Σύμφωνα με την Επιτροπή των Πολιτιστικών Υπηρεσιών του Υπουργείου Παιδείας που επέλεξε την πρόταση, η ελευθερία στο λεξιλόγιο της χορευτικής έκφρασης, η χρήση της ανθρώπινης φωνής που αποδομείται, μεν, σε άναρθρους όμως ήχους και χωρίς να χάνει τη δύναμή της ως εργαλείου επικοινωνίας συναισθημάτων καθώς και το χιούμορ είναι τα στοιχεία που διακρίνουν το έργο της Κάλιας Μαλιαλή και του επιτρέπουν να αναπτύξει τη ζητούμενη συνάφεια με τον θεματικό άξονα της Μπιενάλε.

Το σκόπιμο και το άσκοπο, σημειώνει η χορογράφος στη CITY, «είναι και τα δύο στοιχεία που βρίσκω εξίσου γοητευτικά και μου αρέσει να παίζω με αυτά στις παραστάσεις μου».

Το έργο της Μαλιαλή αντλεί έμπνευση από το κίνημα των «καταστασιακών» (situationist) που διήρκησε διεθνώς από το 1957 έως το 1972. Πρόκειται για μια σωματική περφόρμανς που «εξερευνά την ομαδικότητα παραμένοντας ταυτόχρονα συγκεντρωμένη στην ατομικότητα».

Στην παράσταση, τρείς κοπέλες, η ίδια η Μαλιαλή μαζί με την Ανθή Πάφιου και την Γεωργία Ανδρέου αφήνονται σε ένα συμπαρασυρόμενο ταξίδι σχεσιακών πιθανοτήτων. Προκειμένου να επικοινωνήσουν, υπερβαίνουν τους κανόνες της γνώσης και των δεξιοτήτων τους και πειραματίζονται με τη συμπεριφορά τους, μέσα από τη φιλία, την οικειότητα και τον παραλογισμό.

Από πρόβα της παράστασης στη Στέγη Συγχρονού Λεμεσού

«Με ενδιαφέρει να δημιουργώ καταστάσεις που δίνουν χώρο και χρόνο στον θεατή να παρατηρήσει τι είναι αυτό που βλέπει και ελπίζοντας πως θα προξενηθούν προσωπικά ερωτήματα στις σταθερές αντιλήψεις και προσδοκίες που έχουμε για το είναι π.χ χορός, σωστό, λάθος, άνδρας, γυναίκα, σχέσεις, θεατής, περφόρμερ και το για το πώς από συνήθεια έχουμε μάθει να καταλαβαίνουμε αυτά που μας παρουσιάζονται με καθορισμένους τρόπους».

Να σημειωθεί πως σύμφωνα με το σκεπτικό της, η φετινή Μπιενάλε που έχει ως τίτλο «No Food´s Land – Milan After Expo» θα εστιάσει στην έννοια της «παροχής τροφής» (nourishment) θέλοντας, όμως, να προσδώσει στον όρο ένα πολύ ευρύ περιεχόμενο.

Με αφετηρία το γεγονός ότι η παροχή τροφής διαλαμβάνει μια διαδικασία ανταλλαγής – κάτι προσφέρεται, αφομοιώνεται και μετατρέπεται σε κάτι άλλο – το σκεπτικό της Μπιενάλε προεκτείνει την έννοια του nourishment στην ίδια τη δημιουργική / καλλιτεχνική διαδικασία και επιζητεί να παρουσιάσει έργα τα οποία εμπλέκουν και ενεργοποιούν τους θεατές – αποδέκτες τους.

Η Κάλια Μαλιαλή γεννήθηκε το 1986 στη Λεμεσό. Χορογράφος και περφόρμερ η ίδια, από το 2010 εργάζεται τόσο σε σόλο όσο και σε συλλογικά δρώμενα. Η δουλειά της είναι ποικιλόμορφη, αντλώντας από τα πεδία του χορού και των παραστατικών τεχνών αλλά και ενσωματώνοντας κείμενα και εγκαταστάσεις. Για την παραγωγή του And Here We Are έχει συνεργαστεί με τους χορευτές Γεωργία Ανδρέου (γεν. 1990), Ανθή Πάφιου (γεν. 1985) και Παναγιώτη Τοφή (γεν. 1982). 

Για το Facebook event των παραστάσεων στην Κύπρο πατήστε εδώ.