Έχω Θέμα
Κυνηγώντας Pokemon στην Κύπρο
Έχεις ακούσει γι' αυτό, το έχεις κατεβάσει στο κινητό σου και ενδεχομένως γύρναγες κι εσύ σε στενά και σοκάκια για να βρεις αυτά τα μικρά χαριτωμένα τερατάκια που εξ αιτίας τους έχει παρανοήσει όλη η υφήλιος.
Το νέο trend των ημερών ονομάζεται Pokemon GO και έχει δημιουργήσει ένα παγκόσμιο ντελίριο. Έχει ξεπεράσει σε downloads το twitter και ήδη σε διάφορες μεγαλουπόλεις στον κόσμο διοργανώνονται εκδηλώσεις βραδινές για pokemon go tour.
Στην Κύπρο, το συγκεκριμένο παιχνίδι, έγινε διαθέσιμο εδώ και μερικές μέρες.
Πολλοί όμως ήταν εκείνοι που δεν άντεξαν την αναμονή και βιάστηκαν να το κατεβάσουν πειρατικά, για να αρχίσουν την αναζήτηση των Pokemon.
Η CITY συνάντησε 3 gamers και τους ζήτησε να μας εξηγήσουν γιατί έχουν φάει τέτοιο κόλλημα με το Pokemon GO.
Θεόδωρος Έλληνας / 27 ετών
Εκατέβασα το στο κινητό μου πριν μια βδομάδα. Αρχικά, επερίμενα να κυκλοφορήσει στην Κύπρο. Τελικά, με τόσα που εθώρουν τζιαι άκουα, εν άντεξα τζιαι εκατέβασα το νάκκον ‘πλαγίως’. Τζιαι ανακάλυψα τζιαι εγώ ότι όντως εν τόσον εθιστικόν όσον άκουα.
Νομίζω, όμως, ότι εν να περάσει τούτη η παράνοια σύντομα. Σε κανέναν μήνα εν να παίζουν μόνο οι hardcore gamers. Εμεγάλωσα με τα pokemon, τζιαι για μένα τούτο το παιχνίδι παίζει πολλά, με το nostalgia factor. Μιαν κάθε τόσο, έπιαννα τα παιχνίθκια στα handhelds, ετέλειωνα τα, τζιαι άφηννα τα να κάθουνται 1-2 χρόνια ως το επόμενο. Εν θα με χαρακτήριζα ως gamer, χάννω την προσοχή μου εύκολα… Εν κάτι για να περνά η ώρα.
Μηνίσκω κοντά σε νεκροταφίο… Μια νύχτα που επέστρεψα σπίτι, έκατσα κανέναν τέταρτο πόξω, τζιαι εκαρτέρουν ghost types. Στο τέλος, εβαρέθηκα τζιαι έφυα. Τελικά, όμως, εμφανίστηκε μου αλλού που εν το περίμενα. Πάνω στο εσώρουχο μου, ένα μεσημέρι που έππεσα να ξεκουραστώ, ήρτεν ένα Pidgey πάνω μου!
Για πρώτη φορά στην Κύπρο έπιασεν με κόσμος στην κουβέντα απλώς και μόνο επειδή ήμασταν ούλλοι συνάμενοι στον ίδιο τόπο.
Προς το παρόν τουλάχιστον εν είχα πρόβλημαν με φίλους, γιατί πάντα ήμουν ουλλη μέρα πάνω στο κινητό, απλά τωρά επροσθέσαμεν ακόμα έναν. Καμιά φορά λαλώ ευτυχώς που τα smart phones εν αντέχουν πολλά σε μπαταρία γιατί εν θα το άφηνα που τα σιέρκα μου. Μέσα σε μια φτομάδαν, όμως, ειδαπίστωσα πώς πρέπει να φορτίζω το κινητό μου 2 -3 φορές μες τη μέρα για να με αντέξει.
Η αλήθκεια όμως ένει ότι εν του διώ ησυχία. Έτυχε μου να οδηγώ και να το έχω ανοιχτό δίπλα μου. Εν του έδωκα σημμασία όμως. #dontpokemonanddrive! Μια φορά όμως έκαμα τον γύρο της παλιάς πόλης θκιο φορές ώστε να φκω που μέσα. Έθελα να πιάσω παραπάνω Rhydons.
Η φάση ένει ότι πλέον τζιαι στην Κύπρο άρκεψεν να γίνεται μανία όπως το εξωτερικό, που ο κόσμος τσαλαπατάται για Charizard και Mewtwo. Ok εν εφτάσαμεν ακόμα τζιαμέ, αλλά για πρώτη φορά στην Κύπρο έπιασεν με κόσμος στην κουβέντα απλώς και μόνο επειδή ήμασταν ούλλοι συνάμενοι στον ίδιο τόπο.
Τζαι εμιλούσαμεν σαν να ‘μασταν παρέες. Πλέον, περπατάς τζιαι καταλάβεις άμα παίζει κάποιος. Ήβρα το εξωπραγματικό πριν κάποιες μέρες που εκάθουμουν σε ένα παγκάκι, τζαι ήρτεν ένας μιτσής να με ρωτήσει τι level είμαι. Ελάλεν μου πως εγήριζεν ούλλη μέρα μες την πόλη για να πιάννει pokemon. Εν εξανάδα τόση φιλικότητα τζιαι καλή διάθεση που αγνώστους. Άρεσεν μου πολλά τουτο.
Γιάννης Χαριλάου / 27 ετών
Το παιχνίδι κυκλοφόρησε επίσημα στις ΗΠΑ στις 6 Ιουλίου και στην Κύπρο στις 16. Επειδή ήταν άγνωστο πότε θα κυκλοφορούσε εδώ και επειδή δεν άντεχα άλλο να περιμένω, μετά από παρότρυνση ενός φίλου το κατέβασα από το αμερικάνικο app store, στις 11 Ιουλίου, και παίζω κάθε μέρα από τότε! Κατά μέσο όρο παίζω γύρω στις 3-4 ώρες καθημερινά. Με παρέα πάντα όμως χάνεις την αίσθηση του χρόνου. Κάναμε και 5ωρα και 6ωρα μαζί.
Θεωρώ πώς είναι ένα άκρως εθιστικό παιχνίδι, ειδικά για όλους εμάς που φανταζόμασταν να μπορούμε να κάνουμε κάτι τέτοιο από το 1998, που ήμασταν μικροί και βλέπαμε τη σειρά animation στην τηλεόραση.
Στο παιχνίδι, για την ώρα, είναι διαθέσιμα μόνο τα Pokemon του 1ου generation (πλην των legendary: Zapdos, Articuno, Moltres, Mew, Mewtwo), γεγονός που το κάνει ακόμα πιο ελκυστικό για όσους δε γνωρίζουν τα επόμενα generation. Η ιστορία ξεκινάει ξανά από την αρχή!
Την πρώτη μέρα που το κατέβασα δεν το άφηνα από τα μάτια μου. Ακόμα και την ώρα που έπρεπε να οδηγήσω, να πάω κάπου, είχα το app ανοικτό.
Είμαι gamer από πολύ μικρός και μπορώ να πω ότι το gaming με βοήθησε στις διαπροσωπικές μου σχέσεις, πόσω μάλλον ένα παιχνίδι σαν αυτό, που είναι viral πλέον και που ενδείκνυται να το παίζεις με παρέα. Νιώθω και τυχερός που οι φίλοι μου είναι επίσης πορωμένοι gamers!
Βέβαια, αυτό όλο το κόλλημα μπορεί να προκαλέσει επικίνδυνες καταστάσεις, όπως την πρώτη μέρα που το κατέβασα. Δεν το άφηνα από τα μάτια μου, ακόμα και την ώρα που έπρεπε να οδηγήσω να πάω κάπου, είχα το app ανοικτό. Ευτυχώς, δε συνέβηκε κάτι (πέραν του ότι έπιασα Eevee και Pinsir), αλλά επειδή αντιλαμβανόμαστε όλοι στην παρέα την επικινδυνότητα αυτή, κανονίζουμε να μαζευόμαστε όλοι σε ένα αυτοκίνητο και ο συνοδηγός έχει την ευθύνη για το τηλέφωνο του οδηγού!
Παρόλο που κάνουμε tour σε όλη τη Λευκωσία, το πιο περίεργο μου συνέβη στην περιοχή που μένω. Στο Στρόβολο, λοιπόν, κοντά στο σπίτι μου, μου εμφανίζει pokemon νερού (χωρίς να υπάρχει κοντά ούτε καν πισίνα). Άρα ο πρώτος μου Magikarp, Staryu και η πρώτη μου Goldeen ήταν στο πίσω μέρος του σπιτιού μου.
Βέβαια, έχουμε κάνει και ακρότητες κατά κάποιον τρόπο με την παρέα μου για ένα Pokemon. Είχαμε βγει εξόρμηση στη Λευκωσία με το αυτοκίνητο με κάτι φίλους και μετά από ώρες στο δρόμο, με πολλά προβλήματα σύνδεσης, λόγω των servers, αποφασίζουμε να γυρίσουμε σπίτι. 100 μέτρα από το σπίτι, κάποιος βλέπει πως υπάρχει ένα Magmar κοντά. Εννοείται πως γυρίζαμε στις 3 το πρωί στα στενά της Έγκωμης, μέχρι να το εντοπίσουμε και να το πιάσουμε.
Κώστας Σκαλιώτης / 30 ετών
Είμαι σχετικά καινούργιος παίχτης, αφού έχω το pokemon go στο κινητό μου εδώ και μια βδομάδα περίπου. Το είχα κατεβάσει από ένα MirrorAPK, πριν γίνει official released στην Κύπρο. Μέχρι στιγμής θεωρώ πώς δεν έχω ξεφύγει ιδιαίτερα στην προσπάθεια μου να βρω Pokemon.
Αν εξαιρέσεις το γεγονός ότι πήγα βόλτα το σκύλο σε όλη τη γειτονιά ενώ συνήθως κάνουμε τη μισή διαδρομή, κατά τα άλλα δεν έχω κάνει κάτι παράλογο όπως άλλα που ακούμε στο εξωτερικό. Για να καταλάβεις, η περισσότερη ώρα που έπαιξα ήταν 30 λεπτά.
Με εξιτάρει το γεγονός ότι το συγκεκριμένο παιχνίδι είναι μέρος της φαντασίας της επαυξημένης πραγματικότητας.
Συνδυάζει αληθινά μέρη για να σε εντάξει στην εικονική πραγματικότητα. Αυτό είναι ίσως το κομμάτι που εμένα με έχει κάνει να «κολλήσω» με το συγκεκριμένο παιχνίδι.