Αυτή μας η απορία μάς έκανε να θέλουμε να μπούμε στο μανιτάρι και αν είναι δυνατόν, αν υπάρχει τρόπος δηλαδή, να ανέβουμε κιόλας σε αυτό. Τα καταφέραμε και τα δύο.

Φωτογραφίες: Θεοδώρα Ιακώβου

Σημείο αναφοράς για Λευκωσιάτες και μη, αφού πολύς κόσμος προσανατολίζεται ή δίνει οδηγίες κατεύθυνσης με βάση αυτό. Τι είναι όμως το Μανιτάρι;

Αφού εξασφαλίσαμε τις σχετικές άδειες από το Συμβούλιο Υδατοπρομήθειας Λευκωσίας, πήγαμε επί τόπου, συναντήσαμε τον εκεί υπεύθυνο και με τη βοήθειά του κάναμε ένα φωτορεπορτάζ, συλλέγοντας εικόνες και πληροφορίες πολύ πιο ενδιαφέρουσες απ’ ότι αρχικά αναμέναμε.

Φτάσαμε με την Θεοδώρα στον χώρο πίσω από το Μανιτάρι και αφήσαμε τα αυτοκίνητα δίπλα στη μεγαλύτερη δεξαμενή της πρωτεύουσας, η οποία υδρεύει ολόκληρη τη Λευκωσία.

Ο κύριος Σταύρος μάς ρώτησε αν θέλουμε να ανεβούμε στον Υδατόπυργο (βλ. Μανιτάρι) και σε μόλις 10 λεπτά ήμασταν ήδη στην κορυφή του.

 

Μια εσωτερική σκάλα, με 100 σκαλιά συνολικά, τα 35 εκ των οποίων σε μια κατακόρυφη σιδερένια σκάλα, σε οδηγεί στο πιο ψηλό σημείο. Προϋπόθεση όμως για να δεις φως, είναι να ανοίξεις μια μεγάλη σιδερένια πόρτα, την οποία πρέπει να σπρώξεις με δύναμη ενόσω στηρίζεσαι μόνο με το ένα χέρι πλέον στη σκάλα, έτσι ώστε να γυρίσει 180 μοίρες για να ανοίξει. Πιο δύσκολα ακόμα τα πράγματα όταν θα χρειαστεί να την κλείσεις.

 

Η θέα όμως από την κορυφή του Υδατόπυργου σε ανταμείβει και με το παραπάνω. Απ’ εκεί, θα δεις ολόκληρη την πόλη, ενώ μέχρι και τις παρυφές του Πενταδακτύλου η ορατότητα είναι εξαιρετική ίσως όσο από κανένα άλλο σημείο της πόλης.

 

Ποια η χρησιμότητα του Μανιταριού;

Λόγω του ότι κάποιες περιοχές της Λευκωσίας βρίσκονται σε πιο ψηλό σημεία από την ίδια τη Υδατοδεξαμενή, ο σκοπός της κατασκευής του το 1991 ήταν για να στέλνει νερό στις περιοχές αυτές -συγκεκριμένα, στον Συνοικισμό Στρόβολος 2 και σε μια περιοχή στον Αρχάγγελο- χωρίς να χρειάζονται επιπλέον μέσα για να επιτυγχάνεται αυτό.

Ο Υδατόπυργος έχει ύψος 25 μέτρα, ενώ η χωρητικότητά του σε νερό είναι 500 m³.

Το Μανιτάρι κατασκευάστηκε το 1991, από το Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων, ενώ τα εγκαίνια έγιναν δύο χρόνια αργότερα από τον τότε Υπουργό Εσωτερικών Ντίνο Μιχαηλίδη. Ενημερωτικά, τα θεμέλιά του έχουν βάθος 3 μέτρα και διάμετρο 13 μέτρα, ενώ τη μέρα που τα Δημόσια Έργα έριξαν μπετόν για τη βάση μάθαμε πως αυτό γινόταν συνεχόμενα από τις 6 το πρωί ως τις 7 το απόγευμα, με πολλές μπετονιέρες να πηγαινοέρχονται ασταμάτητα…

 

Μια κατασκευή από κάθε άποψη εξαιρετική, αναφέρει στη CITY ο διευθυντής της Υδατοπρομήθειας Λευκωσίας, Νίκος Ζαμπακίδης, που εξυπηρετεί απόλυτα τον σκοπό για τον οποίο δημιουργήθηκε.

Η μεγαλύτερη δεξαμενή της Λευκωσίας, αυτή που βρίσκεται δίπλα από το Μανιτάρι, φτιάχτηκε στο 1981 και βρίσκεται δίπλα ακριβώς από την παλιά δεξαμενή (η οποία πλέον χρησιμοποιείται ως αποθήκη). Η νέα δεξαμενή Στροβόλου έχει χωρητικότητα 40.750 κυβικά μέτρα νερού, ενώ το ύψος της είναι στα 7,5 μέτρα (τα 4,5 εκ των οποίων κάτω από το έδαφος). Αρκεί να ανεβεί κανείς στο Υδατόπυργο για να συνειδητοποιήσει για τι μέγεθος μιλούμε. Η συγκεκριμένη, πέραν από το Μανιτάρι, τροφοδοτεί όλες ανεξαιρέτως τις υδατοδεξαμενές της πρωτεύουσας: αυτή στην Έγκωμη (χωρητικότητας 22.000 m³⁾, αυτή στην Αθαλάσσα 7.600 m³), αλλά και τις μικρότερες σε Λατσιά, Γέρι, Τσέρι, Ανθούπολη και Εργάτες (όλες χωρητικότητας 500 m³).

 

Το Συμβούλιο Υδατοπρομήθειας Λευκωσίας εξυπηρετεί τις υδατικές ανάγκες περίπου 330.000 καταναλωτών, υδροδοτώντας πλήρως οκτώ συνολικά Δήμους (Έγκωμη, Άγιος Δομέτιος, Αγλαντζιά, Λατσιά, Γέρι, Τσέρι και τα Κοινοτικά Συμβούλια Εργατών και Συνοικισμού Ανθουπόλεως), ενώ πρόσθετα ενισχύει την υδατορπομήθεια των κοινοτήτων δυτικά της Λευκωσίας. Το σημερινό δίκτυο των κεντρικών και παροχετευτικών αγωγών έχει μήκος 1.250 χιλιόμετρα. Η συνολική χωρητικότητα των Υδατοδεξαμενών ανέρχεται στα 83.000 κυβικά μέτρα νερού, ποσότητα που καλύπτει τις ανάγκες των καταναλωτών του για περίπου 2 μέρες.