«Ξενοδοχείο ο Παράδεισος» από τους Αντι-Δρώντες

Οι Αντι-Δρώντες ανεβάζουν μία ακόμα παράσταση στη Λευκωσία.

 


Article featured image
Article featured image

Πρόκειται για την κωμωδία του Γάλλου συγγραφέα Ζώρζ Φεντώ «Ξενοδοχείο ο Παράδεισος», σε διασκευή και σκηνοθεσία του Βασίλη Χατζηστυλλή.

Η παράσταση διεξάγεται στο πλαίσιο του 29ου Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου του ΘΟΚ και θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 03 Νοεμβρίου και ώρα 20.30 στο Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα Μερκούρη», στη Λευκωσία.

Στο πιάνο και στο τραγούδι η Γεωργία Μαζέρη και η Κωνσταντίνα Παπαμαρκίδου.

Απαραίτητη η προκράτηση θέσεων για σκοπούς ελέγχου της χωρητικότητας των παραστάσεών.

Αποτελεί πάγια πολιτική της Re-Actors, όπως οι θέσεις δίνονται με τη σειρά προσέλευσης/άφιξης στο θέατρο, έτσι ώστε να επιδεικνύεται τόσο ο ανάλογος σεβασμός προς τους θεατές που είναι συνεπείς με την ώρα άφιξής του, όσο και προς τους συντελεστές της παράστασης.

Ως εκ τούτου, οι θεατές πρέπει να βρίσκονται στο θέατρο μέχρι τις 20.00 το αργότερο, καθώς στις 20.30 κλείνουν οι θύρες.

Είσοδος: €10 (Για παιδιά κάτω των 12 η είσοδος δωρεάν)

Το έργο είναι κατάλληλο για άτομα άνω των 12 ετών. Τα παιδιά κάτω των 12 ετών επιτρέπεται να μπουν μόνο με γονική συναίνεση.

Κρατήσεις: 96462213 (μεταξύ των ωρών 10.00-13.00 και 16.00-19.00)

 

Λίγα λόγια για το έργο

Μια έξοχη φαρσοκωμωδία του Ζώρζ Φεντώ, στην οποία ο Γάλλος συγγραφέας επιχειρεί να καυτηριάσει τον καθωσπρεπισμό της αστικής τάξης και την αδυναμία των μελών της να ικανοποιήσουν τις βαθύτερες τους επιθυμίες, επειδή αυτές δεν ταυτίζονται με τα κοινωνικά «πρέπει».

Ο θεατής παρακολουθεί λοιπόν τους καλοκουρδισμένους ήρωες του Φεντώ να βρίσκονται μετέωροι ανάμεσα στην αλήθεια και στο ψέμα, στο είναι και στο φαίνεσθαι, στην ανθρώπινη επιθυμία και στις επιταγές της κοινωνίας, στην πλάνη και στην ουσία των πραγμάτων και τέλος στην ευτυχία και στην απόλυτη δυστυχία. Μέσα σε ένα κρεσέντο ευτράπελων και κωμικοτραγικών καταστάσεων, ο ένας προσπαθεί να κρυφτεί από τον άλλον, επειδή κανείς δεν είναι ο εαυτός του, αλλά είναι αυτό που οι «Άλλοι» επιθυμούν για αυτόν.

Το κωμικό είναι συνάμα τραγικό, όταν ο άνθρωπος βλέπει μέσα σε αυτό τον εαυτό του, την κατάντια του ή καλύτερα την τραγική αδυναμία του να ζήσει και να επιλέγει ελεύθερα.

 

 


ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ