«Θα ήθελα να σχεδιάσω σε σχολεία, επιβάλλεται να έχουν χρώμα»

Ο Δημήτρης Σωτηρίου, ή Μίμης, όπως τον φωνάζουν οι φίλοι και οι γνωστοί του, είναι της άποψης πως, οι δημόσιοι χώροι ανήκουν σε όλους τους πολίτες. Εξ ου και προσπαθεί, με το δικό του τρόπο, να τους ομορφαίνει. Πώς το πετυχαίνει αυτό;

 


Article featured image
Article featured image

Φωτογραφίες: Θεοδώρα Ιακώβου

 

Λίγο κόκκινο, λίγο μπλε, λίγες πινελιές από πράσινο και οι γκρίζες πόλεις μετατρέπονται αυτόματα σε ένα τεράστιο καμβά με ζωγραφιές.

Τα γκράφιτι που ζωγραφίζει ο Δημήτρης εδώ και περίπου μια δεκαετία στους δρόμους της πρωτεύουσας, αποτελούν για αυτόν μια εικαστική παρέμβαση στους μουντούς δημόσιους χώρους.

Δεν επιχείρησε ουδέποτέ να ζωγραφίσει σε κάποιο σπίτι, ούτε σε κάποια ιδιωτική περιουσία, καθώς, όπως μου εξηγεί, αυτό θα ήταν βανδαλισμός.   

Ζωγραφίζει μόνο σε δημόσιους χώρους και δεν προσπαθεί να τους «χαλάσει» την εικόνα, αλλά να την κάνει καλύτερη.

Τα γκράφιτι του, που συνήθως σατιρίζουν θέματα της κυπριακής επικαιρότητας και από κάτω έχουν την υπογραφή Rock The Dog, εκτός από τους δρόμους, τα αποτυπώνει επίσης και πάνω στον καμβά, αφού μόνο έτσι μπορεί να είναι σίγουρος πως δεν θα του τα σβήσει κανείς.

Τους πίνακες του street artist Δημήτρη Σωτηρίου, μπορείς να τους δεις, αλλά και να τους αγοράσεις, δίνοντας έτσι στο σπίτι σο, μια πινελιά από την τέχνη του δρόμου, στο «The BLOB graffiti shop», ή στις διάφορες εκθέσεις που διοργανώνει κατά καιρούς, για τις οποίες μπορείς να ενημερώνεσαι ΕΔΩ.


Όταν έγινε το κούρεμα καταθέσεων ζωγράφισα έξω από το κτήριο της Τράπεζας Κύπρου μια τεράστια Μόνα Λίζα, η οποία κρατούσε στα χέρια της χρήματα, και την ονόμασα Money Lisa.




Τι σπούδασες και πως μπήκε το γκράφιτι στη ζωή σου;

Σπούδασα Graphic Design και Communication. Αρχικά, δούλευα στο χώρο της διαφήμισης, όμως αγαπούσα από πάντα τα γκράφιτι. Όλα ξεκίνησαν όταν πήγα μια μέρα στη δουλειά (μόλις άρχισε η οικονομική κρίση) και δεν είχα τίποτα να κάνω. Έτσι, άρχισα να ζωγραφίζω τεράστια σχέδια με μελάνια και highlighter μαρκαδόρους και τα κολλούσα παντού. Σε τοίχους, σε μαγαζιά, σε κτήρια εγκαταλειμμένα. Μόνο και μόνο για να κάνω κάτι.

Θυμάσαι πού και ποιο ήταν το πρώτο σου σχέδιο;

Το πρώτο μου σχέδιο, το είχα κάνει σ’ έναν τοίχο στην οδό Αισχύλου, στην Παλιά Λευκωσία. Ήταν ο Chuck Norris και κρατούσε δυο όπλα τύπου «ούζι» και από κάτω έγραφε «Πείτε στον Χριστόφια πως τον ψάχνει ο Chuck Norris». Το σχέδιο αυτό τώρα δεν υπάρχει, ο τοίχος μπογιατίστηκε.

Πως επιλέγεις τον τοίχο που θα σχεδιάσεις επάνω;

Εξαρτάται από το σχέδιο, πόσο μεγάλο είναι και ποιο μήνυμα θέλω να δώσω με αυτό. Μερικές φορές μπορεί να επιλέξω έναν τοίχο, απλώς επειδή είναι σε περιοχή  που δεν υπάρχει περίπτωση να με πιάσουν την ώρα που το φτιάχνω. Άλλες φορές μπορεί να το κάνω σε ένα «μουντό» εγκαταλειμμένο κτήριο για να του δώσω χρώμα ή μπορεί να το κάνω σ’ ένα συγκεκριμένο κτήριο για να περάσω κάποιο μήνυμα. Για παράδειγμα, την περίοδο που έγινε το κούρεμα καταθέσεων ζωγράφισα έξω από το κτήριο της Τράπεζας Κύπρου μια τεράστια Μόνα Λίζα η οποία κρατούσε στα χέρια της χρήματα και την ονόμασα Money Lisa.


Ο τουρίστας σίγουρα προτιμά να δει μια ζωγραφιά, παρά ένα κατεστραμμένο κτήριο.




Τι προσφέρει το «The BLOB graffiti shop»;

Εδώ μπορεί κανείς να δει και να αγοράσει τους πίνακες μου, οι οποίοι απεικονίζουν γκράφιτι που έχω ήδη ζωγραφίσει σε τοίχους, αλλά και να προμηθευτεί  σπρέι, βαλβίδες, μελάνια, μαρκαδόρους και ότι δήποτε αφορά το γκράφιτι. Εκτός από αυτό, το «The BLOB graffiti shop» αποτελεί και ένα χώρο συνεύρεσης ατόμων που ασχολούνται με τα γκράφιτι. Μαζευόμαστε εδώ, ζωγραφίζουμε και ανταλλάζουμε ιδέες.

Πιστεύεις πως τα γκράφιτι στους τοίχους είναι μια μόδα που θα περάσει;

Όχι, δεν θα περάσει, είναι μια τέχνη που μεταλλάσσεται και εξελίσσεται. Μπορεί με την πάροδο των χρόνων ν’ αλλάξει και να εξελιχτεί, δεν θα χαθεί όμως ποτέ. Αλλάζουν οι θεματολογίες και οι τεχνοτροπίες, αλλά αυτός ο τρόπος έκφρασης είναι πολύ καλά ριζωμένος μέσα μας. Οι άνθρωποι προσπαθούσαν ανέκαθεν να αφήσουν κάτι πίσω τους. Αν το δεις και ιστορικά, πάντα ο άνθρωπος προσπαθούσε να αφήσει τα σημάδια του, όπως για παράδειγμα τα ιερογλυφικά μέσα στις σπηλιές. Με τα χρόνια αυτό άλλαξε και φτάσαμε στα γκράφιτι, όπως τα ξέρουμε σήμερα. Μετά από χρόνια μπορεί και αυτό να αλλάξει, αλλά δεν θα χαθεί.

 



Πόσο χρόνο χρειάζεσαι για να δημιουργήσεις πάνω σε έναν τοίχο;

Μπορεί να μου πάρει από βδομάδες μέχρι και μερικά λεπτά. Εξαρτάται από το σχέδιο και από το μέγεθος. Μπορεί να θέλω να ζωγραφίσω ένα μεγάλο κτήριο, που να χρειάζεται τεράστιες ποσότητες μπογιάς, σκαλωσιές και πολλά άλλα μέχρι να το τελειώσω.


Από τη στιγμή που φτιάχνεις το γκράφιτι στο δρόμο, πρέπει να ξέρεις πως αυτό μπορεί να μείνει εκεί από πέντε λεπτά, μέχρι και μια ζωή.


Ποια μηνύματα θέλεις να δώσεις μέσα από τα σχέδια σου; 

Προσπαθώ να θίγω πράγματα από την κυπριακή καθημερινότητα και να τα «σπινάρω» με μια δόση ειρωνείας και χιούμορ. Όταν βλέπει ένας Κύπριος το γκράφιτι μου στο δρόμο ιδανικά θα ήθελα να τον «αγγίξει» η εικόνα.

 



Πως νιώθεις όταν βλέπεις πως έχουν μπογιατίσει έναν τοίχο, στον οποίο έχεις σχεδιάσει, με αποτέλεσμα να σβηστεί το γκράφιτι;  

Αυτό είναι μέρος του παιχνιδιού. Από τη στιγμή που φτιάχνεις το γκράφιτι στο δρόμο πρέπει να ξέρεις πως αυτό μπορεί να μείνει εκεί από πέντε λεπτά, μέχρι και μια ζωή. Ξέρω πριν φτιάξω το σχέδιο, πως μπορεί να μού το σβήσουν την επόμενη μέρα ή μετά από λίγες ώρες. Αν κάποιος δεν το αντέχει αυτό, δεν μπορεί να ζωγραφίζει στους τοίχους του δρόμου και καλύτερα να ζωγραφίζει μόνο πάνω σε χαρτί.

Γενικά, βλέπεις ωραία γκράφιτι στην Κύπρο; 

Ναι! Βλέπω πολύ ταλέντο και πολλή προοπτική. Υπάρχουν άτομα που ασχολούνται με τα γκράφιτι από πολύ μικρή ηλικία και κάνουν αξιόλογη δουλειά.

Υπάρχουν κάποια σημεία στην Κύπρο που τα θεωρείς γκρίζα και που θα ήθελες να αλλάξεις την εικόνα τους με ένα γκράφιτι; 

Ο δήμος έχει πολλά κτήρια και τα περισσότερα από αυτά είναι εγκαταλειμμένα και σε κάποια στιγμή σίγουρα θα τα κατεδαφίσουν. Αυτά τα κτήρια θεωρώ πως έπρεπε να είναι βαμμένα από πάνω ως κάτω. Ο τουρίστας σίγουρα προτιμά να δει μια ζωγραφιά, παρά ένα κατεστραμμένο κτήριο.


Η Ρώμη έχει τα καλύτερα γκράφιτι.




Πάνω σε ποιο κυβερνητικό κτήριο θα ήθελες να ζωγραφίσεις;

Θα ήθελα να σχεδιάσω πάνω σε σχολεία, γιατί επιβάλλεται να έχουν περισσότερο χρώμα, αλλά και πάνω σε πολλούς δημόσιους χώρους στάθμευσης, οι οποίοι είναι γκρίζοι.

Ποια χώρα ή πόλη θεωρείς πως έχει τα πιο όμορφα γκράφιτι;

Σαν ποιότητα αλλά και ποσότητα, πιστεύω πως η Ρώμη έχει τα καλύτερα γκράφιτι. Πολύ καλή δουλειά κάνουν επίσης και οι street artists της Αθήνας. 

Ποια φεστιβάλ graffiti, από αυτά που διοργανώνονται στην Κύπρο, θεωρείς αξιόλογα;

Το Street Life Festival στη Λεμεσό, το Imagine Τhe Roads Festival που έγινε πρόσφατα στην Αγλαντζία και το Ayia Napa Street Art Festival.

 


ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ