Έχει το έργο «Μετανάστες» την κατάληξη που του αρμόζει;

Προκατειλημμένοι δεν είμαστε, μας αρέσει όμως να προλαμβάνουμε καταστάσεις και δη ανεπιθύμητες.

 


Article featured image
Article featured image

Η City πρώτη ανέδειξε το έργο «Μετανάστες - Immigrants» που έφτιαξαν οι μαθητές του Περιφερειακού Λυκείου Αποστόλου Λουκά Κολοσσίου μαζί με τη βοήθεια της δασκάλας τους, Πόπης Νικολάου. Η δυναμική του έργου ήταν εμφανής από την πρώτη κιόλας στιγμή, όπως και η δυναμική του σχετικού άρθρου που είχε πολλές χιλιάδες κλικ -όλα σχεδόν τα τοπικά αλλά και ορισμένα διεθνή Μέσα όπως το Euronews το αναδημοσίευσαν.

Έκτοτε, μεσολάβησαν αρκετά γεγονότα, με πρώτα και καλύτερα φυσικά τα δύο βραβεία στο Λονδίνο, στο πλαίσιο του διαγωνισμού «2016 Saatchi Gallery/ Deutsche Bank Art Prize», ανάμεσα στους 20 φιναλίστ (από μια λίστα 22.000 έργων) οι οποίοι έφτασαν ως τη Saatchi Gallery για τον τελικό.

Εξίσου σημαντική διάκριση -αν όχι σημαντικότερη- είναι και η βράβευση που θα γίνει την επόμενη Πέμπτη (29/9), όπου στο Περιφερειακό Λύκειο Αποστόλου Λουκά Κολοσσίου θα απονεμηθεί το Βραβείο του Ευρωπαίου Πολίτη 2016 (εξ ημισίας με τον Τ/κ Şener Elcil).

Επιπλέον, το έργο στόλισε και το εξώφυλλο ενός μυθιστορήματος που κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Ωκεανίδα.

 



Πολύ σημαντικές οι βραβεύσεις που αναδεικνύουν διεθνώς τη δουλειά που γίνεται στα σχολεία μας, αλλά και την Κύπρο γενικότερα, ενώ ειδικά το έργο «Μετανάστες» έστειλε αναμφισβήτητα πολλά μηνύματα για τα παιδιά που -στην αναζήτηση πατρίδας- πεθαίνουν στην θάλασσα, αλλά και για την προσφυγική κρίση γενικότερα.

«Εύχομαι αυτό το έργο να βοηθήσει αρχικά να αναδειχθεί ακόμα περισσότερο το πρόβλημα με τους μετανάστες, αλλά και να είναι η αφορμή να αναδειχθεί ακόμα περισσότερα η καλή δουλειά που γίνεται στα σχολεία μας». Αυτή ήταν η αρχική αντίδραση της Πόπης Νικολάου, όταν αμέσως μετά τη βράβευση στο Λονδίνο τον περασμένο Μάρτιο μιλήσαμε μαζί της.

Σχεδόν 7 μήνες μετά, δεν υπάρχει ξεκάθαρη απάντηση στην ερώτηση «ποιο θα είναι το μέλλον του έργου;». Ιδιοκτήτης -με ή χωρίς εισαγωγικά- είναι το σχολείο και κατ’ επέκταση το Υπουργείο Παιδείας, οπότε τον τελικό λόγο θα έχουν οι εκεί αρμόδιοι, μέσω της ειδικής επιτροπής που έχει συσταθεί σε σχέση τόσο με το ίδιο το έργο όσο και με το ποσό των €18.000 που κερδήθηκε ως βραβείο από την Saatchi Gallery.

Για να είμαστε ακριβοδίκαιοι, πάντως, όπως ενημερωνόμαστε από το Υπουργείο, έχει ήδη δοθεί στο καθένα από τα παιδιά ένα ποσό (απ’ ευθείας από την Saatchi Gallery όπως προϋπόθετε η βράβευση), ενώ σκοπός είναι να ενισχυθεί η υποδομή του εργαστηρίου τέχνης του σχολείου.

Σε ότι αφορά στο ίδιο το έργο, τώρα, τον Μάιο αποτέλεσε μέρος μιας έκθεσης στην Πύλη Αμμοχώστου (5ος Παγκύπριος Διαγωνισμός Εικαστικών Τεχνών), θα κάνει πέρασμα από μια έκθεση στο Πανεπιστήμιο Κύπρου (1-8 Νοεμβρίου), ίσως στο προσεχές μέλλον θα εκτεθεί και για ένα διάστημα στο Συνεδριακό Κέντρο, ενώ κατά τ’ άλλα δεν υπάρχει τελική απόφαση και σαφής απάντηση για το ποια θα είναι η κατάληξή του.

Η δασκάλα, πάντως, των παιδιών, η κυρία Νικολάου, όπως δήλωσε και παλαιότερα στη City, ιδανικά θα ήθελε να το δει «να εκτίθεται σε ένα σημείο που θα το βλέπει αρκετός κόσμος, ακριβώς γιατί πρέπει να συνεχίσει να περνάει τα μηνύματά του». Ίσως στο Αεροδρόμιο ή κάποιον άλλο δημόσιο χώρο, όπως μας ανέφερε χαρακτηριστικά.

 

Σε μια άλλη εξέλιξη, πριν από μερικές μέρες, οι μαθητές της κυρίας Νικολάου, με ένα post στο facebook (βλέπε πιο πάνω), εξέφρασαν τη στεναχώρια τους που η δασκάλα τους μετατέθηκε στη μακρινή Λεμύθου μετά και την προαγωγή της, έστω κι αν η ίδια είχε ζητήσει -ναι μεν να μετατεθεί όπως προβλέπεται σε τέτοιες περιπτώσεις πλην όμως- αυτό να γίνει με αναβολή ενός έτους έτσι ώστε μαζί με τα παιδιά να μπορέσουν να συνεχίσουν αυτό που άρχισαν. Μια εισήγησή της που δεν ικανοποιήθηκε, παρόλο που όπως μαθαίνουμε από το Υπουργείο έγινε ειδικός διακανονισμός έτσι ώστε μια φορά τη βδομάδα να μένει Λεμεσό στο σχολείο του Κολοσσίου. Αυτό, φυσικά, είναι ένα άλλο ζήτημα το οποίο έχει να κάνει με το τι προβλέπεται σε περιπτώσεις προαγωγών κλπ, οπότε η ικανοποίηση ή μη της παράκλησής της βρίσκεται στη διακριτική ευχέρεια των αρμοδίων στο Υπουργείο, ίσως και του ίδιου του Υπουργού. Ναι μεν εφαρμόστηκε το γράμμα του νόμου, ενδεχομένως όμως θα μπορούσε -λέμε εμείς- να γίνει ένας διακανονισμός εν είδει χάρης σε μια εκπαιδευτικό που απλά ζήτησε... αναβολή της μετάθεσης για ένα χρόνο και τίποτα περισσότερο. Άσχετο αν αυτή μας χάρισε τόσες πολλές συγκινήσεις ή όχι.

Αυτό που εμάς μας προβληματίζει περισσότερο, είναι το πώς το κυπριακό κράτος θα διαχειριστεί εν τέλει ένα τόσο σημαντικό επίτευγμα μερικών μαθητών και της δασκάλας τους και φυσικά, πως θα αξιοποιήσει το έργο-σύμβολο που παρουσιάζει εικαστικά τον αγώνα των προσφύγων και που έκανε την Κύπρο περήφανη διεθνώς περισσότερες από μια φορές.

Για εμάς εδώ στη City το ζήτημα είναι και λίγο προσωπικό, λόγω ακριβώς της συνεχούς ενημέρωσης που δίνουμε σχετικά με την πορεία του, από την πρώτη κιόλας στιγμή, οπότε εν καιρώ σίγουρα θα «ενοχλήσουμε» ξανά τους υπεύθυνους στο Υπουργείο Παιδείας. Και σίγουρα, θα σηκώσουμε και πάλι το ακουστικό, πριν η σκόνη καλύψει το έργο σε κάποια σχολική αίθουσα…

 


ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ