Δεν θέλω να το αναλύσω πολύ, δεν θέλω να διαβάσω άλλα, θέλω απλώς -με αφέλεια (ναι, με αφέλεια)- να καταγράψω τηλεγραφικά το πως βίωσα τη σημερινή αεροπειρατεία από την οθόνη του υπολογιστή μου και κυρίως από τα social media –έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού μου διάφορα περίεργα (όπως για παράδειγμα την έκβαση της αεροπειρατείας του ’78, αλλά και τις απειλές του ISIS για νέα 11η Σεπτεμβρίου).
Μέχρι να μάθουμε τα πραγματικά «τί» και «γιατί», ας καταγράψουμε καρέ-καρέ την αεροπειρτατεία της 29ης Μαρτίου 2016 έτσι όπως την είδαν τα κοινωνικά δίκτυα.
Αρχικά, ανησυχήσαμε.
Μετά βγήκε η είδηση για το ραβασάκι και τη Marina from Oroklini η οποία... έγινε φίρμα, με τη φήμη της να φτάνει ως το CNN.
Καπάκι, βγήκε ο ΠτΔ, ο οποίος όντας δίπλα στον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς, φρόντισε να μας καθησυχάσει λέγοντάς μας ό,τι «όλα έχουν να κάνουν με μια γυναίκα πάντα».
Κάναμε την πλακίτσα μας, γελάσαμε, σπάσαμε τον πάγο και… ξεκινήσαμε και πάλι να ανησυχούμε.
Ύστερα διέρρευσαν οι πρώτες φωτογραφίες του ζωσμένου με εκρηκτικά αεροπειρατή ο οποίος μάλιστα πόζαρε με χαμόγελο και με στυλ μέσα στο αεροπλάνο.
Αλλά και οι πρώτες selfies επιβατών μαζί με τον αεροπειρατή που επιβεβαίωναν ότι το κλίμα μέσα στην καμπίνα επιβατών ήταν εξαιρετικό!
Ύστερα, κυκλοφόρησε το βίντεο με ένα πρόσωπο που φαινόταν να πηδάει από το πιλοτήριο ενός αεροπλάνου.
Και τελικά, ήρθε το επίσημο τιτίβισμα από το Υπουργείο Εξωτερικών ότι ο αεροπειρατής παραδόθηκε στις Αρχές -τι κι αν στο τελευταίο hashtag (#Egyptair) πατήθηκε ένα space παραπάνω…
Σχεδόν ταυτόχρονα (σε χρόνο-ρεκόρ) στάλθηκε και η Ανακοίνωση Τύπου της ΕΔΕΚ, με τον Σιζόπουλο να τα «χώνει» στον ΠτΔ και σε άλλους επίσημους οι οποίοι δεν είναι σοβαροί, λέει, στις δημόσιες τοποθετήσεις τους σε τέτοια σοβαρά ζητήματα… [διαβάστε εδώ ολόκληρη την Ανακοίνωση]
Κάναμε ξανά την πλακίτσα μας, γελάσαμε και… είπαμε:
Πάλι καλά που η Ανακοίνωση αυτή από τον κύριο Σιζόπουλο δεν ήρθε νωρίτερα, ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΣ μας στην ουσία την έκβαση της αεροπειρατείας και μη επιτρέποντάς μας να δούμε να εκτυλίσσεται στις οθόνες μας όλο αυτό το «ήρεμα-ήρεμα-δεν-είμαι τρομοκράτης-ήρεμα-ήρεμα-είμαι-το-θύμα-μιας-αγάπης» πράγμα που ζήσαμε σήμερα.