Γιατί απεργώ;

Η Μαρία Πουλιάου Χατζημιχαήλ, εκπαιδευτικός Μέσης εκπαίδευσης και μητέρα δύο παιδιών που φοιτούν στο δημόσιο σχολείο (δημοτικό και λύκειο), εξηγεί για ποιο λόγο απεργεί.

 


Article featured image
Article featured image

Κυπριακή εκπαίδευση 2018. Το τοπίο ομιχλώδες. Προβλήματα; Αναρίθμητα. Εξορθολογισμός; ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ! Όχι όμως χωρίς τη δική μας συμμετοχή κύριοι. ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ αθύρματα του συστήματος, ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ αθύρματα της «άνωθεν» συνωμοσίας που μας κινεί σαν να ‘μαστε πιόνια σε σκακιέρα!

Απεργώ λοιπόν ΟΧΙ για τις «μειώσεις» που χάθηκαν (οι μαθητές μας ξέρουν καλύτερα από τον καθένα πως το παραγόμενο έργο αντιστοιχεί σε πολύ περισσότερες ώρες από τις μειώσεις που μας δίνονται και εγώ θα συνεχίσω να δουλεύω και να προσφέρω με την ίδια αγάπη ακόμη και χωρίς «μειώσεις»). Απεργώ για την ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ μας. Απεργώ για τους συναδέλφους μου που έχασαν τη δουλειά τους. Απεργώ για τους «δυστυχισμένους-κουρασμένους-απογοητευμένους» μαθητές μου/ παιδιά μου (που με τον εξορθολογισμό που προτείνουν θα γίνουν ακόμη πιο δυστυχισμένοι). Απεργώ για τα χίλια δυο «ουσιαστικά» προβλήματα που υπάρχουν στα σχολεία μας.

Η αυριανή απεργία αποσκοπεί στο να αντιληφθούν οι ιθύνοντες ότι χρειάζεται να μεταστοιχειωθεί ο προτεινόμενος «ΕΞΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΣ» σε ουσιαστικές ΑΛΛΑΓΕΣ. Ως εκπαιδευτικοί και ως γονείς παιδιών που φοιτούν στα δημόσια σχολεία βιώνουμε άμεσα τα προβλήματα που υπάρχουν, έχουμε συνειδητοποιήσει την οξύτητά τους και γι’ αυτό ακριβώς επιζητούμε συγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις. Έχουμε ανάγκη να ακουστεί η φωνή μας, να ακουστούν τα αιτήματά μας, τα οποία είναι διαποτισμένα από τη βαθιά πεποίθηση ότι πρέπει να επέλθει αλλαγή, ότι επιβάλλεται να προωθηθούν και να επιτευχθούν καινοτομίες στον χώρο της εκπαίδευσης κυρίως για τους μαθητές μας, για τα παιδιά μας.

Το ερώτημα τώρα που τίθεται είναι με ποιο τρόπο μπορεί να επέλθει η ευκταία αλλαγή και τι είδους αποκλίσεις και διορθωτικές μεταβολές είναι αυτές που χρειάζονται; Σίγουρα χρειάζεται να γίνουν πολλά! Το υφιστάμενο εκπαιδευτικό σύστημα επιβάλλεται να διαφοροποιηθεί και να εκσυγχρονιστεί συναινετικά ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΑΝΟΙΚΤΟ, ΔΟΜΗΜΕΝΟ ΚΑΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΟ ΔΙΑΛΟΓΟ. Ένα διάλογο στον οποίο πρέπει να συμμετέχουμε «ΟΛΟΙ». Γιατί όποιες προσπάθειες κι αν γίνουν θα παραμείνουν «έωλες», αν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι δεν ενστερνιστούν το περιεχόμενο του επιδιωκόμενου έργου, το περιεχόμενο του «ΕΞΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΥ».

Εμείς, λοιπόν, οι εκπαιδευτικοί, ως μαχητές στην πρώτη γραμμή, χρειάζεται να βγούμε πρώτοι από την κίβδηλη «γη των μακάρων» και θα το κάνουμε με την αυριανή ΑΠΕΡΓΙΑ. Μόνο έτσι θα αποδείξουμε ότι δεν ανήκουμε στις χαλαρωμένες συνειδήσεις, ότι δεν επιτρέπουμε άλλες ρωγμές συμβιβασμού, ότι επιζητούμε το καλύτερο για τους μαθητές μας, για τα παιδιά μας, ότι απαιτούμε έναν αλλιώτικο εξορθολογισμό hic et nunc!

 

Μαρία Πουλιάου Χατζημιχαήλ

Εκπαιδευτικός μέσης εκπαίδευσης και μητέρα δύο παιδιών που φοιτούν στο δημόσιο σχολείο (δημοτικό και λύκειο)


ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ