Όταν τον περασμένο Απρίλιο βρισκόμασταν καθ’ οδόν για το χωριό Γαλάτεια της Καρπασίας, όπου θα γινόμασταν μάρτυρες της πρώτης –για την περιοχή- εκταφής αγνοουμένων, ο Florian (λειτουργός του ΟΗΕ) μεταξύ άλλων, μας διηγήθηκε την ιστορία μίας 96χρονης γυναίκας, της οποίας οι σωστές πληροφορίες, τους οδήγησαν στην ανεύρεση ομαδικού τάφου με αγνοούμενους στρατιώτες και πολίτες.

«Ένα από τα πιο μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε σε σχέση με την πτυχή του Κυπριακού που αφορά στους αγνοούμενους, είναι πως οι περισσότεροι αξιόπιστοι μάρτυρες που είδαν, ξέρουν, θυμούνται, δυστυχώς ή έχουν πεθάνει ή είναι πολύ μεγάλοι σε ηλικία. Καθώς οι μάρτυρες γερνούν και πεθαίνουν, παίρνουν σημαντικές πληροφορίες στον τάφο τους, και καθώς η γενιά των γονιών χάνεται χωρίς να γνωρίζουν την τύχη των αγνοούμενων παιδιών τους, η ΔΕΑ είναι αφοσιωμένη να κάνει οτιδήποτε χρειαστεί για να επιταχυνθεί η διαδικασία εκταφής και ταυτοποίησης, κάτι που επιτυγχάνεται φυσικά χάρη και στη σημαντική συνεισφορά των δωρητών -ξένων χωρών- αλλά και της Ε.Ε. Ωστόσο, 50 χρόνια μετά τα γεγονότα του 1963-64 και 40 χρόνια από τα γεγονότα του 1974, σαφέστατα ο χρόνος τελειώνει για τον εντοπισμό των υπολοίπων. Πάντως, από το 2008, που γίνονται εκταφές (μέχρι και 8 ομάδες δουλεύουν στα βόρεια και 2 ομάδες στα νότια), η ΔΕΑ κατάφερε με αξιοσημείωτη επιτυχία να προχωρήσει στην εκταφή περισσότερων από τα μισά λείψανα, και να ταυτοποιήσει ποσοστό μεγαλύτερο του 1/3 όλων των αγνοουμένων (οι οποίοι στο σύνολό τους είναι 2001 -οι Ε/κ είναι 1508 και οι Τ/κ 493)».

 

Διάβασε για τη στιγμή του εντοπισμού οστών αγνοουμένων στη Γαλάτεια της Καρπασίας



 

Και μπορεί, όπως μας ανέφερε και τότε ο Florian να έχει ήδη ταυτοποιηθεί μεγάλο ποσοστό λειψάνων αγνοουμένων, εντούτοις ο αριθμός των αγνοουμένων εξακολουθεί να είναι μεγάλος και αποτελεί επιτακτική ανάγκη η ανεύρεσή τους. Για να γίνει όμως αυτό, πρέπει όλοι να βοηθήσουμε. Η Διερευνητική Επιτροπή Αγνοουμένων Κύπρου σε μία προσπάθεια να ευαισθητοποιήσει το κοινό, ξεκίνησε μία εκστρατεία μέσα από την οποία καλεί όλους μας να ψάξουμε, να θυμηθούμε, να ρωτήσουμε για μια ξεχασμένη ιστορία από τότε. Μια σημαντική πληροφορία, που ίσως οδηγήσει σε κάποιο άγνωστο σημείο ταφής.

«Εσύ μπορεί να μην γνωρίζεις, αλλά αν ρωτήσεις μέσα στο οικογενειακό και φιλικό σου περιβάλλον, πιθανόν να εντοπίσεις κάποια ξεχασμένη ιστορία, ένα ξεχασμένο γεγονός που θα μας βοηθήσει. Στήριξε την προσπάθεια αυτή, πριν φύγουν και οι λιγοστές μανάδες που βρίσκονται εν ζωή. Μοιράσου το μήνυμα αυτό με όσους πιο πολλούς μπορείς, γίνε ενεργός συνοδοιπόρος της Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων, για να τονώσουμε την ελπίδα.

Σε χρειαζόμαστε! Σε χρειάζονται!».