Το φεστιβάλ θα διαρκέσει μέχρι τη Δευτέρα, 8 Αυγούστου και λαμβάνει χώρα στο Κέντρο Ευαγόρα Λανίτη, που βρίσκεται στην καρδιά της παλιάς πόλης της Λεμεσού, δίπλα στο Μεσαιωνικό Κάστρο.

Εκεί, αναδεικνύονται αθέατες πτυχές της πραγματικότητας στη μεγάλη οθόνη.

Σήμερα, Παρασκευή (5 Αυγούστου), θα δούμε την ιστορία ενός γκέι άντρα, μια ταινία για την προσφυγική κρίση και την ιστορία ενός αγοροκόριτσου που πήγαινε κόντρα στους κανόνες.

Δείτε πιο κάτω αναλυτικά τις ταινίες που θα προβληθούν σήμερα Παρασκευή, 5 Αυγούστου:

Who is Going to Love Me Now (18.30)

Ο Saar είναι ένας γκέι άντρας με Έιτζ που ζει στο Λονδίνο, μετά που αναγκάστηκε να φύγει από το θρησκευτικό κιμπούτς όπου μεγάλωσε στο Ισραήλ. Από τότε που διαγνώστηκε με Έιτζ, ο Saar διψά για την αγάπη της οικογένειάς του, ενώ εκείνοι παλεύουν με τους φόβους και τις προκαταλήψεις τους. Ο Saar και η χορωδία London Gay Men's Chorus επενδύουν μουσικά με μοναδικό τρόπο αυτό το ντοκιμαντέρ για τη συγχώρεση και τη δύναμη που έχει το πατρικό σπίτι, όσο κι αν απομακρυνθούμε από αυτό.

The Longest Run (20.30)

Ο Yasim και ο Alsaleh είναι ανήλικοι πρόσφυγες σε μια φυλακή στην Ελλάδα. Έχουν έρθει από τη Συρία και το Ιράκ και κατηγορούνται για παράνομη διακίνηση μεταναστών. Με μια άνευ προηγουμένου πρόσβαση στη φυλακή ανηλίκων και στις αίθουσες δικαστηρίων, η ταινία ακολουθεί τους δύο φίλους που βρίσκονται υπό κράτηση κατά τη διάρκεια της δίκης και μετά την απόφαση, μέσα από μια αφήγηση αγωνίας που αποκαλύπτει πώς νέα παιδιά αναγκάζονται να μεταφέρουν μετανάστες διαμέσου των συνόρων της Ελλάδας, ενώ οι λαθρέμποροι ανθρώπων μένουν πίσω και συνεχίζουν ανενόχλητοι τη δουλειά τους. Αν ο Yasim και ο Alsaleh βρεθούν ένοχοι, θα αντιμετωπίσουν πολύχρονη φυλάκιση. Οι τηλεφωνικές συνομιλίες ανάμεσα στα φυλακισμένα παιδιά και τις μητέρες τους στις εμπόλεμες τους χώρες επιτείνουν το διπλό εγκλεισμό που βιώνουν αυτές οι οικογένειες. Κανείς δεν ξέρει πώς και πότε θα τελειώσει αυτός ο μακρύς δρόμος.

Janis: Little Girl Blue (22.30)

Η άγρια soul φωνή της Janis Joplin βασίλεψε στη μουσική σκηνή στο τέλος της δεκαετίας του 1960, καθώς η ίδια έδινε μάχη με τους εσωτερικούς της δαίμονες και τους εθισμούς της. Η ταινία αποτελεί ένα διεισδυτικό πορτρέτο του αυθεντικού “Rock Chick”, σε αφήγηση της Chan Marshall, και παρουσιάζει πανέμορφα πλάνα αρχείου, την προσωπική αλληλογραφία της Janis, καθώς και συνεντεύξεις με οικογένεια και φίλους. Μεγαλώνοντας στο Port Arthur του Τέξας, η Joplin ήταν ένα αγοροκόριτσο που πήγαινε κόντρα στους κανόνες. «Με κορόιδευαν στην τάξη, στην πόλη και στην πολιτεία», λέει σε ένα φιλμάκι από το The Dick Cavett Show. Ένιωσε πιο ευπρόσδεκτη στην κοινότητα των χίπις και ψυχεδελικών ροκάδων στο Σαν Φρανσίσκο, όπου μπήκε στα συγκροτήματα Big Brother και Holding Company. Στη σκηνή και στην κάμερα, η Joplin συνήθως έδινε την εικόνα της τυχερής και ευτυχισμένης, αλλά στην πραγματικότητα ήταν ένας ευάλωτος χαρακτήρας που πάλευε με τους εθισμούς της και διοχέτευε τα συναισθήματα της στην τέχνη της μουσικής.