Συγκλονιστικό το βίντεο που θα δεις πιο κάτω.

Αμμόχωστος, 28 Αυγούστου 1974. Η αποχώρηση της τελευταίας κατοίκου της Αμμοχώστου. Ο στρατός ενημερώνει την κυρία -που δυστυχώς δεν γνωρίζουμε την ταυτότητά της αφού το βίντεο* τραβήχτηκε από αγγλικό συνεργείο- πως θα πρέπει κι αυτή να φύγει σιγά-σιγά από το σπίτι της.

Ποιος να ξέρεις τις της είπαν για να την πείσουν. Από ιστορίες προσφύγων, πάντως, οι πλείστοι έφυγαν πρωί με άδεια χέρια αφού πίστευαν πως θα επιστρέψουν απόγευμα.

Ούτε μια φωτογραφία δεν πήραν. Και έχουν περάσει ήδη 41 χρόνια…

Κάπως έτσι έφυγε και η γιαγιά στο εν λόγω βίντεο. Κλείνοντας σε ένα σεντόνι μια ολόκληρη ζωή.

Ειδικά η σκηνή που ανεβαίνει στο τζιπ των ΟΗΕδων και ανασαίνοντας έντονα ακουμπάει το χέρι στο στέρνο της όντας εμφανώς ταραγμένη, αποτυπώνει σίγουρα το δράμα ενός ολόκληρου λαού.

Και για να μην είμαστε και απόλυτοι, δεν παίρνουμε και όρκο πως ήταν όντως αυτή η τελευταία που έφυγε από την πόλη. Αλλά, αλήθεια, πόση σημασία έχει αυτό μπροστά στην ουσία του τρίλεπτου αυτού βίντεο. Ένα βίντεο χωρίς ήχο (τη μουσική την έβαλε αυτός που το ανάρτησε στο youtube), του οποίου όμως η εικόνα «φωνάζει».

 

* Το βίντεο βρήκε και ανάρτησε στο youtube ο κινηματογραφιστής Αναστάσιος Δημητριάδης.