Στην αρχή, όταν τους προσεγγίσαμε, ήταν λίγο διστακτικοί. Δύσπιστοι, θα λέγαμε καλύτερα. Φοβούνταν μήπως και τα λόγια τους παραποιηθούν και παρουσιαστεί μια λάθος εικόνα, που δεν τους αντιπροσωπεύει.

Τους εξηγήσαμε πως αυτό που στην ουσία θέλαμε ήταν να ακούσουμε τη δική τους γνώμη για την 15η Νοεμβρίου. Τη θέση των δικών μας τη γνωρίζουμε, την ακούμε κάθε χρόνο. Για το πώς νιώθουν όμως οι Τ/κ γι’ αυτή τη μέρα, ή έστω κάποιοι από αυτούς, ίσως να μην έχουμε διαβάσει ποτέ.

Η Esra Aygin, ο Kemal Baykalli, ο Sami Özuslu και ο Okan Dağli, μπορεί να μην αποτελούν την πλειοψηφία και μπορεί ο τρόπος που βλέπουν τα πράγματα να μην είναι η επικρατούσα άποψη μεταξύ των Τ/κ, ωστόσο, διαβάζοντας αυτά που έχουν να πουν, αναρωτιέσαι αν τελικά αυτά που μας χωρίζουν είναι τόσα πολλά έτσι ώστε να μας κρατούν μακριά από όλα αυτά που μας ενώνουν.

Esra Aygin, 37 ετών

Η Esra είναι δημοσιογράφος με έντονη ακτιβιστική δράση σε θέματα ειρηνής και ενότητας.

Η ΤΔΒΚ ιδρύθηκε μονομερώς πάνω σε εδάφη που κατακτήθηκαν με τη βία.

Δεν θα συμμετάσχω και δεν συμμετείχα ποτέ στους εορτασμούς για την ανακήρυξη της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου, γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει τίποτα για να γιορτάσω. Η ΤΔΒΚ ιδρύθηκε μονομερώς πάνω σε εδάφη που κατακτήθηκαν με τη βία. Μία κίνηση που έβλαψε πολλούς Τουρκοκυπρίους. Ορισμένα ψηφίσματα του ΟΗΕ που ακολούθησαν τη μονομερής Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας, οδήγησαν τους Τουρκοκυπρίους σε περαιτέρω απομόνωση. Οι εθνικιστές το παρουσιάζουν ως επίτευγμα, ως μία νίκη. Στην πραγματικότητα, όμως, αυτό που γίνεται είναι η απομόνωση των Τουρκοκυπρίων και απομάκρυνση πιθανότητας επανένωσης της Κύπρου. Αν πραγματικά επιθυμούμε ειρήνη στη χώρα μας, πρέπει να δούμε τα γεγονότα του παρελθόντος κάτω από το σωστό πρίσμα, να τα αντιμετωπίσουμε και να μη φοβόμαστε να πούμε την αλήθεια και στις δύο πλευρές του νησιού.

Sami Özuslu, 49 ετών

Ο Sami υπηρετεί τη δημοσιογραφία για 25 χρόνια, είναι διευθυντής του καναλιού SIM TV και πρόεδρος της Τ/κ Ένωσης Δημοσιογράφων, ενώ παράλληλα αρθρογραφεί στην εφημερίδα Yeniduzen. 

Αντί να ζούμε μαζί, με τις διαφορές μας, εξακολουθούμε οι Κύπριοι να ζούμε χώρια, παρά τις τόσες ομοιότητές μας.

Ποτέ δεν συμμετέχω σε τέτοιου είδους εθνικιστικούς εορτασμούς. Εμείς, οι Κύπριοι, περάσαμε και περνάμε τόσα, εξ αιτίας του εθνικισμού, του τουρκικού και του ελληνικού. Όλα τα προβλήματα προκλήθηκαν από εθνικιστικές ιδέες και απαιτήσεις. Ακόμη και οι Ελληνοκύπριοι, που είναι μέλος της ΕΕ, μίας μεγάλης ένωσης ανθρώπων και πολιτισμών, εξακολουθούν να έχουν ένα πολύ ισχυρό ελληνικό εθνικισμό. Βέβαια, ισχυρό εθνικισμό συναντάς και στην Τουρκοκυπριακή κοινότητα. Αντί να ζούμε μαζί, με τις διαφορές μας, εξακολουθούμε οι Κύπριοι να ζούμε χώρια, παρά τις τόσες ομοιότητές μας. Ως υποστηρικτής μίας Ομοσπονδιακής λύσης, δεν επιθυμώ να συμμετέχω σε τέτοιου είδους εορτασμούς, αν δεν είμαι αναγκασμένος λόγω επαγγέλματος.

Kemal Baykalli, 42 ετών

Ο Kemal είναι σύμβουλος επιχειρήσεων και ακτιβιστής.

Δεν γιορτάζω παρελάσεις που προωθούν τη διαίρεση και τις εχθρότητες.

Ποτέ δεν συμμετέχω σε οποιουδήποτε είδους παρελάσεις που χαρακτηρίζονται από εθνικιστικό λόγο και προβληματική ιστορία. Μπορώ να αντιληφθώ ότι για κάποιους Τ/κ είναι μία επιβεβαίωση της ύπαρξης και της υπόστασής τους εξου και τις στηρίζουν, αλλά εγώ δεν είμαι ένας από αυτούς. Προσωπικά θεωρώ ότι πρέπει να γιορτάζουμε πράγματα που μας ενώνουν και όχι που μας χωρίζουν. Η ιδέα ενός ενωμένου νησιού, το οποίο εκτιμά και σέβεται τις πολυπολιτισμική του κουλτούρα και κτίζει μία ενωμένη και ειρηνική χώρα για τα παιδιά μας, είναι αυτό που μας ενώνει. Το πρόβλημα των εθνικιστών της Κύπρου είναι ότι χρειάζονται οι μεν του δε, γιατί τρέφονται ο ένας από τον άλλον. Έχω ακούσει πολλούς Τ/κ να επισημαίνουν αρνητικά τις ελληνικές σημαίες (όχι, την Κυπριακή) που βρίσκονται σε διάφορα σημεία της Ν. Κύπρου, αλλά και την τακτική της Κυπριακή Δημοκρατίας να αγκαλιάζει τον Ελληνικό Εθνικό Ύμνο, και να υποστηρίζουν ότι αυτός είναι ο λόγος που νιώθουν πιο κοντά σε τούρκικα σύμβολα και πρακτικές. Και φυσικά το αντίστροφο.

Το πρόβλημα των εθνικιστών της Κύπρου είναι ότι χρειάζονται οι μεν του δε αφού τρέφονται ο ένας από τον άλλον.

Οι Γερμανόφωνοι Ελβετοί, αγκαλιάζουν τη δική τους Ελβετική σημαία, όχι τη Γερμανική. Οι Γερμανόφωνοι Αυστριακοί, νιώθουν Αυστριακοί όχι Γερμανοί. Στην Κύπρο, εντούτοις, αναρωτιέμαι γιατί πολλοί νιώθουν περισσότερο δεμένοι με άλλες χώρες παρά με τον όμορφο τόπο μας.  Δεν γιορτάζω παρελάσεις που προωθούν τη διαίρεση και τις εχθρότητες. Γιατί πιστεύω ακράδαντα ότι μαζί, μπορούμε να χτίσουμε ένα ενωμένο νησί, όπου τα παιδιά μας θα είναι πολύγλωσσα, περιβαλλοντικά ευαίσθητα, ανοιχτόμυαλα και με ανεπτυγμένη κριτική σκέψη, ως πολίτες του κόσμου.

Okan Dağlı, 53 ετών

Ο Okan είναι γιατρός και μέλος της ακτιβιστικής πρωτοβουλίας για την Αμμόχωστο

Στις 15 Νοεμβρίου όσοι υποστηρίζουν την ειρήνη δράττονται της ευκαιρίας για να κριτικάρουν το στάτους κβο, χωρίς να εμπλέκονται σε εθνικιστικά παραληρήματα.

Από τον καιρό της διακήρυξης της ΤΔΒΚ, ποτέ δεν συμμετείχα σε κανενός είδους εορτασμό. Δεν είναι μια ριζοσπαστική κίνηση, το αντίθετο, είναι κάτι πολύ συνηθισμένο ανάμεσα στους Τ/Κ, οι οποίοι υποστηρίζουν την Ομοσπονδιακή Ένωση, να μην συμμετέχουν σε κανενός είδους εορτασμό, ο οποίος μπορεί να προκαλέσει αρνητική εικόνα, στην ιδέα του να μοιραστούμε μια κοινή γη Ε/κ και Τ/κ. Οι κρατικοί αξιωματούχοι της ΤΔΒΚ, πραγματοποιούν συχνά εκδηλώσεις για τις εθνικές επετείους, στις οποίες παρόλα αυτά συμμετέχουν κατά κύριο λόγο αντιομοσπονδιακοί και υποστηρικτές αυτού του δημιουργήματος. Προσωπικά, δεν συμμετείχα ποτέ στους εορτασμούς, ούτε όταν υπηρετούσα το στρατιωτικό μου. Αντίθετα, στις 15 Νοεμβρίου όσοι υποστηρίζουν την ειρήνη δράττονται της ευκαιρίας για να κριτικάρουν το στάτους κβο, χωρίς να εμπλέκονται σε εθνικιστικά παραληρήματα. Δυστυχώς, οι Ε/κ χρησιμοποιούν πολύ συχνά εθνικιστικές ρητορικές και αυτό δεν βοηθάει και πολύ. Θεωρώ ότι οι Ε/κ, οφείλουν να είναι πιο προσεκτικοί όταν αναφέρονται και κριτικάρουν τις μέρες που σχετίζονται με τον πόλεμο και τη διαίρεση.

Θεωρώ ότι οι Ε/κ που επιθυμούν μια λύση πρέπει να βρουν πολιτικούς τρόπους να δείξουν αυτό που πραγματικά επιθυμούν, αντί να μένουν σιωπηλοί απέναντι στην πολιτεία.

Υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στους Τ/κ που επιθυμούν λύση και στου Ε/κ που επιθυμούν λύση. Στην ελληνοκυπριακή πλευρά εντοπίζει κανείς μεγάλη πίστη στο κράτος, και παρόλο που όλοι γνωρίζουν ότι αυτό εξυπηρετεί τους λίγους δεν εμπλέκονται πιο ενεργά και πιο κριτικά απέναντί του. Για εμάς, παρά την κληρονομιά της ΤΔΒΚ, προσπαθούμε να δείξουμε μία αστική ανυπακοή απέναντι στην κατάσταση που επικρατεί. Θεωρώ ότι οι Ε/κ που επιθυμούν μια λύση πρέπει να βρουν πολιτικούς τρόπους να δείξουν αυτό που πραγματικά επιθυμούν, αντί να μένουν σιωπηλοί απέναντι στην πολιτεία και σε άλλες κρατικές οργανώσεις που πιθανών να προωθούν πολιτικές διχοτόμησης.

Διάβασε επίσης: 20 Κύπριοι (Ε/κ και Τ/κ) εκφράζονται για τη σημαία στον Πενταδάκτυλο