Όταν η φύση μάς εύχεται για τα Χριστούγεννα

Article featured image
Article featured image

Κάθε Χριστούγεννα και αρχές του νέου έτους βλέπουμε κι ακούμε συνεχώς αισιόδοξες ευχές να ανταλλάσσονται μεταξύ των ανθρώπων.



Όταν γεννιέται ο Χριστός γεννιέται μαζί Του και η ελπίδα για έναν κόσμο χωρίς βία, γεμάτο αγάπη και ειρήνη. Έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι επιτέλους θα σέβονται ο ένας τον άλλο, αλλά και το περιβάλλον στο οποίο ζουν και θα ξεκινήσουν να μεριμνούν για το κοινό καλό  των ίδιων αλλά και των παιδιών τους. Έναν κόσμο όπου οι ακραίες συμπεριφορές θα δώσουν επιτέλους χώρο στο μέτρο και στην κατανόηση  ότι  είναι τα μικρά και απλά πράγματα που έχουν σημασία στη ζωή και όχι οι δόξες και τα πλούτη.

Θα έρθει άραγε αυτή η χρονιά που, λίγο πριν το τέλος της, θα μπορέσουμε να πούμε ότι οι όλες αυτές οι ευχές έπιασαν τόπο;



Φωτογραφία: Λεύκιος Σεργίδης - Καστανοκέφαλος Γλάρος (Larus Ridibundus)



Λένε ότι όταν βλέπουμε έμπρακτα παραδείγματα, μπορεί να επηρεαστούμε πιο εύκολα και να ακολουθήσουμε το σωστό δρόμο. Ένα τέτοιο παράδειγμα μπορούμε να συναντήσουμε αρκετά κοντά στο σπίτι μας. Με μια βόλτα σε κάποια παραλία που συχνάζουν γλάροι. Μάλιστα, σε τούτο το χώρο μπορούμε να πάρουμε μαθήματα που ούτε ίσως ο μεγαλύτερος ιδεαλιστής δεν μπορεί να μας δώσει.

 



Καστανοκέφαλοι Γλάροι (Larus ridibundus) - Φωτογραφία: Δώρα Χριστοφή


Όταν όμως αυτοί οι μετανάστες φτάσουν στο νησί μας, δεν θα πετύχεις ποτέ τους γλάρους-τόπακες, που είναι μόνιμοι κάτοικοι του νησιού, να τους κυνηγάνε με ρόπαλα και σβάστικες.


Τούτη τη περίοδο οι παραλίες φιλοξενούν πολλούς μεταναστευτικούς γλάρους, οι οποίοι έρχονται στο νησί μας για να ξεχειμωνιάσουν και όταν έρθει η άνοιξη φεύγουν και πάνε πιο βόρεια για να γεννήσουν τα μικρά τους. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι οι Καστανοκέφαλοι Γλάροι (Larus ridibundus). Όταν όμως αυτοί οι μετανάστες φτάσουν στο νησί μας, δεν θα πετύχεις ποτέ τους γλάρους-τόπακες, που είναι μόνιμοι κάτοικοι του νησιού, να τους κυνηγάνε με ρόπαλα και σβάστικες. Χώρος υπάρχει για όλους στην παραλία, οπότε για λίγο καιρό την μοιράζονται. Και αξίζει να σημειωθεί ότι ένα τέτοιο είδος τόπακα γλάρου, ο Ασημόγλαρος (Larus michahellis) είναι πολύ πιο μεγαλόσωμος, αλλά δε λέει να εκμεταλλευτεί τη κορμοστασιά του για να στείλει τους άλλους στη χώρα τους. Απλώς αν πάνε να του αρπάξουν το φαΐ τούς κράζει λίγο, ρίχνει και κανένα τσίμπημα και μετά πάλι ηρεμία.

 



O Ασημόγλαρος (Larus michahellis) - Φωτογραφία: Λεύκιος Σεργίδης


Είσαι περιστέρι και ζεις σαν περιστέρι. Ούτε κομμένα κεφάλια, ούτε περιστέρια με σεντόνια της κου κλουξ κλαν, ούτε τίποτα.


Ενδιαφέρον ακόμη έχουν και τα περιστέρια στην παραλία. Συνυπάρχουν με τους γλάρους αλλά και μεταξύ τους. Δεν έχει σχέση αν είσαι άσπρο περιστέρι, μαύρο περιστέρι ή περιστέρι με ρίγες. Ότι κι αν είσαι, είσαι περιστέρι και ζεις σαν περιστέρι. Ούτε κομμένα κεφάλια, ούτε περιστέρια με σεντόνια της κου κλουξ κλαν, ούτε τίποτα. Και μέσα στον χώρο θα πάρει και το μάτι μας τα σπουργίτια να πηγαινοέρχονται ανάμεσα στους γλάρους και να τσιμπολογούν μικρά κομματάκια ψωμιού. Όσο και να παρατηρείς δεν θα ακουστεί μια φωνή από το βάθος να λέει: «Άτε ρε μιτσή που δαμέ».

Τα πουλιά της παραλίας δεν στέλνουν χριστουγεννιάτικες κάρτες μεταξύ τους. Πολύ εύκολα θα πούμε ότι δεν είναι αρκετά ευφυή και δεν μπορούν να αντιληφθούν τι είναι η κάρτα, η γραφή και οι συμβολισμοί. Ίσως όμως από την άλλη, μπορεί να μας κοιτάν και να σιγομουρμουρίζουν μεταξύ τους: «Καλά γιατί τα γράφουν όλα αυτά και δεν τα εφαρμόζουν ποτέ;».

Μπορεί να μην έχουμε φτερά, αλλά μάτια έχουμε για να κοιτάξουμε γύρω μας. Το φυσικό μας περιβάλλον είναι μοναδικό. Η βιοποικιλότητα του νησιού μας εκτός από μαθήματα ζωής, μας είναι και απαραίτητη γιατί χωρίς αυτή δεν μπορούμε να επιβιώσουμε ούτε και εμείς.

Καλό νέο έτος σε όλους μας.



Περισσότερες πληροφορίες και δραστηριότητες του Project μπορείς να βρεις στο site www.cyprusbiodiversity.eu αλλά και στo facebook page www.facebook.com/Bioforlife, LIFE+ Project





 


ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ