Η (περίεργη) ζωή ενός Κύπριου ταξιτζή

Χρυσή καδένα στο λαιμό, ανοιχτό πουκάμισο μέχρι τον αφαλό, δακτυλίδι-αντίκα, μακρύ μαλλί περμανάντ -ξεχασμένο από τα 80s- και greek καμάκι. Αν και πλέον δεν ισχύουν όλα αυτά, αφού κυρίως αποτελούν εικόνες του ένδοξου παρελθόντος, εντούτοις θα θέλαμε να μάθουμε αν ακόμα υπάρχουν στερεότυπα σε σχέση με το επάγγελμα.

Η (περίεργη) ζωή ενός Κύπριου ταξιτζή

Χρυσή καδένα στο λαιμό, ανοιχτό πουκάμισο μέχρι τον αφαλό, δακτυλίδι-αντίκα, μακρύ μαλλί περμανάντ -ξεχασμένο από τα 80s- και greek καμάκι. Αν και πλέον δεν ισχύουν όλα αυτά, αφού κυρίως αποτελούν εικόνες του ένδοξου παρελθόντος, εντούτοις θα θέλαμε να μάθουμε αν ακόμα υπάρχουν στερεότυπα σε σχέση με το επάγγελμα.

Article featured image
Article featured image


Στην Ελλάδα αρκετοί τους αποκαλούν «ταρίφες» και όλοι μας, λίγο ή πολύ, έχουμε μια ιστορία να διηγηθούμε από την εμπειρία μας σε ταξί στην Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη. Αν, μάλιστα, δημοσιεύαμε αυτό το θέμα σε κάποια ελληνική ιστοσελίδα, σίγουρα οι αντιδράσεις θα ήταν ποικίλες. Άλλωστε, ο ταξιτζής είναι από τα λίγα επαγγέλματα που διατήρησε ζωντανά τόσα πολλά στερεότυπα για δεκαετίες, είτε αυτό αφορά συμπεριφορές είτε ενδυματολογικές προτιμήσεις.

Στερεότυπα, τα οποία, αν και όχι στον ίδιο βαθμό, επικράτησαν για αρκετά χρόνια και στην Κύπρο, παρόλο που η επαφή των ντόπιων με τον κλάδο δεν αγγίζει τα επίπεδα της αντίστοιχης επαφής των Ελλαδιτών.

Ο Σωτήρης Ανδρέου, ένας Κύπριος επαγγελματίας του κλάδου που εργάζεται για 32 συναπτά έτη -ως οδηγός ταξί- στους κυπριακούς δρόμους, μιλά στη CITY για το επάγγελμά του και μας λύνει πολλές απορίες.


70034926_677405809427049_5897430408865251328_n.jpg




Υπάρχουν ακόμη οδηγοί ταξί με ανοικτά πουκάμισα, χρυσές καδένες και αντίκες δακτυλίδια; Και αν ναι, είναι κακό αυτό;

Μεμονωμένα περιστατικά νομίζω θα βρεις και ναι το θεωρώ «κακό», γιατί δίνει κακή εντύπωση στον κόσμο. Ευτυχώς είναι ελάχιστοι πλέον, με τους περισσότερους οδηγούς να είναι ευπρεπώς ντυμένοι.



Ποιο είναι το πιο συχνό στερεότυπο/μύθος που ακούς για το επάγγελμά σου;

Τα τελευταία χρόνια, εκτός από κάποια έλάχιστα περιστατικά, δεν ακούγονται πολλά πράγματα για τον κλάδο. Μέχρι και πριν δεκαπέντε χρόνια ,όμως, ακούγαμε διάφορα για τους οδηγούς ταξί, πολλά από τα οποία ήταν ανυπόστατα και σίγουρα δεν χαρακτήριζαν ολόκληρο τον κλάδο. Δεν ήμασταν όλοι «εραστές», ούτε είχαμε συγκεκριμένο dress code.



Στην Κύπρο ποια εικόνα έχουμε γενικά για τους οδηγούς ταξί;

Ισχύει ότι και πιο πάνω. Μέχρι πριν από 15 χρόνια, υπήρχε αρνητική εικόνα. Πλέον, τα πράγματα άλλαξαν. Τα τελευταία χρόνια τα ταξί εξυπηρετούν εταιρίες, τουριστικά καταλύματα και άλλους οργανισμούς, κάτι που οδήγησε στον εκσυγχρονισμό του κλάδου και των επαγγελματιών. Όσοι ασχολούνται σήμερα με το ταξί, είναι πραγματικοί επαγγελματίες.


taxi ammochostos.jpg
Οδηγός ταξί στην Αμμόχωστο, πριν την εισβολή [φωτογραφία: Κυριάκος Κυριάκου]



Τι μουσική ακούς συνήθως όταν βρίσκεσαι στον δρόμο;

Ανάλογα με τον πελάτη και τα κέφια μου. Ακούω και ελληνική και ξένη μουσική. Αν με ρωτάς εάν ακούω βαριά λαϊκά, ναι κάποιες φορές μπορεί να τύχει και αυτό!



Μόνο μουσική ακούς ή και ενημερωτικές/αθλητικές εκπομπές;

Ακούω και ενημερωτικές και αθλητικές εκπομπές, ναι.



Ήρθες ποτέ αντιμέτωπος με περιστατικά φλερτ ή ακόμη και σεξουαλικής παρενόχλησης από πελάτες ή πελάτισσες; Πώς τα αντιμετώπισες;

Έχω έρθει, ναι, αλλά τα αντιμετώπισα με ψυχραιμία και σεβασμό.



Ένα περίεργο περιστατικό που σου συνέβη στη δουλειά με πελάτη και θυμάσαι έως σήμερα;

Περίεργα έχουν συμβεί πολλά, αυτό που θυμάμαι έντονα, ήταν όταν πήγα έναν ηλικιωμένο άνδρα στο σπίτι του, αλλά δεν είχε χρήματα να με πληρώσει. Για να με εξοφλήσει, μου έδωσε δύο κουνελάκια.



Όταν πας εξωτερικό συνηθίζεις να χρησιμοποιείς ταξί ή το αποφεύγεις;

Μόνο ταξί χρησιμοποιώ.



Έχεις άποψη για τους οδηγούς ταξί στην Ελλάδα; Σε τι διαφέρουν οι Ελλαδίτες ταξιτζήδες σε σύγκριση με τους Κύπριους;

Ο Κύπριος ταξιτζής θα έρθει να σου ανοίξει την πόρτα, θα σου βάλει τις βαλίτσες σου στο αυτοκίνητο θα σε περιποιηθεί. Από την άλλη, ο Έλληνας σπάνια θα το κάνει, τουλάχιστον προσωπικά αυτό έχω βιώσει. Στην Κύπρο είμαστε πιο εξυπηρετικοί, πιο φιλόξενοι.



Τους αγενείς πελάτες πώς τους χειρίζεσαι;

Πάντα με ευγένεια.



Σου έτυχε ποτέ να κινδυνεύσεις εν ώρα εργασίας;

Ευτυχώς όχι, και πλέον αυτό είναι και πιο δύσκολο να συμβεί αφού δουλεύουμε οργανωμένα και με σταθερούς πελάτες, άρα το ρίσκο μειώνεται.



Δεν υπάρχει δηλαδή αυτό που λέμε «πιάτσα ταξί»;

Πολύ λίγοι έμειναν στη πιάτσα. Εξάλλου είναι εξαιρετικά ασύμφορο οικονομικά να βρίσκεσαι στο δρόμο και να ψαρεύεις για πελάτες, με το κόστος του πετρελαίου να είναι στα ύψη.



Έχει λεφτά ο κλάδος σήμερα;

Μπορώ να πω ότι παλαιότερα άφηνε πιο πολλά χρήματα κυρίως γιατί τα έξοδα μας ήταν λιγότερα. Μπορεί να έχεις κάποια έσοδα, αλλά έχεις πάρα πολλά έξοδα. Είναι πολύ δύσκολο ένας επαγγελματίας οδηγός, να επιβιώσει και να μπορεί οικονομικά να αλλάζει το αυτοκίνητο του για να είναι μέσα στην αγορά, να κρατά δηλαδή ψηλά το επίπεδο.



Ποιες είναι οι μεγαλύτερες δυσκολίες του επαγγέλματος και ποια τα θετικά του;

Στα θετικά θα έβαζα το γεγονός ότι σου δίνει την ευκαιρία να γνωρίζεις νέο κόσμο συνεχώς, να μαθαίνεις πολιτισμούς, κουλτούρες και συνήθειες. Από την άλλη, το γεγονός ότι βρίσκεσαι συνεχώς στο δρόμο, σε αφήνει εκτεθειμένο σε κινδύνους με τους δεκάδες κακούς οδηγούς που κυκλοφορούν εκεί έξω να μην προσέχουν ούτε τον εαυτό τους ούτε τους άλλους οδηγούς.


Ποιες αρετές πρέπει να διαθέτει κάποιος γι’ αυτό το επάγγελμα;

Κυρίως και πάνω απ’ όλα πρέπει να είναι υπομονετικός και πολύ ευγενικός. Επίσης, πρέπει να του αρέσει να εξυπηρετεί τον κόσμο και να ικανοποιεί τις ανάγκες του.



Γιατί ταξιτζής;

Εξ αιτίας του μεγαλύτερου αδελφού μου που δούλευε σε ταξί. Σπούδασα σεφ, αλλά ερχόμενος στην Κύπρο, πριν 32 χρόνια, το ταξί ήταν πιο σίγουρη δουλειά. Έτσι με έπεισε να το κάνω κι εγώ.




Πηγή κεντρικής φωτογραφίας: Harshal Desai / Unsplash

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ