Τι πραγματικά γίνεται στις δισκοθήκες;

«Πασιαμάς και καμάκι, ξέφρενοι ρυθμοί, φλερτ και φιλιά αλλά και κίνδυνος ναρκωτικών».

 


Article featured image
Article featured image

Κάπως έτσι ξεκινά το ρεπορτάζ του «Περιοδικού με κεντρικό θέμα τις κυπριακές δισκοθήκες τις εποχής, πριν περίπου 30 χρόνια. 

Ενδιαφέρον μάλιστα έχει η σύγκριση που γίνεται με τις δισκοθήκες όταν πρωτολειτούργησαν στην Κύπρο και τις δισκοθήκες λίγα χρόνια αργότερα, που όπως λέει χαρακτηριστικά το κείμενο, είχαν καταλήξει να είναι συνώνυμες με την νεολαία,  και κανείς άλλος δεν σκεφτόταν να πάει. 

«Εδώ πλέον συχνάζουν αγόρια και κορίτσια από 13 -14 ετών, που θέλουν να ξεφύγουν από την καταπίεση των μεγάλων, ακούγοντας και χορεύοντας στους δικούς τους ρυθμούς. Συχνάζουν όμως και νέοι μεγαλύτερης ηλικίας, πιο προχωρημένοι στα ενδιαφέροντα, τις απαιτήσεις και τα γούστα τους». 


Σημεία και τέρατα, σεξ και ναρκωτικά, αλλά και πολλά άλλα πίστευαν ότι γίνονταν στις δισκοθήκες οι μεγαλύτεροι της εποχής, αλλά και η κοινή γνώμη. 


«Πόσο αληθεύουν όλα αυτά και πόσο δικαιολογημένες είναι οι ανησυχίες των γονιών και η γενικευμένη κατηγορία ότι η νεολαία έχει χαλάσει»; 

Την απάντηση προσπάθησαν να δώσουν οι δημοσιογράφοι του «Περιοδικού» που νυχτοπερπάτησαν στις δισκοθήκες τις πόλεις για να ανακαλύψουν τι πραγματικά συμβαίνει. 

«Τα φανταχτερά νεανικά πλήθη που συνωστίζονται έξω από τις δισκοθήκες τα Σαββατόβραδα, μοιάζουν να βρίσκονται σ’ ένα πραγματικό ντελίριο υπερκινητικότητας και κεφιού. 

Ανταλλάζουν μεταξύ τους φιλικές βρισιές, πετάνε πονηρούς υπαινιγμούς, φλερτάρουν με μανία χωρίς λεπτότητα. Άλλοι πάλι κάνουν φιγούρα με τα αυτοκίνητα τους, κάνοντας γύρους με τα μαγνητόφωνα στη διαπασών, διαδηλώνοντας παράλληλα και τις μουσικές τους προτιμήσεις». 

Το ρεπορτάζ μάλιστα διαχωρίζει σε κατηγορίες τους νέους τις εποχής, στα καμάκια, τους οπαδούς και τους σκληρούς. 

Οι σκληροί είναι αυτοί που κάνουν τους καυγάδες με την αστυνομία και μεταξύ τους, και παίρνουν ναρκωτικά. 


Ανταλλάζουν μεταξύ τους φιλικές βρισιές, πετάνε πονηρούς υπαινιγμούς, φλερτάρουν με μανία χωρίς λεπτότητα. Άλλοι πάλι κάνουν φιγούρα με τα αυτοκίνητα τους, κάνοντας γύρους με τα μαγνητόφωνα στη διαπασών, διαδηλώνοντας παράλληλα και τις μουσικές τους προτιμήσεις


«Μ’ έναν τέτοιο ‘σκληρό’ νεαρό συνομιλήσαμε το τελευταίο Σαββατόβραδο. ‘Γι’ αυτούς που πίνουν ναρκωτικά ψάχνεται; Μα όλος ο κόσμος πίνει! Δεν βρίσκεται να κάνετε κάτι καλύτερο. Αφήστε μας ήσυχους ρε παιδιά’. 

Κοιτάζει με περιφρόνηση κάποιους ανήλικους νεαρούς και λέει, ‘Τους βλέπεται αυτούς; Κι αυτοί φουμάρουν χασίσι. Όχι όμως επειδή έχουν προβλήματα, όπως είχα εγώ. Το κάνουν για το show».



 

Διαβάστε ολόκληρο το ρεπορτάζ:






ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ