Ένας -κύπριος- σούπερ ήρωας ανάμεσά μας

Article featured image
Article featured image

Τον Αλέξη τον γνώρισα όταν δουλεύαμε μαζί σε εκδοτικό οίκο και συνδεθήκαμε αμέσως, αφού είχα αγαπήσει απ’ την πρώτη στιγμή το ταλέντο και την… τρέλα που κουβαλούσε. Κι όταν λέω τρέλα, εννοώ τρέλα. Την πρώτη φορά που επισκέφτηκα το σπίτι του, βρέθηκα μπροστά σε δοκιμαστικούς σωλήνες, πίνακες τέχνης, περίεργα installations, φωτογραφίες με έμβρυα και έναν Αλέξη να προσπαθεί –απεγνωσμένα- να μου εξηγήσει το όλο πακέτο κι εγώ να χαζεύω.

Όταν λίγα χρόνια αργότερα μου ανακοίνωσε πως ήθελε να γίνει κάτι σαν σούπερ-ήρωας έμεινα και πάλι να τον κοιτάω σαν χαζή. Το πάθος και η ταχύτητα με την οποία σκεφτόταν και προσπαθούσε να μου περιγράψει τι πήγαινε να κάνει, μ’ έβρισκαν να κάθομαι απέναντί του και να τον ρωτάω κάτι άσχετα του τύπου «Και ποιος θα θέλει να τα δει όλα αυτά;», «Γιατί;», «Καλέ, χρήματα πως θα βγάζεις;» κι αυτός γελούσε επιμένοντας να πετάει μες στη συζήτηση ονόματα διασήμων, μητροπόλεις, conceptual καταστάσεις, μουσεία, pop περιοδικά και σπόνσορες.

Κολάζ σε συνεργασία Theo Mass-Lexileictous με την Κύνθια Λιβανίου. 

Μέχρι να δω και να πω, ο Αλέξης είχε ήδη μεταμορφωθεί στον σούπερ-ήρωα που ονειρευόταν στην… κυριολεξία. Μου κατέβαινε στο γραφείο με τα χέρια μαυρισμένα απ’ τις μπογιές, άρχισε να χάνει βάρος για να χωρέσει στην στολή του, μιλούσε και εκφραζόταν διαφορετικά.

«Αλέξη, τι έπαθες;», «Μεταμορφώνομαι» μου απάντησε και μου έδωσε ένα Theo Mass dollar. «Κράτα το αυτό, θα γίνει συλλεκτικό κάποια στιγμή», μου είπε.   

Κι ο Αλέξης μεταμορφώθηκε. Κατάργησε τα mail, blog, ιστοσελίδες που είχε στο όνομά του κι άρχισε να ζει την ζωή του Theo Mass-Lexileictous.

Μια τον έβρισκες στην Νέα Υόρκη, την άλλη στο Las Vegas, μετά Λονδίνο, Αθήνα, Αυστρία. Κι ο σούπερ-ήρωας έδινε συνεντεύξεις σε διάσημα περιοδικά, περιφερόταν ως performer σε μουσεία και ντυνόταν με πανάκριβα ρούχα sur mesure από διάσημους ντιζάινερ.

Σήμερα, εξακολουθεί να μιλάει για το πρότζεκτ του με το ίδιο πάθος, όπως τότε, αλλά έχει πλέον πίσω του ένα πλούσιο βιογραφικό που δεν σου επιτρέπει να ρωτάς «Γιατί;».

Ακολουθούν οι συστάσεις και, για όσους ενδιαφέρονται, το ψάξιμο για το περίπλοκο αυτό πρότζεκτ που ο Αλέξης εξελίσσει τα τελευταία χρόνια. Το μόνο που μπορώ να προσθέσω είναι πως πρόκειται για ένα εξαιρετικά ταλαντούχο άνθρωπο ο οποίος, ό,τι και να πούμε, τόλμησε να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα. Δίνοντάς του, στην κυριολεξία, σάρκα και οστά.


Ήθελα ν' αλλάξω τη ζωή μου. Να επανεφεύρω τον εαυτό μου.  


Ποιος είναι ο Theo Mass-Lexileictous;

Στην ουσία, πρόκειται για το alter-ego μου. Προέκυψε κατά τη διάρκεια μιας περιόδου που ήθελα ν’ αλλάξω την ζωή μου. Ήθελα να δοκιμάσω καινούρια πράγματα, τα οποία ανέκαθεν γυρόφερναν στο μυαλό μου, να πειραματιστώ, να… επανεφεύρω τον εαυτό μου. Μ’ αυτές τις σκέψεις δημιουργήθηκε ο Theo Mass-Lexileictous, σαν ένας καινούριος πλέον χαρακτήρας, και η αλήθεια είναι πως λίγοι ήξεραν τότε ποιος κρύβεται πίσω απ’ την μάσκα του.

Φωτογραφία: Blør

Συνεργασία Theo Mass-Lexileictous με Blør.

Ποιος ήταν ο αρχικός σκοπός σου;

Το όλο πρότζεκτ ξεκίνησε με σκοπό να εξερευνήσει, στην ουσία, τον όρο «παράνοια» και μαζί τα… όρια μου. Επιδίωξα, πρώτα απ’ όλα, να τα ξεπεράσω, τα όρια, και να κάνω πράγματα που, υπό άλλες συνθήκες, δεν θα μπορούσα.

Ποιες οι σημαντικότερες δράσεις του alter ego σου έως τώρα;

Θα έλεγα πως η πρόσφατη έρευνά μου με τίτλο #postdigitalism είναι το σημαντικότερο πρότζεκτ που έχω ολοκληρώσει έως τώρα. Βέβαια, αν μιλάμε για τις πιο νευραλγικές δράσεις του Theo Mass-Lexileictous, δεν θα μπορούσα να μην αναφέρω την συνεργασία μου με την Deutsche Bank, το The Cosmopolitan Hotel of Las Vegas, το πρώτο μου περφόρμανς στο Μουσείο Μπενάκη στην Αθήνα, το residency μου στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στην Αυστρία και την συνεργασία μου με το περιοδικό Dazed & Confused.


Πρόκειται για ένα περφόρμανς που είτε το λατρεύεις, είτε το μισείς. 


Ποια η αντιμετώπιση του κόσμου των τεχνών στην αρχική φάση του πρότζεκτ;

Κοίτα, οι γνώμες διίστανται. Ίσως αυτό να είναι το κομμάτι και η αλληλεπίδραση που με ενδιαφέρει και με αφορά περισσότερο. Λόγω του ότι το πρότζεκτ είχε την τύχη να πάρει τεράστια δημοσιότητα στο ξεκίνημά του, κυρίως στο εξωτερικό, και επιπλέον λόγω του ότι είχα διαγράψει οτιδήποτε έκανα προηγουμένως ως Αλέξης Θεμιστοκλέους, ήταν πολλοί αυτοί που έψαχναν στο διαδίκτυο να εντοπίσουν ποιος είναι αυτός ο «Theo Mass». Και βεβαίως, τότε, ήταν αδύνατον να βρουν κάτι δημοσιευμένο αφού διανύαμε τον πρώτο μήνα του πρότζεκτ. Πρόκειται για μια δράση, ένα περφόρμανς, που είτε το λατρεύεις, είτε το μισείς. Δεν πιστεύω να υπάρχει κάτι ενδιάμεσο.

Θετικό, θα έλεγα, αυτό.

Ακριβώς. Κι εγώ, σε προσωπικό επίπεδο, θεωρώ πως οτιδήποτε «ενδιάμεσο» ή ουδέτερο, εύκολα μεταφράζεται και σε… απαρατήρητο. Όπως και να ‘χει, είναι σημαντικό να καταλάβει κάποιος που παρακολουθεί το πρότζεκτ πως η δουλειά μου αντλεί έμπνευση απ’ την pop κουλτούρα, οπόταν και οι σχετικές αντιδράσεις είναι αναπόφευκτες.

Τι είναι το Theo-Mass Times;

Αρχικά ξεκίνησε σαν μία έκδοση που παραχωρείτο δωρεάν στους άστεγους του Λονδίνου, έτσι ώστε να την πουλήσουν και να κερδίσουν όσα αυτοί έκριναν ότι άξιζε. Δεν θα έλεγα πως πρόκειται για μια κίνηση φιλανθρωπίας παρά ως μέρος του ευρύτερου πρότζεκτ. Με τον καιρό μαζεύτηκε αρκετό υλικό και τότε ήταν που συναντήθηκα με τον κ. Νίκο Παττίχη, ο οποίος έδειξε ενδιαφέρον για το εν λόγω πρότζεκτ. Κάπως έτσι καταλήξαμε στην έκδοση του πρώτου τεύχους του Theo-Mass Times, σε μορφή βιβλίου-περιοδικού, το οποίο κυκλοφόρησε στην αγορά. Τώρα είμαστε στην 7η έκδοση που τιτλοφορείται #postdigitalism_ΙΙ-Extraterrestrial και η οποία κυκλοφόρησε πριν από μία περίπου βδομάδα.

Πραγματοποιήθηκε πρόσφατα και η ομώνυμη έκθεση έτσι;

Ναι, πρόκειται για ένα μέρος της έρευνάς μου με τίτλο #postdigitalism και η εν λόγω έκθεση παρουσιάσε έργα τα οποία δημιουργήθηκαν μέσα απ’ τις συμβάσεις ψηφιακών προγραμμάτων με στόχο να μεταφερθούν και να εγκατασταθούν στο φυσικό χώρο και τα όρια που τον περιβάλλουν. Είναι η πρώτη φορά που χρησιμοποιώ το στοιχείο της ανθρώπινης συμμετοχής/παρέμβασης για τη κατασκευή των έργων, παρουσιάζοντας μία προσέγγιση άκρως διαφορετική απ’ τα προηγούμενα πρότζεκτ. Το ανθρώπινο στοιχείο επιτηδευμένα αποφεύχθηκε στο παρελθόν αλλά πλέον εντάσσεται στο όλο πρότζεκτ για να εξυπηρετήσει τους σκοπούς της έκθεσης EXTRATERRESTRIAL και να διευρύνει τους ορίζοντες της συγκεκριμένης δουλειάς. Χρησιμοποιώντας διάφορες πρακτικές όπως βίντεο, γλυπτική, ζωγραφική και 3D scanning, σκοπός είναι να εξεταστούν οι αμέτρητες δυνατότητες που είναι σε θέση να παρέχουν τα ψηφιακά μέσα για τη σύλληψη, το σχεδιασμό, την κατασκευή και την έκθεση των έργων. Μαζί, βεβαίως, και την αλληλεπίδραση που όλα αυτά μπορεί να έχουν με τον θεατή.


Η δουλειά μου συνδιαλέγεται με την σύγχρονη τεχνολογία, το mobile technology και το internet.


Ενδιαφέρον το γεγονός ότι η Vodafone αγκάλιασε το όλο πρότζεκτ.

Με την Vodafone βρεθήκαμε αρχικά για να συζητήσουμε το postdigitalism theory, την έρευνα που ολοκλήρωσα πριν από λίγους μήνες. Θεωρήσαμε πως η παρούσα φάση στην οποία βρίσκεται το πρότζεκτ ήταν και η ιδανική για να συνεργαστούμε. Η δουλειά μου πραγματεύεται και συνδιαλέγεται με τη σύγχρονη τεχνολογία, το mobile technology και το internet, οπόταν η Vodafone ήταν η ιδανική εταιρία για να παρουσιάσει την έρευνά μου και να γίνουν επιπλέον παρουσιάσεις στο ευρύ κοινό. Για το σκοπό αυτό δημιουργήθηκε το εκπαιδευτικό πρόγραμμα Red_Lab κάτω από την πλατφόρμα της Vodafone με τίτλο #Firsts, με σκοπό να παρουσιαστεί σε διάφορα πανεπιστήμια της Κύπρου.

Theo Mass-Lexileictous Intersections, ξύλινη κατασκευή, 2014.

Τι καινούριο ετοιμάζεις;

Αυτή τη στιγμή πειραματίζομαι με τη δημιουργία μίας σειράς γλυπτών, με υλικά τα οποία ερευνώ τον τελευταίο χρόνο. Βρίσκεται σε αρχικό στάδιο το πρότζεκτ αυτό και αφορά σε μία ιδέα εξελίξιμη. Επίσης δουλεύω για ένα video-project του οποίου τα γυρίσματα θα ξεκινήσουν τον Μάιο του 2015.

O Theo Mass-Lexileictous αφορά σε ένα πρότζεκτ που θα έχει τέλος;

Αυτό δεν είναι κάτι που γνωρίζω. Σίγουρα πρόκειται για μια υπερβολικά απαιτητική έρευνα, ένα πρότζεκτ που πιθανότατα λόγω των ρυθμών που ακολουθεί, να μην μπορώ σε κάποια φάση να το ακολουθήσω. Τώρα που μιλάμε όμως, δεν βλέπω το τέλος. Είμαι, πιστεύω, ακόμα στην αρχή. 

Μάθε περισσότερα στο tumblr, στο facebook, στο blog του Theo Mass-Lexileictous

Φωτογραφία: Blør


ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ