Λασπόνερα

Καφέ δεν είχα πιει και μπήκα στο αυτοκίνητο. Ο πονόδοντός μου υποχώρησε. Ή έτσι νόμιζα.

 


Article featured image
Article featured image

Ξημέρωνε. Συνειδητοποίησα πως το χθεσινoβραδινό μας τηλεφώνημα συνόδευε ενα ολόκληρο φεγγάρι. Θα το απεκάλεσες γαμοφέγγαρο, είμαι σίγουρος. Εγώ, πάντως, απεκάλεσα το τηλεφώνημα μας, γαμοτηλεφώνημα.

Οδήγησα προς το γνωστό σημείο δίπλα στη θάλασσα. Πάρκαρα εκεί ακριβώς όπου είχα παρκάρει τότε με τα «άγνωστα νερά». Σήμερα ο παφλασμός των κυμάτων ακουγόταν έντονα. Πάνω από την πόλη επικρατούσε μια ομίχλη, που θα μπορούσα άνετα, να την κόψω με το μαχαίρι μου.  

Δεν υπήρχε ψυχή θεού παρά μόνο ένα αδέσποτο, λευκό σκυλί. Δεν έχω ιδέα από ράτσες μα ήταν μεγάλο και περήφανο. Έπαιζε με μια τρύπια μπάλα του μπάσκετ πάνω στο κύμα.

Κατέβηκα από το αυτοκίνητο μόνο και μόνο για να κοιτάξω το σκυλί στα μάτια.

Σήμερα τα άγνωστα νερά έγιναν λασπόνερα.


ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ