Ανακαλύπτοντας το εντυπωσιακό Ακρωτήρι Λεμεσού

Ο Στέλιος είναι ένας παλιόφιλος από τον στρατό, που πέτυχα τυχαία μετά από χρόνια στο Γρανάζι. Κουβέντα στη κουβέντα έμαθα πως είναι καλός φωτογράφος. Ότι ακριβώς έψαχνα για την επόμενη CITY-αποστολή μας. Κάποιος, κάπου άκουσε για κάτι αγελάδες που βόσκουν στην περιοχή του Ακρωτηρίου Λεμεσού και εγώ ήμουν στην αναζήτηση ενός φωτογράφου που θα μπορούσε να αποτυπώσει φωτογραφικά αυτή την ενδιαφέρουσα εικόνα για την οποία έχω την εντύπωση πως δεν πρέπει να γνωρίζει και πολύς κόσμος. Μπορεί, φυσικά, να έχω και λάθος εντύπωση...

 


Article featured image
Article featured image

Φωτογραφίες: Στέλιος Μοδέστου

 

Ένα κυριακάτικο μεσημέρι λοιπόν ξεκινήσαμε με τον Στέλιο για το αγελαδινό roadtrip. Εκεί εστίασα αρχικά κι εγώ και ανυπομονούσα να δω περί τίνος πρόκειται. Στο Ακρωτήρι θα συναντούσαμε τον Λεύκιο Σεργίδη, εκπρόσωπο του Ιδρύματος Terra Cypria, ο οποίος ομολογώ πω καθ’ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού υπήρξε εξαιρετικός tour guide.

Συνειδητοποίησα γρήγορα πως είχα κάνει λάθος focus. Ωραίο θεματάκι οι αγελάδες αλλά η αμάθεια και η άγνοια μου για την περιοχή με είχε κάνει να νοιώθω κάπως περίεργα. Το Ακρωτήρι αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους υγροβιότοπους της Ανατολικής Μεσογείου, εδώ  έχουν καταγραφεί 27 φυσικοί οικότοποι (22 χερσαίοι και 2 θαλάσσιοι). «Είναι ο πιο σημαντικός υγροβιότοπος της Κύπρου, μαζί με αυτόν της Αλυκής Λαρνακας» επισημαίνει εξ’ αρχής ο Λεύκιος. «Mάλιστα, του Ακρωτηρίου είναι σημαντικότερος, γιατί υπάρχει μεγαλύτερη παρουσία αρπακτικών, γεράκια, αετοί κ.λ.π.», δηλώνει. Η Κύπρος είναι γενικότερα δημοφιλής μεταναστευτικός σταθμός για τον χειμώνα, αφού τα πουλιά έρχονται εδώ για να ξεχειμωνιάσουν και μετά γυρίζουν στη χώρα τους για να ζευγαρώσουν.

Πρώτη στάση, το  πτηνοπαρατήριο της λίμνης στο Ζακάκι. Είχαμε καθυστερήσει λίγο και οι φτερωτοί φίλοι μας είχαν αραιώσει, αλλά ήταν αρκετοί για να μας κινήσουν το ενδιαφέρον. Aυτή η λίμνη σχηματίστηκε από τα νερά της βροχής, εδώ θα δεις πολλές πάπιες, αλκυόνες» αναφέρει ο Λέυκιος, οι οποίες όμως μετακινούνται κατά τη διάρκεια της ημέρας. Λίγο πριν φύγουμε για τον επόμενο προορισμό, τσακώσαμε με τα κιάλια στο βάθος, μια «παπηροπαρέα», όμορφες πρασινοκέφαλες, να αράζουν στα νερά της λίμνης ενώ ταυτόχρονα ένα αρπακτικό προσπαθούσε να διώξει έναν κόρακα από την περιοχή του. Αναλόγως της εποχής θα συναντήσεις και διαφορετικά είδη πουλιών.

 



 

Λίγο πριν μπούμε στο αυτοκίνητο, ο Λεύκιος μας παροτρύνει να δοκιμάσουμε τα αλμυρίτζια. «Η χλωρίδα του Ακρωτηρίου είναι τεράστιας σημασίας. Θα βρεις 30 ειδών ορχιδέες, μια εκ των οποίων συναντάς μόνο στη Κύπρο, την ophrys kotsiy», μας λέει καθώς μασουλάμε τα αλμυρίτζια μας. Το «μελισσάκι της Κύπρου» καθώς και πολλά φυτά του δικού μας κόκκινου βιβλίου (με τα απειλούμενα είδη χλωρίδας και πανίδας της Κύπρου) θα τα βρεις εδώ.





 

Στη συνέχεια του δρόμου μας κάναμε καλούς και περίεργους… φίλους! Συναντήσαμε διάφορα είδη υδρόβιων πουλιών, στην πλειοψηφία τους αποδημητικά. Φλαμίνγκο, μαυροκέφαλοι γλάροι και ασημόγλαροι, καστανοκέφαλοι γλάροι, λευκοπελαργοί, ερωδιοί, γερανοί, πετροκίδιες, τσιροβάκοι, είναι μόνο μερικά πτηνά, τα οποία βρίσκουν καταφύγιο στο Ακρωτήρι. Η Αλυκή από μόνη της έχει έκταση 10 τεραγωνικά χιλιόμετρα, και φιλοξενεί το μεγαλύτερο αριθμό υδρόβιων πουλιών. «Πάνω από την περιοχή πετάνε και αρκετά είδη αρπακτικών» επισημαίνει ο Λεύκιος. Και να ‘ταν μόνο αυτά. Πεταλούδες, πράσινες χελώνες και καρέτα-καρέτα  -οι οποίες μάλιστα έχουν τη δική τους παραλία και φωλιάζουν τους καλοκαιρινούς μήνες μέχρι την εκκόλαψη των νεογνών, βρίσκουν καταφύγιο στην περιοχή του Ακρωτηρίου.





 

Καθώς περνούσαμε το μοναστήρι των γάτων, ο Λεύκιος μας εξήγησε και τη σημασία των κινούμενων θαλασσινών αμμοθίνων, μικρών λόφων που σχηματίζονται κατά μήκος της περιοχής, απέναντι ακριβώς απ’ την παραλία του Ladie’ s Mile. «Είναι αυτές που σταθεροποιούν την ακτή, είναι πολύ σημαντικό να μην τις πειράζουμε και να μην τις καταστρέφουμε» εξηγεί ο Λεύκιος.

 



Συνεχίσαμε την περιήγηση μας με το αυτοκίνητο του Λεύκιου (μην αποπειραθείς να το παίξεις εξερευνητής χωρίς το κατάλληλο αυτοκίνητο) με κατεύθυνση το μεγάλο λιβάδι στο οποίο θα συναντούσαμε τις αγελάδες.

«Που κολλούν ρε φίλε;», λέω απευθύνοντας το ερώτημα στον Λεύκιο. «Ζώα της φάρμας σ’ ένα περιβάλλον με τόσα διαφορετικά είδη πουλιών, σπάνιων φυτών, δεν κάνει νόημα».

Η απάντηση άμεση και αποστομωτική.

«Μα βρίσκονται εδώ για τον ίδιο ακριβώς λόγο που θα βρεις και τα σπάνια φυτά, τα υπό εξαφάνιση πουλιά... Πρόκειται για διαφόρων ειδών ορίτζιναλ κυπριακές αγελάδες και ταύρους που προστατεύονται από τους γεωργούς και τους κτηνοτρόφους της περιοχής, ακριβώς γιατί απειλούνται με εξαφάνιση!».

Κατεβήκαμε απ’ το αυτοκίνητο, πλησιάσαμε με τρόπο τα νέα μας φιλαράκια (ο Στέλιος χωρίς κανένα ενδοιασμό, εγώ πιο διστακτικά) για να τα απαθανατίσουμε σε στιγμές… χαλάρωσης! Μία, συγκεκριμένα, ήταν και πολύ στάρ! Απολαύστε!

 



 

Περισσότερες πληροφορίες και δραστηριότητες του Project μπορείς να βρεις στο sitewww.cyprusbiodiversity.eu αλλά και στo facebook page www.facebook.com/Bioforlife, LIFE+ Project


ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ