Όλοι μας έχουμε μια ιστορία να διηγηθούμε, μια ιστορία να θυμηθούμε που χάραξε ανεξίτηλα στη μνήμη μας και μας συνοδεύει σε όλη τη ζωή μας.

Ο Τουρκοκύπριος Mesut Emre, θυμάται τη δική του ιστορία, τότε που το 1954 στα 14 του χρόνια, ήρθε στη Λευκωσία για να μάθει τέχνη.

«Είχε κάτι ταβέρνες στην οδό Ερμού, πηγαίναμε τζιαι επιάναμε μιαν καντήλα κρασί τη νύχτα, ήταν μιαν πακκίρα τότε. Μιαν που τζινες τις νύχτες, ήρτεν ένας φίλος μου Ελληνοκύπριος, τζιαι το ράδιο έπαιζεν μουσική, τζίνος άρκεψεν να χορεύκει ζεϊμπέκικο. Ήταν ο πιο ωραίος χορός που είδα ποττέ μου».

Από τότε μεσολάβησαν πολλά, ΕΟΚΑ, πραξικόπημα, εισβολή και σύνορα που μας χώρισαν. Όπως αναφέρει ο Mesut στο βίντεο, πέρασαν 60 χρόνια μέχρι να βρει δάσκαλο να του μάθει το ζεϊμπέκικο που λαχταρούσε σε όλη του τη ζωή.

Στα 74 του χρόνια, ο Mesut πέρασε στις ελεύθερες περιοχές και πήγε στη σχολή του Δημήτρη Κωνσταντίνου, για να του μάθει εκείνο τον χορό που τον σημάδεψε από τότε.

Ο Mesut Emre πέθανε τον περασμένο Μάϊο σε ηλικία 79 χρόνων. Πρόλαβε όμως να χορέψει ζεϊμπέκικο…

 

*Αυτή η ταινία μικρού μήκους ανέβηκε στο διαδίκτυο το 2011 από την ομάδα CCMC Films, στο πλαίσιο μιας συλλογής ντοκιμαντέρ μικρού μήκους με τον γενικό τίτλο «What's Your Story».