Ευτυχώς, όμως, τις περισσότερες φορές το απρόοπτο ή ευτράπελο είναι παροδικό και σίγουρα (πολύ) αστείο και το ρεζίλεμα που βιώνεις, όταν αυτό συμβεί, προσωρινό και ξεχνιέται εύκολα.

Το θέμα είναι τι κάνεις όταν γίνει η γκάφα και όλα τα βλέμματα στρέφονται πάνω σου και δεν υπάρχει τρύπα διαθέσιμη για να κρυφτείς;

14 άτομα εξομολογούνται στη CITY το πιο μεγάλο ρεζιλίκκι που βίωσαν και πώς αντέδρασαν μπας και το «σώσουν».

Πήγαμε σε φιλικό γάμο στο Lemon Park, στη Λευκωσία. Ε, σε έτσι περιπτώσεις που μαζεύκουνται οι παρέες, συνήθως πίνουν λλίο παραπάνω που το κανονικό. Τζιήνη τη νύχτα επαραήπιαν τα κοπέλια. Όταν κατά τις 2:00 - 2:30 τα ξημερώματα είπαμε να φύγουμε, λέει μου ο σύζυγός μου: «Ρε αγάπη μείνε δαμέ να πάω να φέρω το αυτοκίνητο, για να μεν πατήσεις μες στα χώματα με τα τακούνια». Περιμένω λλίο και σε κάποια φάση περνά ακριβώς μπροστά μου με το αυτοκίνητο, με βλέπει κιόλας και προχωρά ευθεία. Σημείωση, κινητό δεν είχα μαζί μου, αφού το είχα αφήσει σπίτι. Έπειτα από 7-8 λεπτά έρκεται πίσω, αφού είχε φτάσει ως το highway, σταματά, μπαίνω στο αυτοκίνητο και περιμένω να δω τι θα μου πει. Δεν άνοιξε το στόμα να πει κουβέντα…

Μελίνα, 32 

Μπήκα σε λάθος αυτοκίνητο, έκατσα, έβαλα και τη ζώνη και μετά γύρισα και είδα πως στη θέση του οδηγού ήταν ένας άλλος κυριούλης και όχι ο καλός μου. Ο δεύτερος ήταν στο πίσω αυτοκίνητο και κόρναρε γελώντας σπαστικά!

Πάνυ, 30 

Βρίσκουμε μια φίλη μας μες την Λήδρας που είσιεν τζαιρό να την δούμε… «Ω, μα είσαι έγκυος; Πότε με το καλό;». Τζαι χαϊδεύκω της την τζοιλιά της. «Δεν είμαι έγκυος, έβαλα κάποια κιλούθκια τελευταίως». Τι έκαμα; Έμεινα όπως τον παλαβό τζαι εθώρουν, τζαι απλώς μετά είπε μου η φίλη μου να μεν ξαναμιλήσω.

Αντρέας, 38

Εκάθουμουν στο καφέ και νοιώθω ένα χέρι πάνω στα μαλλιά μου. «Κόρη παλαβή» ακούω μια γυναικεία φωνή να μου λαλεί. Μόλις εγύρισα και είδε ότι εν με ξέρει τελικά, άρκεψε να γελά και να μου λαλεί σόρι. «Είδα σε που πίσω και ενόμισα ότι είσαι μια φίλη, σόριιι».

Παναγιώτα, 26

Η φάση που ξυπνάς το πρωί και θες να πεις το πρώτο καλημέρα αλλά το στέλνεις και στην πρώτη επαφή που έχεις στα μηνύματα σου γιατί καλά-καλά δεν έχεις ξυπνήσει; Ε κάπως έτσι την έπαθα κι εγώ και αποκάλεσα φίλο μου γυμναστή «μωρό μου», συνοδευμένο με φιλάκια, καρδούλες και ένα-δυο ακόμη «μου». Το θέμα είναι πως στο μήνυμα απευθυνόταν σε μωρό... γένους αρσενικού και αυτό ήταν σαφές στο κείμενο. Δεν το λες και τον τέλειο τρόπο να κάνεις coming out σε φίλο αλλά το γλυτώσαμε με λίγα «χα χα» και ακολουθώντας τη σοφή τακτική του «παίξε πελλόν».

Τζον, 36

Μου έτυχε δύο φορές. Η πρώτη ήταν όταν δούλευα ως σερβιτόρος σε ιδιωτικό party και με το που έσκυψα να πάρω τα επιπλέον πιάτα που ήταν κάτω από το τραπέζι, ακούω ένα κρακ και νιώθω μια περίεργη δροσιά να με κατακλύζει. Είχε σκιστεί η ραφή του παντελονιού και άφηνε ακάλυπτη όλη την πίσω όψη μου. Εννοείται ότι μέχρι το τέλος της βραδιάς έμεινα κρυμμένος πίσω από τα τραπέζια του μπουφέ και όταν χρειάστηκε να βγω, περπατούσα λες και έκανα αγώνες βάδην για να μη φανεί ο εσωτερικός μου κόσμος. Η άλλη φορά ήταν σε οικογενειακό γάμο, όταν σε μια φιγούρα ζεϊμπέκικου ανοίγω τα πόδια και μαζί ανοίγει και το (καινούργιο) παντελόνι από τη μία άκρη μέχρι την άλλη, σαν κουρτίνα. Κατέβηκα από την πίστα αμέσως και έφυγα άρον-άρον από το πάρτι. Ευτυχώς, ήταν προς το τέλος της βραδιάς. Γενικότερα, δεν τα πάω καλά με τα παντελόνια.

Αντρέας, 26

Λοιπόν, πάμε πίσω στο 2005. Το αγόρι μου τότε, σήμερα σύζυγός μου, ετοιμάζει μια έκπληξη. Αρχίζω να υποψιάζομαι ότι ακολουθεί πρόταση γάμου και προσπαθώ κι εγώ να είναι όλα τέλεια. Ετοιμάζομαι, έρχεται στο σπίτι, με παίρνει, πάμε στο εστιατόριο που πήγαμε την πρώτη φορά, καθόμαστε στο ίδιο τραπέζι! Βρίσκω και ένα τριαντάφυλλο και όλα δείχνουν ότι θα είναι τέλεια. Παραγγείλαμε και μόλις ήρθε το φαγητό μού έπεσε ο φακός επαφής μέσα στο Steak Diane! Αφού τον έψαχνα με τα χέρια στο πιάτο και τελικά τον βρήκα, η μαγεία της βραδιάς χάλασε και εγώ ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί. Στο τέλος, όμως, παρά το συμβάν, μού έκανε την πρόταση γάμου. Και από τότε, φοράω γυαλιά!

Ξένια, 37

Όλο χαρά, χαμογελαστή, χαιρέτησα τους φίλους μου από έξω και πήγαινα να μπω στο εστιατόριο και κάπου εκεί έγινε το κακό. Το λες και χαζό μιας και η γυάλινη πόρτα με μπέρδεψε και έπεσα πάνω της! Ναι, ήταν κλειστή! Το μπαμ έκανε όλο το εστιατόριο να γυρίσει το βλέμμα του πάνω μου και εγώ σκυφτή και λίγο ζαλισμένη κατευθύνθηκα προς τους φίλους μου. Ρεζίλι!

Δήμητρα, 25

Πριν χρόνια, σε χώρο δεξίωσης, πήγαινα να «χαιρετίσω» τους νιόπαντρους στη γνωστή σειρά ενός κυπριακού γάμου. Έλα όμως που μπροστά μου είχε δυο-τρία σκαλάκια και εγώ μπουρδουκλώθηκα, δεν μπορώ να εξηγήσω τι ακριβώς έπαθα και έπεσα φαρδιά-πλατιά κάτω. Εκτός από ρεζίλεμα και τον πόνο από την πτώση, είδα απέναντί μου μια θκεια μου να χασκογελά. Πολλά νεύρα!

Στέλλα, 25

Ήμασταν σε καφετέρια και ζητώ τον λογαριασμό από μια κοπέλα που ήταν ντυμένη με μαύρα και άσπρα ρούχα. Έλα όμως που δεν ήταν η σερβιτόρα, αλλά μια κοπέλα που απλώς σηκώθηκε για να πάει τουαλέτα.

Θεανώ, 34

Ήμουν σε μαγαζί στο Μακένζι και έπιασέ με «κόψιμο». Εβούρουν να έβρω τουαλέτα, αλλά δυστυχώς εν επρόλαβα. Επήα σε κάτι κοντέινερ πίσω που τζιήνο το περίπτερο… Αποτέλεσμα; Έφυα για Λευκωσία δίχα το εσώρουχο.

Τζίμης, 30

Γενικά, μου συμβαίνουν διάφορα κατά καιρούς, αλλά δύο ήταν οι περιπτώσεις που θυμάμαι ακόμη και ντρέπομαι. Η πρώτη ήταν όταν είχα πάει σε μνημόσυνο συγγενικό και λέω στη χήρα «ο Θεός να σε ελεήσει», αντί ο «ο Θεός να τον μακαρίσει». Μόλις το κατάλαβα, έφυγα τρέχοντας από ντροπή, κλειδώθηκα στο αυτοκίνητο και έκλαψα από τα γέλια. Το άλλο περιστατικό συνέβη στο bowling. Είχαμε πάει με φίλες μου για παιχνίδι. Έρχεται η σειρά μου και αντί να ρίξω στο δικό μου διάδρομο, δεν ξέρω πώς τα κατάφερα έριξα την μπάλα στον διάδρομο του παίχτη δίπλα διαλύοντάς του το strike. Ο τύπος ήταν επαγγελματίας και έκανε προπόνηση για επερχόμενο πρωτάθλημα. Περιττό να σου πω ότι απολογήθηκα και έπειτα πήγα στην τουαλέτα όπου και έμεινα για κανένα 20λεπτο μέχρι να ξεχαστεί το κακό.

Μαρίνα, 28

Το περιστατικό έγινε πριν αρκετά χρόνια, όσο ήμουν ακόμη φοιτητής στις ΗΠΑ. Είχα κλείσει εισιτήρια για επιστροφή στην Κύπρο, αλλά πριν είχα κανονίσει να μείνω λίγες μέρες Θεσσαλονίκη και έπειτα Αθήνα για να συναντήσω κάτι φίλους. Γενικά, με τα αεροπλάνα και τα μέσα μεταφοράς έχω ένα θέμα, αφού ζαλίζομαι εύκολα και παθαίνω ναυτίες. Για να μην μου συμβεί κάτι από αυτά, λοιπόν, πριν ξεκινήσω το ταξίδι πήρα ένα χάπι που μου είχε δώσει ένας φίλος, πολύ δυνατό, το οποίο σχεδόν σε ναρκώνει και δεν καταλαβαίνεις τίποτα -για να καταλάβεις πόσο δυνατό είναι, στη συνέχεια το απέσυραν από την αγορά. Πήρα το πρώτο χάπι στο αεροπλάνο από ΗΠΑ προς Ελλάδα και λίγες ημέρες αργότερα, όταν θα πήγαινα Αθήνα με λεωφορείο, αποφάσισα να πάρω ακόμη ένα, για να είμαι safe. Όπως σου είπα και πριν, το χάπι ήταν πολύ δυνατό και όπως αποδείχτηκε με παρενέργειες. Όταν άρχισε να δρα, τόσο πολύ σαντανώθηκα νόμιζα ότι ήμουν μέσα σε πτήση αεροπλάνου και όπως είχα χαλαρώσει έψαχνα το μπράτσο της καρέκλας για να πατήσω το κουμπί και να πάει η πλάτη προς τα πίσω να κοιμηθώ. Επί δύο ώρες περίπου κρατούσα το "μπράτσο της καρέκλας" και πίεζα το κουμπί, αλλά τίποτα, η καρέκλα ακίνητη. Σε κάποια φάση συνειδητοποίησα ότι για δύο ώρες κρατούσα το πόδι του ανθρώπου δίπλα μου και πίεζα το γόνατό του. Ποιες παρενέργειες; Μου πέρασαν όλα σε μερικά δευτερόλεπτα και από την ντροπή μου, στις υπόλοιπες 2 - 2,5 του ταξιδιού προς Αθήνα δεν ξαναμίλησα σε όλη τη διαδρομή ούτε και γύρισα το βλέμμα δεξιά ή αριστερά.

Σάββας, 37

Ένα «ρεζιλίκκι» που θυμάμαι έντονα ήταν πριν μερικά χρόνια, όταν είχα βρεθεί σε μια εκδήλωση και όπως μιλούσα με μία φίλη μου, βλέπουμε έναν τύπο να περνά από μπροστά μας, ο οποίος έμοιαζε εκπληκτικά με έναν παλιό γνωστό και συνεργάτη. Ενθουσιασμένη εγώ, τρέχω κατα πάνω του, τον αγκαλιάζω και αρχίζω να τον ρωτάω πώς είναι και τι κάνει. Γυρνάει το πλάσμα όλο απορία με κοιτάει και απαντάει μονολετικά και με τρόμο, αλλά το βλέμμα του δείχνει ότι δεν με έχει καταλάβει. Εγώ ακάθεκτη να του εξηγώ ποια είμαι και ότι δεν γίνεται να μην με θυμάται. Άσε που τον αποκάλεσα και "ρε βλάκα", έστω και χαριτωμένα. Να μην σου τα πολυλογώ, σε κάποια στιγμή βλέπω τη φίλη μου να μου κάνει νοήματα μέχρι να καταλάβω ότι ο άνθρωπος που αγκάλιαζα και έβριζα χαϊδευτικά, δεν ήταν ο γνωστός μου αλλά Υπουργός της Κυβέρνησης, με τον οποίο μοιάζουν καταπληκτικά. Εννοείται πως για το υπόλοιπο της βραδιάς κρυβόμουν και όποτε έβλεπα τον άνθρωπο άλλαζα διαδρομή για να μη χρειαστεί να τον ξανασυναντήσω.

Αναστασία, 40 ετών