Για χιλιάδες χρόνια, αντικείμενα και φυλαχτά με φαλλικό σχήμα χρησιμοποιούνταν για την ενίσχυση της γονιμότητας και για απώθηση των κακών πνευμάτων. Ομως η χρήση τους ως σεξουαλικών βοηθημάτων έχει επίσης μια μακρά ιστορία.

 

Στην σχετική έκθεση του Ινστιτούτου Σεξολογίας στη Βρετανία, παρουσιάζονται όλα τα σεξουαλικά βοηθήματα που χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι και έχουν βρεθεί κατά καιρούς σε ανασκαφές, πολλά από τα οποία χρονολογούνται έως και 28.000 χρόνια πίσω,

Κατασκευασμένα από πέτρα, ξύλο, δέρμα, ακόμη και κοπριά καμήλας, αποτελούν πρωτότυπα ευρήματα που δείχνουν μία άλλη πλευρά της ιστορίας των πολιτισμών.

Στη Μέση Ανατολή, ιστορικές καταγραφές αναφέρουν ότι οι Αιγύπτιοι και οι Έλληνες χρησιμοποιούσαν άγουρες μπανάνες, ή κοπριά καμήλας με επικάλυψη ρητίνης ως σεξουαλικά βοηθήματα.

Αλλά τα βοηθήματα χρησιμοποιούνταν πολλά χρόνια νωρίτερα, ήδη από το 500 π.Χ. με φαλλόσχημα αντικείμενα σκαλισμένα από πέτρα, δέρμα, ξύλο, ή πίσσα.

Στην αρχαία Ελλάδα, ειδικότερα, σχετικές αναφορές υποστηρίζουν ότι οι έμποροι στην πόλη της Μιλήτου κατασκεύαζαν και πουλούσαν ένα αντικείμενο που ονομαζόταν «ολίσβος» και βοηθούσε τις χήρες ή τις γυναίκες των ναυτικών όταν έλειπαν οι άνδρες τους.

Τα βοηθήματα αυτά χρησιμοποιούνταν επίσης κατά την Αναγέννηση στην Ιταλία και ήταν συνήθως κατασκευασμένα από δέρμα με ελαιόλαδο για τη λίπανση.

Τα μέλη της υψηλής κοινωνίας μάλιστα εξέθεταν σε προθήκες τα βοηθήματα τους, συχνά κατασκευασμένα από ασήμι, χρυσό και ελεφαντόδοντο. Ωστόσο, ήταν οδυνηρά στη χρήση και η δημοτικότητά τους εξασθένισε. Οι πρώτοι «δονητές» ουσιαστικά δεν φτάνουν στο Ηνωμένο Βασίλειο πριν το 1500.

Σε ορισμένες παγανιστικές θρησκείες, ο γυναικείος οργασμός θεωρούνταν προσφορά στους θεούς της γονιμότητας, ενώ το φαλλικό σύμβολο ήταν δημοφιλές κατά τους αρχαίους ρωμαϊκούς χρόνους.

Ειδικότερα, τα αγάλματα του θεού της γονιμότητας Πρίαπου, με ένα μεγάλο φαλλό χρησιμοποιούνταν για την προστασία των κήπων και των καλλιεργειών.

Στην ελληνική μυθολογία, ο Πρίαπος εικονιζόταν με υπερμεγέθη, μόνιμη στύση, από την οποία προέρχεται και ο ιατρικός όρος «πριαπισμός».

Ένα μπρούτζινο φυλαχτό, με τη μορφή του Πρίαπου, είναι μεταξύ των αντικειμένων που εμφανίζονται στην έκθεση του Ινστιτούτου Σεξολογίας.

Αντίστοιχα φυλαχτά βρέθηκαν επίσης και στα ερείπια της Πομπηίας, όπου οι κάτοικοι πίστευαν ότι τα σύμβολα θα μπορούσαν να αποκρούσουν τα κακά πνεύματα. Χρησιμοποιούνταν επίσης και στην αρχαία ρωμαϊκή θρησκεία και τη μαγεία, για να καλέσουν θεϊκή προστασία.

Στην Τουρκία, κατά τη διάρκεια του 6ου αιώνα π.Χ., οι αρχαίοι Ανατολίτες χρησιμοποιούσαν φυλαχτά με σκαλιστά γεννητικά όργανα για να αποκρούσουν το κακό και την κακή τύχη καθώς πίστευαν ότι είχαν ειδικές δυνάμεις.

Πολύ αργότερα, τον 18ο αιώνα στη Γαλλία, κατασκευάστηκε ο πρώτος δονητής που ονομάστηκε Tremoussoir. Ήταν μια κουρδιστή φορητή συσκευή σχεδιασμένη από γιατρούς. Το 1869, ο Αμερικανός γιατρός Τζορτζ Τέιλορ παρουσίασε την πρώτη ατμοκίνητη έκδοση ενώ ακολούθησε ο πρώτος ηλεκτρομηχανικός δονητής το 1880 από τον Δρ Τζόζεφ Γκρανβιλ.

Εκτός από σεξουαλικά βοηθήματα, οι συσκευές αυτές χρησιμοποιούνταν για την θεραπεία της γυναικείας υστερίας.

Εκθέσεις υποστηρίζουν ότι οι γιατροί ήδη από το 13ο αιώνα αμφέβαλαν ότι οι γυναίκες είχαν λίμπιντο και επεσήμαναν ότι χρήση σεξουαλικών βοηθημάτων ανακούφιζε καταστάσεις υστερίας, όπως άγχος, αϋπνία, ευερεθιστότητα και ερωτικές φαντασιώσεις.

Οι πρώτοι δονητές από καουτσούκ εμφανίστηκαν περίπου το 1850, αλλά έγιναν δημοφιλείς μέσω της διαφήμισης και προώθησης μετά το 1930. Εκείνη την περίοδο παρουσιάζονταν ως «βοήθεια στο γάμο» παρά σεξουαλικά βοηθήματα.

Οπως εξηγεί ο ιστορικός τεχνολογίας Ρέιτσελ Μάινς, μιλώντας στην Daily Mail: «στο γύρισμα του αιώνα, οι δονητές που κυκλοφορούσαν ήταν δύο ειδών. Ενας για ιατρικούς λόγους και ένας για καταναλωτικούς, αλλά αυτό ενοχλούσε τους γιατρούς. Μάλιστα οι καταναλωτικοί ήταν αρκετά οικονομικοί και έμοιαζαν με χτυπητήρι αυγών, ενώ λειτουργούσαν με μπαταρίες ή ακόμη και νερό αν συνδέονταν στον νεροχύτη.»

Η πρωτότυπη αυτή έκθεση θα φιλοξενείται στο Ινστιτούτο Σεξολογίας στο Λονδίνο μέχρι τον Σεπτέμβρη του 2015.