Το μέσα, λευκό και μινιμάλ. Το έξω, ένας όμορφος και ειδυλλιακός κήπος που όλοι θα θέλαμε στο σπίτι μας. Δύο διαφορετικές ατμόσφαιρες στον ίδιο χώρο...

Στυλ fusion -ιαπωνικό, σκανδιναβικό και γαλλικό. Χώρος με προσωπικότητα και χαρακτήρα… Στο κέντρο της πόλης, σε έναν από τους πιο πολυσύχναστους δρόμους της.

 

Από τη Φιλιώ Κυριάκου

Φωτογραφίες: Μιχάλης Κυπριανού

Απρίλιος… Κυριακή μεσημέρι! Βαριέμαι. Περιμένω τις διακοπές του Πάσχα.. Να φύγω εκτός να κάνω κάτι άλλο. Πόσο πια τα ίδια και τα ίδια; Έχω βαρεθεί… Μετράω μέρες.

Πού να ‘ξερα ότι η απογευματινή προγραμματισμένη μου συνάντηση θα με ταξίδευε… Και θα με ταξίδευε πολύ πριν φύγω για διακοπές…

Στις 5 έχω μια συνάντηση. Μια ακόμα συνάντηση για δουλειά. Και όμως οι συναντήσεις με αυτό τον άνθρωπο έχουν πάντα κάτι μαγικό. Με ταξιδεύει. Μου μαθαίνει πράγματα. Κάνουμε πράγματα. Με βάζει αβίαστα στον χώρο του, αυτόν της μόδας.

Ο Ερωτόκριτος με περιμένει. Φτάνω, κλασσικά με 10 λεπτά καθυστέρηση… Ανοίγει την πόρτα, με υποδέχεται ζεστά, προχωρούμε, περιεργάζομαι τον χώρο και επιλέγω ένα ψηλό τραπέζι με stools για να τα πούμε.

 

Who is the nasty cat?

The one you just saw on the couch. Από εκείνον βγαίνει το όνομα...

Νιώθω κάπως, προσπαθώ να καταλάβω τι μου βγάζει… Ένα concept store το οποίο όμως συνδυάζει και καφέ. Δεν είναι ένα concept store παρόμοιο με όλα όσα έχουν γίνει μέχρι τώρα, λέω, στην προσπάθειά μου να τοποθετήσω στο χώρο και στον χρόνο αυτό που βλέπω...

«Νομίζω η ιδέα του concept store δεν υπήρξε ποτέ στην Κύπρο, και επίσης η ιδέα του retail landscape της Λευκωσίας μού φαίνεται πολύ περιορισμένη. Υπάρχουν τα συνηθισμένα καταστήματα με ρούχα διαφόρων ειδών και κόστους.

Αλλά δεν υπάρχει κάτι άλλο εκεί έξω το οποίο θα προσφέρει στον επισκέπτη μια άλλου είδους εμπειρία. Λείπει η εμπειρία ενός διαφορετικού είδους shopping», μου λέει ο Ερωτόκριτος, προσπαθώντας να με διαφωτίσει για το νέο project του…

 

«Στο Nasty Cat, θα βρούμε κυρίως daywear, casualwear αλλά και προηγούμενες κολεξιόν του σε χαμηλότερες τιμές.

Όσο για τη φιλοξενία άλλων καλλιτεχνών του χώρου… Φαίνεται ότι θα είναι μια ευχάριστη έκπληξη για τους επισκέπτες! Στον χώρο αυτό θα συναντήσουμε καλλιτέχνες από τον χώρο της μόδας, του ντέκο και των cosmetics, που δεν είχαμε ως κοινό ακόμα την ευκαιρία να τους γνωρίσουμε.

Με αυτό τον τρόπο θα κρατάω τον χώρο φρέσκο, θα ανανεώνεται συνεχώς, ενώ παράλληλα άλλοι καλλιτέχνες/σχεδιαστές θα έχουν την ευκαιρία να δημιουργήσουν περισσότερο γύρω από ένα concept, να προβάλουν μια μικρή γραμμή, θα μπορούν να δείξουν κάτι».

Είναι καιρός, όταν κάποιος θέλει να δείξει κάτι να μπορεί να το κάνει.

Αυτός είναι, σκέφτομαι. Απερίφραστα ειλικρινής, αφοπλιστικά ευγενικός!

Αυτό, με πάει πίσω στην πρώτη μας γνωριμία και θυμάμαι γιατί με κέρδισε με την πρώτη…

 

Διερωτώμαι.... Πώς ξεκίνησε όλο αυτό;

Είναι μια συνέχεια ενός άλλου project που άρχισα στο Marais, στο Παρίσι, όπου είχα κάνει ένα διαμέρισμα pop-up store, café και που αρχικά άνοιξε για ένα καλοκαίρι αλλά κράτησε για 6-7 μήνες επειδή είχε επιτυχία.

Μετά έπρεπε να αφήσουμε το διαμέρισμα διότι δεν είχε τις απαραίτητες άδειες και ήταν πολύ δύσκολο σε οικιστικό κτήριο να πάρουμε άδειες για καφέ.

Οπότε, το είχα λίγο απωθημένο, να βρω ένα χώρο με πραγματικό κήπο, πολύ φως και σε μια χώρα με πολύ καλό καιρό, για να δημιουργήσω κάτι έξω. Στο pop-up store, στο  Παρίσι, η ιδέα ήταν να συνδυάσουμε τον καφέ, τα ρούχα, όλα μαζί, κάτι το οποίο συνεχίζω και εδώ. Στην Κύπρο βρήκα τον χώρο που μου κάνει και βρίσκω ότι είμαι έτοιμος να κάνω αυτό το concept ξανά σε μια πόλη που να έχει άφθονο χώρο και καλό καιρό.

Κοιτάω γύρω μου…

Η τέχνη, όχι η μόδα, επικρατούσε στο dna του χώρου από το 1990, αφού πρόκειται για την πασίγνωστη γκαλερί Αργώ που κατά καιρούς φιλοξένησε πολλούς γνωστούς καλλιτέχνες.

Η τέχνη πολλές φορές δημιουργεί ψυχρότητα. Ενώ η μόδα αμεσότητα, γιατί έχει άμεση σχέση με τον πελάτη.

Έτσι και η κάθε γωνιά, το καθετί, τα ράφια κ.α. Ο καθένας μπορεί να τα συνδέσει με κάτι πολύ προσωπικό δικό του.

 

Βγαίνουμε έξω…

Χώρος, φως, άνεση. Στο κέντρο της πόλης!

Η Λευκωσία των 70ς, με πινελιές από άλλες δεκαετίες, και μετά κάτι εντελώς καινούριο...

Κήπος, λεμονιές, φυτά, με πολλά fiberglass pop έπιπλα, συνδυασμένα με άλλα οργανικά και μεταχειρισμένα. Αν θα έπρεπε να δώσω ένα χαρακτηρισμός, θα έλεγα πως είναι bohemian hi tech!

Πολλά συνδυασμένα στοιχεία που προσδίδουν την αίσθηση του γνώριμου αλλά και του καινούριου, αυτού που τώρα ανακαλύπτω... Τίποτα δεν είναι ίδιο με κάτι άλλο στον χώρο.

Πάω στο παράθυρο, τύπου καντίνα, που μου θυμίζει κάτι από το πρόσφατο ταξίδι μου στο Βερολίνο.

Έχω επιλογή από καπουτσίνο, φρέντο, όλα Ipanema και από άλλους regional καφέδες για cold brew. Και είναι πολύ καλός ο καφές του!

Στο πλάι, δίπλα από την μηχανή του καφέ, παίρνει το μάτι μου τα κέικ. Όλα gluten-free και διάφορα είδη matcha κέικ (από πράσινο τσάι).

 

Παίρνω το αγαπημένο μου cold brew και μοιραζόμαστε ένα gluten-free chocolate cake!

Κάθομαι σε μια vintage καρέκλα κάτω από τη λεμονιά. Νιώθω ότι δεν θέλω ποτέ να έρθει η Δευτέρα έστω κι αν σε 3 μέρες πάω διακοπές... Το νιώθω σαν δεύτερο σπίτι μου.

«Αυτή ακριβώς είναι η φιλοσοφία του» μου λέει. «Έρχεσαι, κάθεσαι όσο θες, πας εσύ στο παράθυρο-καντίνα όταν θες για να πάρεις αυτό που θες».

Σε μια από τις αγαπημένες μου γωνιές, το βλέμμα πέφτει στο παγκάκι με τα πολλά vintage περιοδικά μόδας από τα 90ς.

Αυτό είναι ένας χώρος με προσωπικότητα, σκέφτομαι. Το καθετί έχει ξεχωρίζει. Έχει χαρακτήρα, ζωντάνια, ενέργεια.

 

Τον βλέπω και αναρωτιέμαι... Ο κόσμος θα είναι δεκτικός σε κάτι άγνωστο και διαφορετικό;

«Ο κόσμος μπορεί να είναι έτοιμος, μπορεί να μην είναι, μπορεί να είναι και να μην το ξέρει ακόμα... Αυτό που έχει σημασία είναι τί δημιουργούμε. Και ο χώρος που δημιουργούμε εδώ είναι αρκετά ξεκάθαρος ως προς το τι αντιπροσωπεύει για να το δεχτεί η πόλη...

Δεν είναι κάτι παράξενο για να διερωτηθεί ο κόσμος και να πει ‘τι είναι  αυτό;’. Είναι ένας συνδυασμός πραγμάτων που ήδη υπάρχουν.

Αν ο τόπος ‘φωνάζει’ τον κόσμο του, ο κόσμος ξεφυτρώνει από το πουθενά.... Δεν περίμενα να βρω ένα τέτοιο κοινό εδώ, αλλά υπάρχει. Έρχεται ο κόσμος...».

Νομίζω ότι τα τελευταία χρόνια γίνονται πράγματα και ο κόσμος τα θέλει τα αναζητά. Ίσως να ταξιδεύει και περισσότερο και να ψάχνει εμπειρίες που είχε εκτός.

 

«Η αλήθεια είναι ότι ο κόσμος ψάχνει εναλλακτικά πράγματα, με την έννοια του μη συνηθισμένου, δηλαδή αυτού που έκανε μέχρι σήμερα... Η τάση που ισχύει ανά το παγκόσμιο και μας θέλει μακριά από αλυσίδες, έρχεται και στην Κύπρο σιγά-σιγά».

 

Γιατί νομίζεις ότι ο κόσμος έχει ανάγκη να φύγει από τις αλυσίδες, τον ρωτάω...

Διότι η ιδέα του τυποποιημένου προϊόντος δεν σου προσφέρει εμπειρία... Το ότι πίνεις τον ίδιο καφέ εδώ, στο Λονδίνο ή στη Νέα Υόρκη, δεν προσφέρει κάτι διαφορετικό. Αλλάζει το πως μοιάζει το περιβάλλον γύρω σου, αλλά η γεύση παραμένει η ίδια... Η ιδέα ότι μπορείς να έχεις όμοιες εμπειρίες σε διαφορετικά μέρη ήταν ενδιαφέρουσα αρχικά, τώρα όχι και τόσο...

Αλήθεια, από που εμπνεύστηκες τον χώρο;

Από την γειτονιά μου στο Παρίσι, όπου υπάρχουν πολλά ασυνήθιστα καφέ, καντίνες κ.ο.κ. Π.χ. εκεί θα βρεις έναν χώρο όπου πουλούν περιοδικά μόδας και φτιάχνουν φαλάφελ. Είναι ασυνήθιστο, αλλά απλό σαν ιδέα. Ασχολούμαστε με μόδα αλλά κάνουμε και φαλάφελ. Δεν υπάρχει κάτι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς…

Κάτι τελευταίο, πριν κλείσουμε την συζήτησή μας. Τι είναι το καλό lifestyle για σένα;

Χώρος και φως.

Για μένα, είναι ελευθερία και επιλογές, συμπληρώνω.

Άμα το σκεφτείς, ο χώρος δίνει επιλογές άρα ελευθερία, απαντάει αμέσως.

 

Γι’ αυτό ίσως ένοιωσα τόσο άνετα σε χώρο που δεν μου ανήκει, σκέφτομαι. Επειδή, μου δίνει επιλογές, νιώθω ελεύθερη. «Με ταξιδεύει ο χώρος σου» τού λέω.

 

ΑΝ Ο ΧΩΡΟΣ ΗΤΑΝ...

Άρωμα…

Λεμονανθοί.

Χρώμα...

Άσπρο κίτρινο πράσινο

Αν είχε υφή…

Μέσα: Μάρμαρο

Έξω: Organic

Αν είχε γεύση…

Μάτσια κέικ με κόκκινα φρούτα...

Αν ήταν μουσική, τραγούδι…

Βρετανικό ροκ. Ίσως επειδή είμαστε στην Κύπρο που υπήρξε βρετανική αποικία. Δεν είναι σε ένα κτήριο του 18ου αιώνα που θα έβρισκες στο Παρίσι για παράδειγμα. Θυμίζει κάτι από Χονγκ-Κονγκ, επίσης πρώην βρετανική αποικία...

NASTY CAT

Διγενή Ακρίτα 64, Λευκωσία, Δ-Σ 10.00-20.00