Γιατί όμως; Δεν γίνεται; Όλο και κάτι θα έχεις δει/ακούσει/μυρίσει που θυμίζει ότι διανύουμε περίοδο Χριστουγέννων.

Όπως και να ‘χει, προβληματιστήκαμε τα μάλα, εξ ου και μπήκαμε στη διαδικασία να μαζέψουμε όλα εκείνα που «φωνάζουν» ότι είναι Γιορτές, πέραν ίσως από τον κόσμο που ξοδεύει ασύστολα στα καταστήματα.

Πιο κάτω απαριθμούμε μια 10άδα από πράγματα που μας θυμίζουν ότι όντως είναι Χριστούγεννα.

Από την ομάδα της CITY.

 

Ο Άγιος Βασίλης που κάνει τούμπες στον Τσαούσιη. Αναλόγως της εποχής και των κοινωνικών επικρατουσών συνθηκών, οι τούμπες έχουν φυσικά διαφορετικό συμβολισμό. Παλαιότερα, στην εποχή της ευμάρειας και των ισχνών αγελάδων, η τούμπα θα μπορούσε να μεταφραστεί ως χαρά, ενώ σήμερα συμβολίζει μάλλον τη γενικότερη οικονομικοκοινωνική κατάσταση στο νησί που ήρθε «πούκουππα».

 

Η στολισμένη Μακαρίου. Άλλοτε έσφυζε από ζωή, ήταν γεμάτη από κόσμο σε όλα τα καταστήματα… Το μόνο που έμεινε ίδιο από την τότε λαμπερή εποχή είναι τα λαμπιόνια. Του Λέλλου είναι, του Ζαμπέλλα, της Μαύρου, θα σας γελάσουμε. Πάντως, είναι ίδια κάθε χρόνο! Πάλι καλά που είναι και ορισμένες από τις δράσεις της Λεωφόρου Χριστουγέννων και ξεχνάμε για λίγο το μαύρο που κανένα πολύχρωμο ή led λαμπιόνι δεν μπορεί να το φωτίσει.

Οι καστανάδες στους δρόμους και τους πεζοδρόμους. Τόσο οι παραδοσιακοί όσο και οι new age που έχουν αναγάγει το κάστανο στο απόλυτο γκουρμέ σνακ.

Το ραδιόφωνο που παίζει στο repeat Wham, Καλλίρη, Γαρμπή να τραγουδά το Τούλι (;), το καινούργιο του Stan, άντε και καμιά Mariah Carey.

Τα πιτσιρίκια που λένε τα κάλαντα, που όμως στις πλείστες των περιπτώσεων λένε μόνο 2-3 ακαταλαβίστικες συλλαβές και εκείνες λες και τους κυνηγάει κάποιος. Πότε ήρθαν, πότε τα είπαν, πότε πήραν το μπαξίσι τους και πότε κτυπάνε ήδη το κουδούνι του γείτονα… Πάνε οι εποχές που τα λέγαμε εμείς και κάναμε αρμένικη βίζιτα για ένα «σελίνι».

Ο creepy, φοβιτσιάρικος, spooky ή όπως αλλιώς θέλεις πες τον Άγιος Βασίλης στον κεντρικό κυκλικό κόμβο του Αγίου Νικολάου, στη Λεμεσό (βλέπε φωτό), όπως ίσως θυμάσαι, έγινε πέρσι παρανάλωμα του πυρός αφού βραχυκυκλώθηκε -μεταφορικά και κυριολεκτικά. Το trademark των γιορτών για τους Λεμεσιανούς, που βρισκόταν σε διαρκή περιστροφή και διακοσμούσε τον κεντρικότερο κυκλικό κόμβο της πόλης κάθε Χριστούγεννα και για πολλά χρόνια και συχνά γινόταν αντικείμενο σχολιασμού μιας και περισσότερο παρέπεμπε σε Halloween και Καρναβάλια παρά σε Χριστούγεννα, δεν είναι πια εκεί. Στη θέση του -ευτυχώς να λέμε (;)- μπήκαν πολλά άλλα και διάφορα (τα οποία μπορείς να δεις στο πιο κάτω άσμα-ύμνο των Γάβ.

Οι διαφημίσεις του Jumbo και οι τζαμποσακούλες. Τις ακούς από το Νοέμβριο και για ένα-ενάμιση μήνα στο αυτοκίνητο, το γραφείο, στο σπίτι στην τιβί, ακόμα και… όταν βρίσκεσαι στο Jumbo και ψωνίζεις.

Τα βουνά από κουραμπιέδες σε φούρνους και ζαχαροπλαστεία. Τόση λευκή σκόνη ούτε σε αποθήκη του Εσκομπάρ δεν υπάρχει.

Τα καθημερινά ρεπορτάζ στα δελτία για το πόσο φθηνά (;) θα την βγάλουμε φέτος σε ότι αφορά στο γιορτινό τραπέζι. Κάτι θα ξέρουν, εμείς τι να πούμε…

Τα «διακριτικά» κερατάκια του Ρούντολφ στα αυτοκίνητα και οι κόκκινες «διακριτικές» μύτες που εφαρμόζουν στον προφυλακτήρα. Πάλι καλά που βρέχει συνεχώς φέτος και αρκετοί δίστασαν να «φορέσουν» τα κέρατά τους μη και βραχούν… Πόσοι κερατάδες πχια σε αυτό το μαρτυρικό νησί!

Πάλι καλά δε λέμε που περιοριζόμαστε στα κέρατα...