Εύκολο να κατηγορείς τους άλλους, δύσκολο να αναγνωρίσεις τον ρατσιστή μέσα σου

Μια Αφροαμερικανή εργάζεται ως μαία στο νοσοκομείο του Κονέκτικατ, με πολλά χρόνια εμπειρίας. Κατά τη διάρκεια της βάρδιας της, ξεκινά μια εξέταση ρουτίνας σε ένα νεογέννητο, όμως λίγα λεπτά αργότερα μαθαίνει ότι της έχουν απαγορεύσει να αγγίξει το μωρό έπειτα από εντολή των γονιών του. Το νοσοκομείο σέβεται την επιθυμία τους και την απομακρύνει. Ωστόσο, την επόμενη μέρα το μωρό παθαίνει ανακοπή την ώρα που η Ρουθ βρίσκεται μόνη μαζί του.

 


Article featured image
Article featured image

Από τη Μαρία Πιριπίτση

 

Το τελευταίο βιβλίο της Τζόντι Πίκο, «ΜΙΚΡΑ, ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ», διαπραγματεύεται ένα θέμα-φωτιά, δύσκολο και πολλές φορές επικίνδυνο. Ο κοινωνικός ρατσισμός, μία παγκόσμια μάστιγα που διαφοροποιεί και κατηγοριοποιεί τους ανθρώπους οδηγώντας τους στην περιθωριοποίηση, είναι το θέμα που μας παρουσιάζεται. Μια ιστορία που την έγραψε για ανθρώπους σαν αυτή (την ίδια τη συγγραφέα) και όλους εμάς για να πει ότι παρόλο που είναι εύκολο να κατηγορείς τους άλλους ότι είναι ρατσιστές, είναι δυσκολότερο να το παραδεχτείς για τον εαυτό σου και να αναγνωρίσεις τον ρατσιστή μέσα σου.

Και όμως, είναι αλήθεια. Γιατί αν είσαι λευκός σε αυτή τη χώρα έχεις όλη τη δύναμη -κι αυτό είναι μέρος της εξίσωσης του ρατσισμού.

 

Η συγγραφέας

ΤΖΟΝΤΙ ΠΙΚΟ. Η συγγραφέας που οι ήρωες τις έχουν να αντιμετωπίσουν καταστάσεις για τις οποίες δεν υπάρχουν εύκολες απαντήσεις και όπου οι επιλογές τους μπορεί να έχουν συνέπειες που θα κρατήσουν για πάντα. Αυτή είναι σίγουρα η περίπτωση του «ΜΙΚΡΑ, ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ».

 

Η ιστορία

Η Αφροαμερικανή Ρουθ Τζέφερσον εργάζεται ως μαία στο νοσοκομείο του Κονέκτικατ, με πολλά χρόνια εμπειρίας. Κατά τη διάρκεια της βάρδιας της, ξεκινά μια εξέταση ρουτίνας σε ένα νεογέννητο, όμως λίγα λεπτά αργότερα μαθαίνει ότι της έχουν απαγορεύσει να αγγίξει το μωρό έπειτα από εντολή των γονιών του, που είναι ακόλουθοι του Κινήματος της Λευκής Δύναμης. Το νοσοκομείο σέβεται την επιθυμία τους και την απομακρύνει. Ωστόσο, την επόμενη μέρα το μωρό παθαίνει ανακοπή την ώρα που η Ρουθ βρίσκεται μόνη μαζί του.

Οι γονείς την κατηγορούν για τον φόνο του παιδιού τους. Η Κένεντι Μακουάρι, μια λευκή δικηγόρος, αναλαμβάνει την υπόθεσή της, αλλά της δίνει μια αναπάντεχη συμβουλή: επιμένει ότι οποιαδήποτε αναφορά σε ρατσιστικά ζητήματα δεν πρόκειται να τη βοηθήσει. Η Ρουθ, από την άλλη, προσπαθεί να διατηρήσει τις ισορροπίες στη ζωή της για την οικογένειά της -ειδικά για τον έφηβο γιο της-, αφού η υπόθεσή της γίνεται το επόμενο «καυτό» θέμα στα Μέσα. Καθώς η δίκη προχωρά, η Ρουθ και η Κένεντι προσπαθούν να κερδίσουν η μια την εμπιστοσύνη της άλλης, κάνοντας μικρά πράγματα με σπουδαίες διαρκείς συνέπειες για τους άλλους και στο τέλος συνειδητοποιούν ότι όλα όσα έχουν μάθει να πιστεύουν για τους άλλους -και για τους εαυτούς τους- ίσως και να είναι λάθος.

«Αν δεν μπορείς να κάνεις σπουδαία πράγματα μπορείς να κάνεις μικρά, σημαντικά, με σπουδαίο τρόπο».

Με ένα τέτοιο κοινωνικό μήνυμα, κανένα βιβλίο δεν θα μπορούσε να με αφήσει ασυγκίνητη.

 

 

* Η κεντρική φωτογραφία του Robert Frank, από το project The Americans, δεν έχει καμία σχέση με τα όσα αναφέρονται πιο πάνω


ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ