Ένα αλλιώτικο γράμμα στον Άγιο Βαλεντίνο [από μια αναγνώστρια]

«Αγαπητή ομάδα της CITY, έχω γράψει κάτι εμπνευσμένο από τη γιορτή των ερωτευμένων που πλησιάζει. Το έκανα γιατί ήθελα να στείλω ένα μήνυμα διαφορετικό. Γιατί πιστεύω πώς η αγάπη δεν γιορτάζει μια φορά το χρόνο, αλλά κάθε μέρα ξεχωριστά. Δεν δέχομαι λοιπόν η εμπορική διάσταση που έχει δοθεί σε αυτή μέρα, να αλλοιώσει το πραγματικό νόημα της αγάπης και του έρωτα».

 


Article featured image
Article featured image

Το βρήκαμε χαριτωμένο, εξ ου και το δημοσιεύουμε..



Γράφει η Σοφία Θεοδόση



Αγαπητέ κ. Βάτραχε, που άδικα πλανάσαι πως με ένα φιλί θα γίνεις πρίγκιπας.  

Καταρχάς οδεύοντας σιγά -σιγά προς τον Φεβρουάριο, θέλω να σε προειδοποιήσω πως δε σου στέλνω για να απαιτήσω κάποιο δώρο την ημέρα που γιορτάζουν όλα τα ανθοπωλεία.

Άλλωστε, ποτέ δε μου άρεσαν τα λουλούδια άσε που είμαι και αλλεργική σ’ αυτά. Και ούτε λόγος για χλιδάτα εστιατόρια. Βαριέμαι να ντυθώ σαν μπομπονιέρα και κυρίως βαριέμαι να προσπαθώ να μεταφράσω το μενού. Απλά για να ξέρεις, παίζει να μη χορτάσω κιόλας και να με τρέχεις στα βρώμικα για να μου πάρεις δύο - τρία hot dogs.

Και επειδή με τους προλόγους δεν ήμουνα ποτέ καλή, μπαίνω κατευθείαν στο ψητό προτού το κάψω. Ξέρεις, δεν επιθυμώ να μεταμορφωθείς σε πρίγκιπα. Ούτως ή άλλως ποιος σου είπε ούτε μου αρέσουν οι πρίγκιπες εμένα.

Εγώ ένα ιππότη θέλω. Όχι σαν αυτόν που έρχεται να με σώσει καβάλα πάνω σε ένα άσπρο άλογο. Αλλά αυτόν που θα έρθει πάνω σε ένα κόκκινο παπί.

Με αυτό το κόκκινο παπί θα με πας για burger.

Εσύ θα παραγγείλεις το κλασσικό και εγώ ένα κοτόπουλο, έτσι για να το παίξω της υγιεινής. Θα αρπάξεις τη κέτσαπ και τη μαγιονέζα και εγώ τάχα θα σου πω πως δε κάνω τέτοια και τότε θα με πεις ξενέρωτη.

Φυσικά μετά θα αντιληφθείς ότι είμαι πολύ μπροστά, μόλις συνειδητοποιήσεις ότι σε πρόλαβα ρωτώντας τα παιδιά αν τους βρίσκεται καμιά μπάρμπεκιου αλοιφή να συμπληρώσει την τριλογία.

Μετά θα με κοροϊδέψεις, γιατί μαζί με τις πατάτες θα χρωματίσω και τα χείλια μου. Αλλά δε θα με νοιάξει, γιατί μέχρι να πάρω χαρτοπετσέτα, θα με προλάβεις ήδη με ένα πεταχτό φιλί.

Μετά θα μου υποσχεθείς ότι θα με πας για κρέπα και εγώ σαν μωρό παιδί θα σε τραβώ από το μανίκι του φούτερ σου, ενώ καλά- καλά δε θα έχουμε χωνέψει το burger.

Θα ενδώσουμε στην κλασσική μας επιλογή, αυτή με την πραλίνα, το μπισκότο και τις φράουλες. Τις φράουλες για να το παίξουμε ρομαντικοί και τη σοκολάτα για να ταΐσουμε τις γουρουνίσιες τάσεις μας.

Φυσικά, θα ανακηρυχτώ εγώ, μακράν η νικήτρια και τότε θα μου υποσχεθείς γελώντας ότι θα μου πάρεις δώρο μια σαλιάρα. Εγώ θα το παίξω θιγμένη και συ θα με πάρεις αγκαλιά και θα μου πεις ότι σ’ αρέσω περισσότερο όταν σου κάνω θυμωμένες γκριμάτσες.

Θα συνεχίσουμε να φλερτάρουμε τον χειμερινό ήλιο, κάνοντας βόλτες και όταν το κρύο μας σφυρίξει ότι είναι ώρα να πάμε στα ζεστά μας, θα μου προτείνεις να δούμε καμιά ρομαντική ταινία από αυτές που μισείς, αλλά εμένα μ’ αρέσουν.

Θα αράξουμε στον καναπέ, παρέα με ζεστή σοκολάτα και τη κουβέρτα του Mickey Mouse που έχεις από τα τέσσερα. Θα γελώ μόνη μου. Εσύ αντί να παρακολουθείς την ταινία θα είσαι προσηλωμένος σε μένα και θα ερωτεύεσαι όλο και περισσότερο το γέλιο μου. Θα αποκοιμηθούμε στο καναπέ και το πρωί θα με ξυπνήσεις με μαξιλαροπόλεμο και τηγανίτες.

Αυτό θα το κάνεις κάθε μέρα και όχι κάθε 14 του Φλεβάρη.

 

Με πολλή αγάπη,

Η Βατραχίνα σου


ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ