Ποιο στόχο θέτετε κάθε φορά που δουλεύετε πάνω σε καινούργια δουλειά;

Ο στόχος μου είναι πάντα ένας. Η υλοποίηση ενός σχεδίου που έχει προϋπάρξει στη φαντασία μου. Η υλοποίηση αυτή σημαίνει για μένα ικανοποίηση αισθητική και συναισθηματική πληρότητα.

Ο δίσκος «Ιερός Πόνος», τον οποίο θα παρουσιάσετε και στο Φεστιβάλ Ξαρκής, πόσο και σε ποια σημεία διαφοροποιείται από τις προηγούμενες δουλειές σας;

Νομίζω ότι αυτό που το διαφοροποιεί από άλλους δίσκους μου είναι μια πιο προφανής ελληνικότητα η οποία απεικονίζει τον κόσμο του ποιητή Γιώργου Χρονά.

Τι άλλο θα παρουσιάσετε στο Ξαρκής με τους συνεργάτες σας;

Θα παρουσιάσω τραγούδια από τα «Σαμποτάζ», «Γκάλοπ», «Η ηχώ και τα λάθη της», «Ημερολόγια» και «Λιλιπούπολη».

Κάθε φορά που τελειώνω ένα δίσκο μου παίρνω και μια μικρή δόση αιωνιότητας. Πιστέψτε με, αυτό εύχομαι και για το ακροατήριό μου.

Είναι κάτι που δεν δοκιμάσατε ακόμα και θα θέλατε να το ενσωματώσετε σε μια από τις επόμενες δουλειές σας;

Είναι στα σχέδιά μου ένας δίσκος με dance music και χαϊκού (ποιήματα) διάσπαρτα σε τρεις γλώσσες: ελληνικά, αγγλικά και γαλλικά. Είναι μια ιδέα που πολύ πρόσφατα άρχισε να σχηματίζεται στη φαντασία μου, την επεξεργάζομαι αυτές τις μέρες και πραγματικά ελπίζω στην πραγματοποίησή της.

Θεωρείτε πως ένας δίσκος που περιέχει μελοποιημένη ποίηση υπερτερεί σε σχέση με έναν άλλο δίσκο; Η ιστορία τι έχει δείξει;

Η ιστορία δεν έχει δείξει να υπερτερεί η μελοποιημένη ποίηση σε σχέση με το μελοποιημένο στίχο. Υπάρχει καλή και κακή μελοποίηση, όπως υπάρχει καλή και κακή ποίηση, ενώ το ίδιο συμβαίνει και με το στίχο.

 

Πρόσφατα, κυκλοφόρησε στην αμερικανική αγορά, σε βινύλιο μάλιστα, ο δίσκος σας «Γκάλοπ», ένας δίσκος του ’85. Τι σημαίνει αυτό; Πώς μεταφράζετε την κίνηση της Dark Entries, της εταιρείας που τον κυκλοφόρησε;

Η κυκλοφορία του «Γκάλοπ» από αμερικανική εταιρεία διεθνώς και μετά από 30 ακριβώς χρόνια σημαίνει ότι ήταν αρκετά πρωτοποριακός και τώρα είναι η στιγμή που ο κόσμος είναι πιο έτοιμος να δεχτεί τον ήχο και την εκφορά του λόγου... Το «Γκάλοπ» μιλά μια διεθνή μουσική γλώσσα, έχει πάρει τις καλύτερες κριτικές -πράγμα που με κάνει ευτυχισμένη- και έτσι δικαιώνονται επιτέλους τα όνειρα που είχα γι’ αυτό το... παιδί μου.

Τι προσπαθείτε πάντα να κερδίσετε μέσω της μουσικής σας; Τι επιδιώκετε να προσφέρετε στο ακροατήριο;

Κάθε φορά που τελειώνω ένα δίσκο μου παίρνω και μια μικρή δόση αιωνιότητας. Πιστέψτε με, αυτό εύχομαι και για το ακροατήριό μου. Δεν λέω, παράλληλα εύχομαι να κερδίζω και το καθημερινό μου ψωμί.

 

Είμαι μια ροκ καλλιτέχνιδα. Είμαι απολύτως ασυμβίβαστη και κυλάω συνεχώς.

Ποιων καλλιτεχνών το έργο σάς έχει επηρεάσει και ενδεχομένως έχει καθορίσει και σε κάποιο βαθμό το προσωπικό σας στυλ;

Ολόκληρη η μουσική ευθύνεται γι’ αυτό. Ο Μπαχ ίσως λίγο παραπάνω αλλά και οι ρομαντικοί και οι ιμπρεσιονιστές και άλλοι από τα κλασικά, μετά η ροκ, όλα τα μεγάλα ονόματα, η τζαζ, ο Bill Evans, o Eberhard Weber και άλλοι από το ’80: Anderson, Clark, Gabriel, Sting, σας αναφέρω πολύ λίγους. Και οι εθνικές μουσικές φυσικά, πάρα πολύ οι Ρώσοι. Αυτά εν ολίγοις.

Θα τολμούσατε να πείτε πως είστε μια ροκ καλλιτέχνιδα, έστω κι αν η μουσική παιδεία σας είναι κατά βάση κλασική;

Ναι, είμαι μια ροκ καλλιτέχνιδα. Είμαι απολύτως ασυμβίβαστη και κυλάω συνεχώς.

 

Πόσο διαφορετική θα ήταν η Ελλάδα αν υπήρχε σήμερα και δημιουργούσε ο Μάνος Χατζιδάκις;

Νομίζω ότι ο Χατζιδάκις στον τόπο και το χρόνο που έζησε τα έδωσε όλα, εμείς τι κάνουμε τώρα; Αυτό είναι το ερώτημα...

Έχει υπάρξει ο νέος Χατζιδάκις; Ο ίδιος πάντως είχε πει ότι ο νέος Χατζιδάκις θα είναι γυναίκα, εννοώντας εσάς!

Ο νέος ολοκληρωμένος Χατζιδάκις δεν έχει υπάρξει. Όσο για μένα, ναι, το είχε πει, θα του είμαι πάντα ευγνώμων. Ας με κρίνουν οι άλλοι....

Η Λένα Πλάτωνος θα εμφανιστεί στο Φεστιβάλ Ξαρκής, που θα πραγματοποιηθεί στην Λόφου της επαρχίας Λεμεσού, από την Παρασκευή 10 μέχρι και την Κυριακή 12 Ιουλίου (η συναυλία της θα γίνει το Σάββατο στο Σχολείο). Πληρ. 97676011 / www.xarkis.com

* Η συνέντευξη δημοσιεύθηκε αρχικά στο Time Out Cyprus (τεύχος Ιούλιος 2015)

Κεντρική φωτογραφία: από τη φωτογράφηση στο τσίρκο Curatola (Harlem) / Νέα Φιλαδέλφεια, 1986. Φωτ. Σ.Σ.