«Φίλοι ΛΟΑΤΚΙ, διαβάζω σχόλια που δείχνουν άγνοια της ιστορίας του κινήματος σας»

Μια τοποθέτηση -φόρος τιμής- στον άνθρωπο που πάλεψε για την αποποινικοποίηση της ομοφυλοφιλίας στην Κύπρο και όχι μόνο.

«Φίλοι ΛΟΑΤΚΙ, διαβάζω σχόλια που δείχνουν άγνοια της ιστορίας του κινήματος σας»

Μια τοποθέτηση -φόρος τιμής- στον άνθρωπο που πάλεψε για την αποποινικοποίηση της ομοφυλοφιλίας στην Κύπρο και όχι μόνο.

Article featured image
Article featured image


Γράφει η Κ.Δημητρίου


Φίλοι ΛΟΑΤΚΙ, διαβάζω σχόλια που δείχνουν άγνοια της ιστορίας του κινήματος σας, θέλω να καταθέσω πως την αποποινικοποίηση της ομοφυλοφιλίας δεν την οφείλετε ούτε στην ΕΕ, ούτε στο PRIDE, ούτε σε καμιά οργάνωση. Την οφείλετε σε έναν άνθρωπο- τον Αλέκο Μοδινό- που μόνος του πήρε το βάρος και ανέλαβε τα έξοδα να πάει στα δικαστήρια, αρχικά στην Κύπρο και μετά στο ΕΔΑΔ για να απαιτήσει το αυτονόητο – τη νομιμοποίηση του έρωτα.

Η απόφαση του ΕΔΑΔ, στην υπόθεση του Αλέκου, θεωρήθηκε ως σταθμός για πολλές χώρες που ταλανίζονταν από την ίδια στενοκεφαλιά του νομοθέτη και άνοιξε το δρόμο για την αποποινικοποίηση σε πολλές άλλες χώρες. Όποτε ο Αλέκος συμμετείχε σε συνέδρια στο εξωτερικό, οι σύνεδροι ένιωθαν δέος όταν αντιλαμβάνονταν ποιος ήταν.

Μόνο στην Κύπρο στιγματίστηκε, λοιδορήθηκε και περιθωριοποιήθηκε. Τον θυμούμαι να λέει πως άτομα με τα οποία συνδεόταν φιλικά και συνεργαζόταν στην Κίνηση για την Απελευθέρωση των Ομοφυλόφιλων, όταν τον έβλεπαν στο δρόμο άλλαζαν πεζοδρόμιο και πως κανένας τους δεν τον προσκαλούσε σε πάρτι.

Με την απόφαση του ΕΔΑΔ στην υπόθεση Μοδινού, η Κύπρος αναγκάστηκε να τροποποιήσει τον ποινικό της κώδικα. Σε σχετική συζήτηση που έγινε σε μια ομήγυρη δικηγόρων, άκουσα ιστορικό στέλεχος κόμματος να τοποθετείται εναντίον της αποποινικοποίησης, με τη δικαιολογία ότι αν είναι νόμιμο θα ενθαρρυνθούν οι νέοι να γίνουν ομοφυλόφιλοι (!). Αργότερα έμαθα ότι το άτομο που ξεστόμισε αυτή τη βλακεία ήταν και ο ίδιος ομοφυλόφιλος και εκεί αντιλήφθηκα τη σημασία της πρωτοβουλίας του Αλέκου – για την απελευθέρωση των μυαλών πρωτίστως.

Για χρόνια λειτουργούσε μόνος του και χωρίς πόρους γραμμή βοήθειας (helpline) παρέχοντας συμβουλές και στήριξη σε άτομα ΛΟΑΤΚΙ. Πολλές φορές ορισμένοι αθκιασεροί του κάμναμε και φάρσες και μόλις μας καταλάβαινε άρχιζε τα γέλια. Ήταν παρών για τον κάθε καταπιεσμένο, ΛΟΑΤΚΙ ή μη. Γνωρίζω πως δεν είναι λίγες οι φορές που παρείχε τις υπηρεσίες του ως αρχιτέκτονας δωρεάν σε οργανώσεις ατόμων από ευάλωτες ομάδες. Εύχομαι οι οργανώσεις των ΛΟΑΤΚΙ να δουν το θέμα της αναγνώρισης της συμβολής του ενόσω βρίσκεται ακόμα στη ζωή.

Αλέκο που δεν έχεις facebook, σου εύχομαι να είσαι πάντα καλά και πάντα παρών στους αγώνες. Ήσουν και είσαι ο ήρωας μου.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ