Στις «Σημειώσεις για την Ελλάδα», όπως χαρακτηρίζει το άρθρο του, σημειώνει το μέγεθος της προσαρμογής που έχει πετύχει η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, κάτι για το οποίο θα πρέπει να εκθειάζεται, ενώ σημειώνει πως αν δεν είχε μπει, ευθύς εξαρχής, στην Ευρωζώνη, τώρα θα ήταν σε καλύτερη κατάσταση.

Αναφέρει συγκεκριμένα στο άρθρο του:

«Εντάξει, αυτό ήταν έντονο! Θα γράψω περισσότερα για την επίσκεψή μου στην Ελλάδα, αλλά αυτή τη στιγμή -από τη Φρανκφούρτη όπου έχω προσγειωθεί για λίγες ώρες- θέλω να  σημειώσω τα πιο σημαντικά σημεία για το μέγεθος της προσαρμογής στην οποία έχει προχωρήσει η  Ελλάδα.

Πρώτον, από φορολογικής άποψης, η Ελλάδα έχει προχωρήσει σε μια απίστευτη προσαρμογή - περικοπές δαπανών και αυξήσεις φόρων κοντά στο 20% του δυνητικού ΑΕΠ  ή κοντά στα τρία τρισεκατομμύρια δολάρια ανά έτος, αν το προσαρμόσουμε στα δεδομένα των ΗΠΑ (δεν είναι ο συνήθης δεκαετής μας υπολογισμός).

 

Δεύτερον, η Ελλάδα έχει δεχθεί μείωση του ονομαστικού κόστους εργασίας στον ιδιωτικό τομέα  της τάξης περίπου του 25% ή περισσότερο από 30% σε σχέση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο,  πολύ περισσότερο δηλαδή από οποιαδήποτε άλλη χώρα.

 

Μπορείτε να υπολογίσετε ότι το κόστος της προσαρμογής αυτής ήταν τόσο μεγάλο, ώστε θα ήταν καλύτερο για την Ελλάδα να είχε βγει από το ευρώ το 2010. Μπορεί κανείς επίσης να πει ότι η Ελλάδα θα ήταν σε πολύ καλύτερη θέση αν δεν είχε ενταχθεί εξαρχής στην Ευρωζώνη. Εάν η Ελλάδα μπορεί να διαπραγματευτεί μια μέση, λογική και συμβιβαστική λύση, που θα βάζει κάποιο φρένο στη λιτότητα, είναι δύσκολο να δούμε ότι ο κίνδυνος εξόδου αξίζει τον κόπο.

Και οι πιστωτές θα εξυπηρετηθούν εξίσου από έναν τέτοιο συμβιβασμό .

Αυτό θα συμβεί λοιπόν;  Αυτό είναι το σωστό να γίνει».