Φωτογραφίες: Γιαννάκης Ανδρέου

 

Όταν φτάσει το καλοκαίρι και σφίξουν για καλά οι ζέστες, τον Χαράλαμπο δεν θα τον βρεις φαρδύ-πλατύ στις παραλίες όπως τα περισσότερα παιδιά της ηλικίας του, ούτε στις καφετέριες να πίνει το φραπέ του.  

Τα καλοκαίρια, παίρνει το διπλοκάμπινο του πατέρα του, το γεμίζει καρπούζια και έπειτα τα πουλά στο γνωστό του πόστο στη Λεμεσό, προκειμένου να μαζέψει κάποια χρήματα για να έχει ένα εισόδημα τον χειμώνα και να πληρώνει τα δίδακτρα του πανεπιστημίου.

Όταν έμαθα πως, από τις 31 Μαΐου στήθηκε και φέτος φορτωμένος καρπούζια στο γνωστό σημείο, αποφάσισα να τον επισκεφτώ για να δω πως είναι το επάγγελμα του «παττιχάρη»... αν είσαι μόλις 23.

Η δουλεία δεν θεωρώ πως είναι ντροπή, εκτός αν κάνεις κάτι ανήθικο.

Πόσο καιρό ασχολείσαι με την πώληση καρπουζιών;

Είναι η δεύτερη σεζόν που ασχολούμαι με τα καρπούζια. Ξεκίνησα για πρώτη φορά πέρσι, στο μέσο του καλοκαιριού και αφού είδα πως αυτό είχε επιτυχία, το συνεχίζω και φέτος.

Ποιους μήνες δουλεύεις;

Η διάρκεια του καρπουζιού είναι από τον Ιούνιο, μέχρι τον Αύγουστο. Παρόλο που τα καρπούζια βγαίνουν στα μέσα  Μαΐου, εγώ πέρσι ξεκίνησα Ιούλιο, ενώ φέτος από τις 31 Μαΐου.

 

Τι σε ώθησε να ασχοληθείς με αυτό το επάγγελμα;

Ο λόγος που ξεκίνησα να ασχολούμαι με τα καρπούζια είναι οικονομικός. Σπουδάζω δημοσιογραφία σε ιδιωτικό πανεπιστήμιο στη Λευκωσία και λόγω οικονομικού αδιεξόδου σκεφτόμουν να σταματήσω τις σπουδές μου. Έτσι, προσπάθησα να σκεφτώ ιδέες με φίλους και συγγενείς για να βγάλω κάποια χρήματα. Αρχικά, σκεφτήκαμε τα καρπούζια για αστείο, αλλά στη συνέχεια μου άρεσε η ιδέα. Επισκέφτηκα ένα μποστάνι, «ενέκρινα» τα καρπούζια και ξεκίνησα.

Έχω μεγάλη υποστήριξη από τα γύρω χωριά, αλλά και από την πόλη της Λεμεσού.

Εκτός από καρπούζια τι άλλο πουλάς;

Πεπόνια, πατάτες κρεμμύδια και κάθε 2 με 3 φορές τη βδομάδα έχουμε αγγουράκια, ντομάτες, μήλα, πορτοκάλια, φασολάκι, μελιτζάνες κολοκυθάκια και χρυσόμηλα.

 

Από πού προμηθεύεσαι τα καρπούζια;

Αναλογώς περιόδου. Αρχίζουμε από το Παραλίμνι, μετά Δρομολαξιά και τέλος Ακάκι.

Που βρίσκεται ακριβώς το πόστο σου;

Στον δρόμο Λεμεσού - Πλατρών, σε απόσταση 20 χιλιομέτρων από την πόλη και είναι πριν το χωριό Μονάγρι, στα αριστερά.

Η δουλειά  δεν είναι ντροπή. Ντροπή είναι να κάθεσαι στο σπίτι χωρίς να κάνεις τίποτα και να τα περιμένεις όλα από τους γονείς σου.

Τι ώρες και μέρες είσαι εδώ;

Καθημερινά από τις 9.30 το πρωί, μέχρι τις 8 το βράδυ και τα σαββατοκύριακα από τις 8.30 το πρωί μέχρι αργά το βράδυ.

Οι περισσότεροι από τους πελάτες σου είναι ντόπιοι ή ξένοι;

Ντόπιοι. Έχω μεγάλη υποστήριξη από τα γύρω χωριά, αλλά και από την πόλη της Λεμεσού. Έχω πελάτες και από Κακοπετριά, Ευρύχου, Μονάγρι, μέχρι και από τη Λευκωσία όπου κάποιοι περνούν από εδώ για να επισκέπτονται διάφορα μοναστήρια. Επίσης, στο συγκεκριμένο πόστο έχω το πλεονέκτημα του χώρου στάθμευσης, έτσι αρκετοί τουρίστες παρκάρουν εδώ είτε για φωτογράφηση ή για ξεκούραση, με αποτέλεσμα να αγοράζουν και καρπούζι φεύγοντας.

Για να είμαι καθημερινά εδώ από το πρωί μέχρι το βράδυ, στερούμαι αρκετά πράγματα.

Το χειμώνα πως είναι η ζωή σου;

Όπως κάθε φοιτητή. Βρίσκομαι στο τρίτο έτος σπουδών μου, αλλά επειδή τον χειμώνα δεν έχω εισόδημα, εξαρτώμαι από το εισόδημα του καλοκαιριού.

Έτυχε ποτέ να νιώσεις αμηχανία για το επάγγελμα σου;

Όχι, ποτέ. Αν ντρεπόμουν δεν θα το έκανα. Η δουλεία δεν θεωρώ πως είναι ντροπή, εκτός αν κάνεις κάτι ανήθικο. Μόλις ξεκίνησα να πουλώ καρπούζια κάποιοι με ρωτούσαν πως και το καταδέχτηκα. Η δουλειά  δεν είναι ντροπή. Ντροπή είναι να κάθεσαι στο σπίτι, χωρίς να κάνεις τίποτα, και να τα περιμένεις όλα από τους γονείς σου.

Πόσο δύσκολο είναι να στερείσαι αυτούς τους τρεις μήνες του καλοκαιριού;

Σίγουρα για να κάνεις κάτι πρέπει να στερηθείς κάτι άλλο. Για να είμαι καθημερινά εδώ από το πρωί μέχρι το βράδυ, στερούμαι αρκετά πράγματα και τις καφετέριες και την θάλασσα και τους φίλους μου. Μου αρέσει όμως αυτό που κάνω, αυτή είναι η καθημερινότητα μου. Υπάρχουν και φίλοι μου όμως, που έρχονται εδώ για να με δουν. Μερικές φορές αν έχω εγώ την δύναμη, μπορεί να πάω για ένα ποτό ή για ένα καφέ κάτω στη Λεμεσό μετά τη δουλειά.

Πως σε αντιμετωπίζουν οι πελάτες όταν βλέπουν το νεαρό της ηλικίας σου;

Κάποιοι εκπλήσσονται που είμαι νεαρός, γιατί οι πλείστοι νέοι σήμερα δεν θα τολμούσαν να κάνουν μια τέτοια δουλειά. Οι πελάτες, πάντως, με επαινούν για τη δουλειά μου και δεν με αντιμετωπίζουν περιφρονητικά.

Σηκώνομαι το πρωί και είμαι ευτυχισμένος που θα έρθω δουλειά.

Απολαμβάνεις τη δουλειά σου;

Ότι κάνεις πρέπει να το απολαμβάνεις. Εγώ σηκώνομαι το πρωί και είμαι ευτυχισμένος που θα έρθω δουλειά. Είμαι μέσα στη φύση, συναναστρέφομαι με αρκετό κόσμο και ταυτόχρονα βγάζω ένα εισόδημα.

Πώς μπορεί κάποιος να αναγνωρίσει το καλό καρπούζι;

Αν ρωτήσεις 5 διαφορετικά άτομα στην Κύπρο θα σου πουν 5 διαφορετικούς τρόπους που μπορείς να αναγνωρίσεις το καλό καρπούζι. Μερικοί λένε πως αν γδάρεις με το νύχι σου το καρπούζι και η φλούδα φεύγει σημαίνει πως είναι καλό. Κάποιοι άλλοι λένε, πως αν οι γραμμές του καρπουζιού είναι αρκετά ανοιχτόχρωμες τότε είναι καλό. Άλλοι το καταλαβαίνουν από τον ήχο.

Πόσα καρπούζια πουλάς την ημέρα;

Η δουλειά είναι αέρας. Μπορεί μια μέρα να πουλήσω 50- 60 καρπούζια και μια άλλη μέρα να πουλήσω 20.

Ποιοι οι στόχοι σου για το μέλλον;

Στόχος μου είναι να είμαι σε αυτό το συγκεκριμένο πόστο και για τα επόμενα καλοκαιρία. Έτσι, με τα χρήματα που θα μαζέψω, θα καταφέρω να τελειώσω τις σπουδές μου και να κάνω και ένα μεταπτυχιακό. Αν όλα πάνε καλά, στο μέλλον θα ήθελα να ανοίξω μια φρουταρία στο συγκεκριμένο χώρο.