Σε λίγες μέρες οι κατοχικές Αρχές θα τον φυλακίσουν για 20 μέρες, ένεκα της άρνησής του να παρουσιαστεί ως έφεδρος στο στρατό και να κρατήσει όπλο. Ο Halil Karapasaoglou, όμως, με ένα κλαδί ελιάς ανά χείρας λέει ότι έκανε ένα μικρό βήμα για την ειρήνη στο νησί και πιστεύει ότι ο κόσμος της Κύπρου που ασπάζεται την ίδια φιλοσοφία ζωής μαζί του δεν θα τον αφήσει μόνο.

Η περίπτωση του Halil, ίσως είναι από τις ελάχιστες που συσπείρωσαν ένα τόσο μεγάλο αριθμό υποστηρικτών και από τις δύο πλευρές, οι οποίοι εμπράκτως τον στήριξαν και ήταν δίπλα του την ημέρα που παρουσιάστηκε στο στρατοδικείο των κατεχομένων, με ένα κλαδί ελιάς, για να ακούσει την ποινή που θα του επέβαλλαν για την απόφασή του να δηλώσει αντιρρησίας συνείδησης.

Ο 33χρονος Τουρκοκύπριος ποιητής, όπως συστήνεται, εδώ και μερικές ημέρες κατάφερε να αναταράξει τα λιμνάζοντα νερά στο νησί, θυμίζοντας σε όλους μας πόσο αναγκαία είναι η ειρήνη και πως πρέπει όλοι ανεξαιρέτως να παλέψουμε γι’ αυτήν.

Κάποιοι τον χαρακτήρισαν ως ένα σύμβολο ειρήνης και άλλοι ως έναν αιθεροβάμων που πιστεύει ακόμη σε ιδεολογίες. Μήπως, όμως, ο Halil είναι ο Κύπριος που πρέπει όλοι να γίνουμε αν θέλουμε επιτέλους τούτος ο τόπος να δει χαρά;

Ο Halil μίλησε στη CITY για όλα όσα τον απασχολούν, όλα όσα τον φοβίζουν και όλα όσα ονειρεύεται.

Η φωτογραφία του Halil από την ημέρα προσέλευσής του στο στρατοδικείο των κατεχομένων κρατώντας ένα κλαδί ελιάς στα χέρια, έκανε το γύρο της Κύπρου.

Halil, πιστεύεις ότι η ειρήνη μπορεί να κερδηθεί με τέτοιου είδους συμβολικές πράξεις;

Πιστεύω πως κάθε προσπάθεια μπορεί να βοηθήσει στη δημιουργία ειρήνης στη χώρα μας και χρειάζεται όλοι να κάνουμε κάτι άμεσα. Δεν θέλω να ζήσω όλη μου τη ζωή με το βάρος του Κυπριακού προβλήματος. Θέλω να δω τη χώρα μου απαλλαγμένη από στρατούς και σύνορα. Ναι, για να απαντήσω στην ερώτησή σου, κάθε προσπάθεια σε αυτή την κατεύθυνση έχει ουσία και υπόσταση.

Είπες ότι δεν θέλεις να σηκώσεις όπλο και να σκοτώσεις τον φίλο σου τον Αντώνη. Νιώθεις ότι υπάρχουν πολλοί Κύπριοι που ασπάζονται αυτή την άποψη;

Πιστεύω ακράδαντα πως σε αυτή τη χώρα είμαστε κάτι περισσότερο από εθνικιστές και φασίστες. Το πρόβλημα είναι πως αφήνουμε το μέλλον μας και τη ζωή μας στους ηγέτες και στις ξένες δυνάμεις. Αυτή είναι η ζωή μου, η ζωή μας. Θέλω τη ζωή μου, τη ζωή μας πίσω, χωρίς κανέναν έλεγχο.

Ο Halil έγινε γκράφιτι στην Πράσινη Γραμμή, από τον graffiti artist CRS

Πόσο δύσκολο ήταν να πάρεις μια τέτοια απόφαση ενώ γνωρίζεις τι ισχύει για τους αντιρρησίες συνείδησης;

Φυσικά και ήταν δύσκολη απόφαση, ωστόσο ζούμε μονάχα μια φορά και πρέπει να αναρωτηθούμε για ποιο λόγο ζούμε. Η απάντηση είναι αυτή που θα μας κινητοποιήσει στο να πραγματοποιήσουμε τα όνειρά μας.

Περίμενες ότι θα είχες τέτοια στήριξη και από τις δύο πλευρές; Σου δίνει δύναμη όλο αυτό να συνεχίσεις τον αγώνα σου για ειρήνη;

Στην αρχή είχα απογοητευτεί. Ένιωθα πολύ μόνος. Την περίοδο εκείνη, μάλιστα, η γυναίκα μου Tuğçe είχε ζητήσει από τους φίλους μας να ανεβάσουν βίντεο στήριξης. Σιγά - σιγά όλο αυτό το κίνημα άρχισε να παίρνει διαστάσεις και να γίνεται κάθε μέρα και μεγαλύτερο. Σήμερα που μιλάμε, άτομα και από τις δύο πλευρές με στηρίζουν και είναι δίπλα μου και τους ευχαριστώ γι’ αυτό.

Πόσοι πολλοί είναι αυτοί που σε υποστηρίζουν; Είναι όντως πολλοί; Έχει σημασία για σένα αν είναι πολλοί ή λίγοι;

Ναι, είμαστε πολύ περισσότεροι απ’ όσοι ίσως φαίνονται και αυτό έχει σημασία.

Θυμάσαι πώς ήταν όταν υπηρέτησες στο στρατό; Υπήρχε προπαγάνδα εναντίον των Ε/κ;

Φυσικά και υπήρχε και όχι μόνο στα στρατό. Προπαγάνδα υπήρχε και στο σχολείο από τους δασκάλους. Παρόλα αυτά, όπως μου είπαν Ελληνοκύπριοι φίλοι, το ίδιο ισχύει και στη δική σας πλευρά. Όλο αυτό είναι που χρειάζεται να αλλάξει στη δομή του συστήματος και των δύο πλευρών, εάν θέλουμε να έχουμε ένα ειρηνικό μέλλον.

Ζούμε σε μία χώρα που η ειρήνη είναι εύθραυστη. Τι θα γίνει εάν όλοί αρνούμασταν να υπηρετήσουμε στον στρατό; Πώς νομίζεις ότι θα εξελίσσονταν τα πράγματα;

Αν όλοι αρνούνταν να πάνε στο στρατό ή να κρατήσουν όπλο τότε η Κύπρος μας θα ήταν πολύ ομορφότερη. Τα όπλα δεν είναι για μας, εξυπηρετούν μόνο την πολιτική και το κεφάλαιο. Αν μπορούσαμε, λοιπόν, να το καταλάβουμε αυτό και να πετάξουμε όλοι τα όπλα στη θάλασσα, τότε τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά.

Τι θα κάνεις σε περίπτωση πολέμου, πώς νομίζεις ότι θα αντιδράσεις εάν απειλείται η ζωή σου ή ζωή της οικογένειάς σου;

Ναι μεν θα επηρεάσει τη ζωή μου ένας ενδεχόμενος πόλεμος, αλλά δεν θέλω να επαναλάβω τα λάθη των παππούδων και των πατεράδων μας. Πολλοί Ε/κ και Τ/κ σκοτώθηκαν μεταξύ τους, τότε, εμείς ως μια νέα γενιά πρέπει να δημιουργήσουμε διαφορετικές συνθήκες και φιλοσοφία. Πρέπει να δημιουργήσουμε ανθρώπους που δεν δέχονται και δεν θέλουν τον πόλεμο και να παλέψουμε γι’ αυτό.

«Οι παππούδες μας, οι μπαμπάδες μας πολέμησαν πριν, εμείς δεν θα κάνουμε το ίδιο λάθος. Το καθήκον μας απέναντι στην πατρίδα μας είναι η ειρήνη. Έχουμε δικαίωμα στο να είμαστε αντιρρησίες συνείδησης. Είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε τον αγώνα μας». Θεωρείς ότι η Κύπρος πληρώνει ακόμη τις ανοιχτές πληγές του 63’ και του 74’ γιατί ακόμη έχουμε τα ίδια μυαλά;

Ναι, ακόμη πληρώνουμε αυτές τις πληγές. Πρέπει να χτίσουμε μια ειρήνη ανεξάρτητα από την οικονομία και τα συμφέροντα. Να τη φανταστούμε και να τη δημιουργήσουμε μέσα από τα μάτια της νέας γενιάς. Πιστεύω ότι οι επόμενες γενιές θα φέρουν μια νέα πνοή στην πατρίδα μας. Αυτό είναι το κίνημα στο οποίο πρέπει να βασίσουμε την ειρήνη και την συνένωση του νησιού.

Ο Halil με τη σύντροφό του έξω από το στρατοδικείο των κατεχομένων

Σε λίγες μέρες θα πρέπει να εκτίσεις 20 μέρες φυλακή. Είσαι διατεθειμένος να το κάνεις ή ελπίζεις ότι θα ανατραπεί η απόφαση μετά την έκταση που πήρε το θέμα;

Η αλήθεια είναι πως δεν γνωρίζω πως θα εξελιχθεί όλο αυτό. Ωστόσο δεν είμαι διατεθειμένος να πληρώσω χρήματα για ένα πρόστιμο το οποίο μου επιβλήθηκε χωρίς να είμαι ένοχος σε κάτι. Πιστεύω ότι οι αντιμιλιταριστές και ειρηνιστές της Κύπρου, δεν θα με αφήσουν μόνο. Δεν θα επιτρέψουν στην κυβέρνηση να με πάει φυλακή. Το κίνημά μας ήδη έχει εξαπλωθεί και έχει πάρει διαστάσεις. Πόσους θα συλλάβει η αστυνομία, 10, 100, 1000; Είμαστε έτοιμοι να αντισταθούμε. Τους περιμένουμε.

Πώς φαντάζεσαι την ειρήνη στην Κύπρο;  

Το όνειρό μου είναι η χώρα μου να απελευθερωθεί από κάθε είδους στρατεύματα και στρατιωτικές βάσεις. Διαφορετικές κουλτούρες, έθνη και γλώσσες μπορούν να συμβιώσουν ειρηνικά εάν το θέλουν. Καμία εκμετάλλευση ούτε της ανθρώπινης εργασίας ούτε των φυσικών μας πόρων.Έχω ένα όνειρό, πως όλοι οι άνθρωποι που ζουν στο νησί θα μπορέσουν να έχουν την ελευθερία τους και θα μπορούν να πάρουν αποφάσεις για το μέλλον τους. Η Κύπρος μπορεί να γίνει ένα σύμβολο ειρήνης στη Μέση Ανατολή. Μπορούμε να το κάνουμε.