«Αν δεν αγαπήσω τον εαυτό μου, δεν μπορώ να αγαπήσω κανένα»

Τα έργα της Νέβης Αστραίου εκφράζουν ευαισθησία, ρομαντισμό, γλυκύτητα, καλοσύνη και αγάπη. Η ίδια, μαζί με όλα αυτά, έχει ένα μεγαλείο ψυχής που την κρατά δυνατή και αγέρωχη ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής της.

 


Article featured image
Article featured image

Τη συνάντησα στο σπίτι της, στη Λευκωσία. Με δέχτηκε στο γραφείο της όπου περνά τις περισσότερες ώρες. Αυτές τις μέρες οργανώνει μια μουσικό-ποιητική βραδιά στην οποία θα τραγουδήσει η Στάλω Παπαδοπούλου και θα απαγγείλει ποίηση της η ηθοποιός Θέα Χριστοδουλίδου. Όλα τα έσοδα από την εκδήλωση θα δοθούν στο Φιλανθρωπικό Σωματείο Αλκυονίδες, του οποίου η Νέβη είναι ενεργό μέλος εδώ και πολλά χρόνια.

Εγώ είχα την τύχη να γνωρίσω τη Νέβη Αστραίου μέσω των Αλκυονίδων. Είναι ένας άνθρωπος γλυκύτατος, καλοσυνάτος, χαμογελαστός. Δείχνει πάντα κατανόηση και συμπονάει τους ανθρώπους που απευθύνονται στο σωματείο για βοήθεια. Εκφράζει την άποψή της στο συμβούλιο καλοπροαίρετα με σοβαρότητα και σεβασμό προς όλους. Είναι άνθρωπος χαμηλών τόνων και μιλά για τους άλλους μόνο όταν έχει κάτι καλό να πει. Βλέπει τα πάντα με μια θετική ματιά και είναι έτοιμη να ακούσει, να δώσει αγάπη σε όποιον την χρειάζεται και να προσφέρει στους γύρω της με όλους τους τρόπους που αυτή μπορεί.

 

Συνέντευξη στην Κυριακή Παπαλεοντίου Δημητρίου

 

Γνωρίζω πολύ καλά πως είσαι πάντα παρούσα και βοηθάς πολύ με τον δικό σου τρόπο σε όλες τις προσπάθειες των Αλκυονίδων.

Οι Αλκυονίδες είναι για μένα ένα ξεχωριστό κομμάτι στη ζωή και στη καρδιά μου, η δεύτερή μου οικογένεια.



Η ατμόσφαιρα στο σπίτι της είναι φιλόξενη και ευχάριστη. Στην οθόνη του υπολογιστή της φαίνονται κάποιοι στίχοι τους οποίους φαίνεται να δουλεύει, και ακούγεται απαλή μουσική σε έντεχνες ορχηστρικές μελωδίες. Οι τοίχοι είναι γεμάτοι ράφια με βιβλία και κορνίζες με φωτογραφίες με την ίδια, την οικογένεια και τις φίλες της.


Λυπάμαι που έπρεπε να φτάσω στο τροχοκάθισμα για να καταλάβω πόσο ανάγκη έχουν την βοήθεια μας κάποιοι άνθρωποι.




Αλήθεια, πότε άρχισες να ασχολείσαι με την ποίηση;

Η επαφή μου με την ποίηση άρχισε πριν ακόμα πάω δημοτικό. Ο παππούς μου ήταν εκπαιδευτικός και η γιαγιά μου ποιήτρια. Με μύησαν στην ποίηση πριν ακόμα πάω σχολείο. Από 4 χρονών απάγγελλα Δημήτρη Λιπέρτη όρθια πάνω στην καρέκλα της γιαγιάς μου. Στα πέντε μου χρόνια, όταν πήγα στην πρώτη τάξη του δημοτικού και άρχισα να γράφω, έγραψα το πρώτο μου ποίημα. Από τότε συνέχισα να γράφω. Αν και μου αρέσει η κυπριακή διάλεκτος και τα πρώτα μου ακούσματα ήταν κυπριακή ποίηση,  δυστυχώς δεν κατάφερα να γράψω στα κυπριακά.

Εξέδωσες την πρώτη σου ποιητική συλλογή με τίτλο «Απόπειρα» το 1986. Αυτό ήταν αμέσως μετά τις σπουδές σου;

Ναι, σπούδασα κοινωνιολογία στη Γαλλία και επιστρέφοντας πίσω στη Κύπρο αφού άρχισα να εργάζομαι στην British Αirways, αποφάσισα να εκδώσω την πρώτη μου ποιητική συλλογή. Αντίτυπα από αυτήν την ποιητική συλλογή βρίσκονται στη βιβλιοθήκη του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης στον τομέα των μεσαιωνικών και νεοελληνικών σπουδών.

 


Από 4 χρονών απάγγελλα Δημήτρη Λιπέρτη όρθια πάνω στην καρέκλα της γιαγιάς μου. Στα πέντε μου χρόνια, όταν πήγα στην πρώτη τάξη του δημοτικού και άρχισα να γράφω, έγραψα το πρώτο μου ποίημα.


Παράλληλα  ασχολήθηκες και με τη μουσική σύνθεση. Μάλιστα, έχεις στο ενεργητικό σου και ένα δίσκο αποκλειστικά με τραγούδια δικά σου.

Είναι ο δίσκος «Ήχος Ονείρων», σε στίχους και μουσική δική μου. Τα τραγούδια ερμηνεύει η Μαριέττα Μιτσίδου εκτός από ένα που το ερμηνεύω εγώ. Επίσης έλαβα μέρος με δύο δικά μου τραγούδια στο διαγωνισμό Κύπρου-ΕΟΚ το 1994 και το 1995. Τα ερμήνευε η νεαρή πρωτοεμφανιζόμενη τότε τραγουδίστρια, Δέσποινα Ολυμπίου. Πήραν τη δεύτερη θέση και τις δύο χρονιές.

 



 


Έγραψα στίχους για ζεϊμπέκικο και χασάπικο οι οποίοι μελοποιήθηκαν. Απολαμβάνω να βλέπω τους άλλους να χορεύουν με τα τραγούδια μου.


Στη συνέχεια σταμάτησες τη μουσική σύνθεση και ασχολήθηκες με το θέατρο. Πώς προέκυψε αυτό;

Είχαν μεσολαβήσει τα προβλήματα υγείας μου και δεν είχα πια την δυνατότητα να παίζω μουσική με την κιθάρα μου. Επομένως μου ήταν δύσκολο να συνεχίσω να γράφω μουσική για τραγούδια. Άλλωστε δεν θεωρώ τον εαυτό μου μουσικοσυνθέτη. Είμαι τραγουδοποιός και στιχουργός, δεν έχω κάνει σπουδές στη μουσική.



Στο σημείο αυτό, να αναφέρω ότι η Νέβη Αστραίου πάσχει από σκλήρυνση κατά πλάκας και αυτό την έχει καθηλώσει σε αναπηρικό καροτσάκι.

 



Το πρόβλημα αυτό της υγείας σου γενικά επηρέασε την καλλιτεχνική σου πορεία;

Η καλλιτεχνική μου δημιουργία συνεχίζεται χωρίς κανένα πρόβλημα. Έμαθα να μην σταματώ. Η ζωή είναι για όλους μας προσωρινή. Πάντα θα υπάρχουν προβλήματα, μικρά ή μεγάλα. Μακάρι να μην υπήρχαν, αλλά ο κάθε άνθρωπος θα συναντήσει προβλήματα στη ζωή του. Εκείνο που πρέπει να κάνει ο καθένας είναι να μπορεί να δεχθεί το πρόβλημα του και με κάποιο τρόπο να το αντιμετωπίσει. Πολλά πράγματα ίσως να μην μπορεί να τα κάνει όπως πρίν. Το θέμα είναι να μάθει τι άλλο μπορεί να κάνει, να βρει τους τρόπους να συνεχίσει. Εγώ αυτό έκανα και συνέχισα να γράφω.

Την περίοδο 2000-2005 έγραψα τρία θεατρικά έργα και το 2010 εξέδωσα την δεύτερη ποιητική συλλογή μου με τον τίτλο «Πρόκληση». Έγραψα επίσης στίχους για ζεϊμπέκικο και χασάπικο οι οποίοι μελοποιήθηκαν. Κάποιος θα μπορούσε να με ρωτήσει «μα τώρα θυμήθηκες να γράψεις ζεϊμπέκικο και χασάπικο;». Απολαμβάνω να βλέπω τους άλλους να χορεύουν με τα τραγούδια μου. Συνεχίζω να γράφω στίχους, ποίηση και έχω πολλά ανέκδοτα έργα.

 



 



 

Πώς εμπνέεσαι τα έργα σου;

Μπορεί να εμπνευστώ από μια λέξη ή μια φράση που θα πεις και να ξεκινήσω να γράφω.

Πώς είναι η ώρα της δημιουργίας;

Είναι οι πιο απολαυστικές στιγμές, με συνεπαίρνουν. Την ώρα που γράφω δεν με απασχολεί τίποτε άλλο, δεν έχω κανένα πρόβλημα. Η περίοδος που έγραφα τα θεατρικά έργα ήταν η καλύτερη της ζωής μου. Έμπαινα μέσα στους ρόλους γινόμουν ένα με τους ήρωές μου. Περίμενα να βρεθώ μόνη μου στο γραφείο για να γράψω.

Πως καταφέρνεις να αντιμετωπίζεις με τόση υπομονή και γενναιότητα το θέμα της υγείας σου;

Κατάφερα να δεχτώ τον εαυτό μου και να τον αγαπήσω έτσι όπως είναι. Πιστεύω πως αν δεν δεχθούμε και δεν αγαπήσουμε τον εαυτό μας δεν μπορούμε να προσφέρουμε αγάπη στους άλλους. Αν δεν αγαπήσω τον εαυτό μου δεν μπορώ να αγαπήσω κανένα. Τα προβλήματα δεν πρέπει να μας σταματούν αλλά να βρίσκουμε τους τρόπους να συνεχίζουμε.


Την ώρα που γράφω δεν με απασχολεί τίποτε άλλο, δεν έχω κανένα πρόβλημα. Η περίοδος που έγραφα τα θεατρικά έργα ήταν η καλύτερη της ζωής μου. 




Τί πιστεύεις ότι έχει τη μεγαλύτερη σημασία στη ζωή;

Σημασία έχει να αγαπάς και να αγαπιέσαι. Να μπορείς να κάνεις καλό στους άλλους. Για αυτό, όπως είπα και πριν, λυπάμαι που έπρεπε να φτάσω στο τροχοκάθισμα για να καταλάβω πόσο ανάγκη έχουν την βοήθεια μας κάποιοι άνθρωποι.

Εύχομαι σύντομα να υπάρξει κάποια θεραπεία. Οι ιατρικές έρευνες προχωρούν.

Δεν πιστεύω πως θα υπάρξει για μένα θεραπεία, δεν είμαι αφελής. Αυτό που ελπίζω είναι να μην επιδεινωθεί η κατάστασή μου.

Τι σου αρέσει να κάνεις όταν δεν γράφεις;

Απολαμβάνω το διάβασμα, τη μουσική, να παρακολουθώ θέατρο και κινηματογράφο.

 



Τι αγαπάς περισσότερο στη ζωή σου;

Είμαι χαρούμενη γιατί στη ζωή μου ευτύχισα να έχω τρία πολύ σημαντικά πράγματα: Την οικογένεια μου που αγαπώ και με αγαπάει και με στηρίζει πολύ, τους φίλους μου που για εμένα είναι διαμάντια και τις Αλκυονίδες που είναι η δεύτερη μεγάλη μου οικογένεια.

Τις Αλκυονίδες τις λατρεύω γιατί είναι τόσο μοναδικές και διαφορετικές μεταξύ τους. Δεν υπάρχουν αντιζηλίες και ανταγωνισμοί, παρά μόνο ένας κοινός σκοπός. Να προσφέρουμε αγάπη στους συνανθρώπους μας. Πρώτες και καλύτερες σε αυτό το σκοπό η Μαρή στη φωλιά στην Αγγλία και η Πρόεδρος μας, Γεωργία Πολυβίου.

Ποιο είναι το καλύτερο δώρο που μπορεί να σου κάνει κάποιος;

Δεν υπάρχει μεγαλύτερο δώρο για μένα από το ενδιαφέρον, την αγάπη.



Φεύγοντας από την συνάντηση μου με την Νέβη Αστραίου νοιώθω ότι πήρα από αυτήν πολλά και σπουδαία μαθήματα ζωής. Κατάλαβα πραγματικά πως καμιά δυσκολία δεν μπορεί να μας νικήσει αν η ψυχή μας δεν γονατίσει. Η Νέβη είναι ένας άνθρωπος που ορθώνει την ψυχή της και στέκει με αξιοπρέπεια απέναντι από κάθε δυσκολία. Είναι όμως ταυτόχρονα τόσο ευαίσθητη και καλοσυνάτη!

Συνδυάζει σπάνια και μοναδικά χαρίσματα εμπνέοντας θαυμασμό και αγάπη σε όποιον την γνωρίζει. Δεν μπορώ παρά να υποκλιθώ στο μεγαλείο της.

 



 

Πληροφορίες για τη Μουσικο-ποιητική Βραδιά:

Τετάρτη 26 Απριλίου

Ώρα: 19.00

Μουσείο Τεχνών Λουκίας και Μιχαλάκη Ζαμπέλα (Αρχιεπισκόπου Μακαρίου III 27, Καϊμακλί)



Απαγγελία ποιημάτων της Νέβης Αστραίου από την Θέα Χριστοδουλίδου

Θα τραγουδήσει η Στάλω Παπαδοπούλου



Εισιτήρια θα πωλούνται στην είσοδο προς €15. Η βραδιά θα συνοδεύεται από τυρί και κρασί

Για κρατήσεις μπορείτε να επικοινωνήσετε με τη Μαρία Νίκολσον στο 99416517



Όλα τα έσοδα θα δοθούν στο Φιλανθρωπικό Σωματείο Αλκυονίδες


ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ