Δεν είναι δα και το πιο ασυνήθιστο πράγμα στον κόσμο να βλέπουμε τον Prince να κυκλοφορεί δύο διαφορετικούς δίσκους την ίδια ημέρα. Ο εκκεντρικός καλλιτέχνης δεν είχε ποτέ πρόβλημα να βγάζει άλμπουμ όποτε του καπνίσει, ακόμα και αν χρειαζόταν να στριμώξει τα τραγούδια του σε περισσότερα από δύο CDs.

 

Το 1998, ας πούμε, τα «Crystal Ball» και «New Power Soul» τοποθετήθηκαν στα ράφια των δισκοπωλείων μέσα σε τόσο μικρό διάστημα, που πολλοί δεν έμαθαν καν την ύπαρξη του δεύτερου. Το 2007 χάρισε αυτοβούλως  ο «Planet Earth» στους αναγνώστες της βρετανικής «Mail on Sunday», κάτι που δεν θα εξόργιζε τόσο την Columbia, αν και εκείνη θυμόταν την προηγούμενη σχέση τού καλλιτέχνη με τη Warner Bros: μέχρι και με τη λέξη «σκλάβος» στο πρόσωπό του εμφανιζόταν εξαιτίας της, μέχρι και το όνομά του είχε αντικαταστήσει με εκείνο το μυστήριο σύμβολο, ώσπου μια μέρα το συμβόλαιό τους διακόπηκε. Για κάτι τέτοια και για αρκετά άλλα χαρακτηριζόταν ήδη εκκεντρικός.

Ευτυχώς που πάνω από όλα ήταν στυλίστας εκλεκτικιστής ή μάστορας στη μείξη πιασάρικων μελωδιών, σκληρού φανκ και μελιστάλαχτων μπαλαντών εφευρέτης ενός πιπεράτου ερωτικού φίλτρου, από το οποίο έριχνε πολλές σταγόνες στις μουσικές συνταγές του.

Καλύτερη απόδειξη, το «Purple Rain» φυσικά, το «Sign O’ the Times», αλλά και το «Dirty Mind», η σύγκριση με τα οποία είναι αναπόφευκτη κάθε φορά που ο Prince επανέρχεται. Όπως τώρα με το «Art Official Age» και το «Plectrum Electrum», διαθέσιμα και τα δύο από τις 30 Σεπτεμβρίου.

 

Τα δύο καινούργια άλμπουμ του Prince, «Art Official Age» και «Plectrum Electrum»

Το πρώτο παίζει με τις τεχνολογικές δυνατότητες των καινούργιων στούντιο, το δεύτερο, εκτελεσμένο από τη γυναικεία μπάντα 3rdEyeGirl, εγκωμιάζει το παλιομοδίτικο γηπεδικό ροκ. Το ένα μνημονεύει τους r&b ήχους του ‘80 γαρνίροντάς τους με ριπές όπλων laser ή ρομποτικά εφέ στη φωνή, το άλλο μοιάζει με πρόσκληση σε ένα ροκ πάρτι που δεν κλείνει την πόρτα σε καλεσμένους με προτίμηση στη σόουλ.