Για τους αστρονόμους και τους τους λάτρεις του ουρανού, η φετινή χρονιά ήταν γεμάτη θέαμα και χάρισε μοναδικά στιγμιότυπα χάρη σε φαινόμενα όπως οι εκλείψεις και η βροχή των Περσίδων.

Το επόμενο μεγάλο ραντεβού για τους μυημένους, έχει κλειστεί σε λίγες μέρες και για ακόμη μια φορά θα έχει πρωταγωνιστή το φεγγάρι.

Η πρώτη ολική έκλειψη υπερπανσελήνου από το 1982 είναι ίσως το φαινόμενο που θα καλύψει όλα όσα έχουν προηγηθεί την περασμένη χρονιά και είναι εξαιρετικά σπάνιο μια και αναμένεται να μην ξανασυμβεί πριν το 2033.

Η NASA κυκλοφόρησε ένα βίντεο που μας συστήνει το σπάνιο αυτό φαινόμενο ενώ παράλληλα εξηγεί τη σημασία του και τη διαδικασία που το προκαλεί.

 

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της ΝΑSA τη βραδιά εκείνη, η Σελήνη θα φαίνεται έντονα κόκκινη και 14 φορές μεγαλύτερη σε μέγεθος από το σύνηθες στην παρατήρησή της από τη Γη.

Όπως εξηγεί και το physicsgg.me, η «υπερπανσέληνος» συμβαίνει διότι η τροχιά της Σελήνης γύρω από τη Γη δεν είναι κυκλική αλλά ελλειπτική. Ενώ η μέση απόσταση Γης - Σελήνης είναι περίπου 384.600 χιλιόμετρα, η πιο μακρινή απόσταση είναι 405.600 χιλιόμετρα (απόγειο) και η πιο κοντινή 363.700 χιλιόμετρα (περίγειο). Υπερπανσέληνο έχουμε όταν η Σελήνη βρίσκεται στο περίγειό της και τότε φαίνεται 14% μεγαλύτερη και 30% λαμπρότερη σε σχέση με την εμφάνισή της όταν βρίσκεται στο απόγειό της.