Μεταξύ των άλλων ωραίων που είπε, ακούγοντάς την ξανά θυμηθήκαμε το απόσπασμα όπου ο σπουδαίος αυτός καλλιτέχνης αναφέρεται στο θέμα της υπερηφάνειας ως έννοια, αλλά και στο θέμα της καταγωγής.

 

Αναφέρει στο συγκεκριμένο απόσπασμα (από το 13:30 και μετά):

«Δεν μπορεί να είσαι περήφανος για κάτι που φτιάχνεις, μπορεί να χαίρεσαι γι’ αυτό, μπορεί να το αγαπάς πάρα πολύ. Όπως δεν μπορεί να είσαι περήφανος και για την καταγωγή σου, με την έννοια ότι δεν πάλεψες γι’ αυτήν, έτυχε να γεννηθείς εδώ.

Αλλά μπορεί να είσαι χαρούμενος για την καταγωγή σου, μπορείς να αγαπάς τον τόπο σου, χωρίς να μισείς τους άλλους τόπους.

Η περηφάνια είναι περίεργη παγίδα. Μας μαθαίνουν από παιδιά να είμαστε περήφανοι για το ένα, περήφανοι για το άλλο… Μας οδηγεί σε αδιέξοδα πολλές φορές, προσωπικά και συλλογικά αδιέξοδα όλο αυτό.

Οι μεγαλύτερες ταπεινώσεις ήρθαν απ’ την πολλή υπερηφάνεια. Απ’ την πολλή αγάπη, κι απ’ την πολλή χαρά, κι απ’ την πολλή θυσία, δεν πιστεύω ότι προέκυψαν τόσες πολλές και τόσες μεγάλες τραγωδίες».

 

Δείτε παρακάτω ολόκληρη την πολύ ωραία συνέντευξη: