Τον Ορέστη Τριγκίδη τον γνωρίσαμε πριν μερικούς μήνες, όταν διέλυσε με τα χέρια του –ως ένδειξη διαμαρτυρίας και κίνηση ειρήνης– τα τείχη που διαχωρίζουν τη Λευκωσία στο σημείο της Πύλης Πάφου και εισήλθε στη Νεκρή Ζώνη, ελεύθερος.

Όπως ήταν αναμενόμενο, η πράξη αυτή του Ορέστη δημιούργησε μεγάλο «πονοκέφαλο» στις Αρχές, η οποίες προσπάθησαν ανεπιτυχώς να τον εμποδίσουν.

Δύο ώρες περίπου μετά και αφού 8 οχήματα των Η.Ε, τους είχαν προσπεράσει χωρίς να τους δώσουν σημασία, δύο αστυνομικοί πλησίασαν τον Ορέστη και τους δύο φίλους του που απολάμβαναν τον καφέ τους στη νεκρή ζώνη, και έπειτα από μια φιλική κουβέντα, τα τρία άτομα αποχώρησαν. Έπειτα οδηγήθηκαν στο πλησιέστερο τμήμα όπου και έδωσαν τα στοιχεία τους και αφέθηκαν ελεύθεροι.

Η ζωή είναι πολύ μικρή και δεν έχω σκοπό να τη ζήσω ακολουθώντας τις προσταγές και τις διαταγές τρίτων.

Δύο μήνες περίπου μετά το εν λόγω περιστατικό, ο Ορέστης και οι φίλοι του επανέρχονται, με μια ακόμη ειρηνική κίνηση, η οποία θέλει και πάλι να στείλει μήνυμα πως αυτός ο τόπος είναι ένας, και κανένα συρματόπλεγμα, τείχος ή φρουρά δεν μπορεί να τον μοιράσει.

Όπως ανακοίνωσαν λοιπόν με μια φωτογραφία τους στο Facebook, στις 29 Απριλίου ημέρα Σάββατο αυτός και η παρέα του θα βρεθούν στη Νεκρή Ζώνη όπου και θα κατασκηνώσουν για ένα βράδυ ή και περισσότερα, απολαμβάνοντας την ανθισμένη ανοιξιάτικη φύση.

«Βασικά ο Γιώργος με κάτι φίλους θα κατασκηνώσουν, εγώ βρήκα ένα πολύ ωραίο σημείο, όπου θα πάω για ρομαντική βόλτα με το αμόρε, για να θαυμάσουμε τη φύση. Αργά το βράδυ θα πάω να τους βρω για καμιά μπίρα». Όταν έστειλα μήνυμα στον Ορέστη για να μου δώσει μερικές πληροφορίες για αυτό που διοργανώνουν, η πρώτη κουβέντα που μου είπε ήταν πως δεν βλέπει το λόγο που θέλουμε να το προβάλουμε «Δεν κάνω κάτι ιδιαίτερο, είναι ο τόπος μου και θα πάω να κάνω camping με φίλους, τι περίεργο έχει».

Από τη μια πλευρά έχει δίκαιο, είναι ο τόπος μας, η χώρα μας, η πόλης μας, γιατί πρέπει να ζητήσουμε άδεια για να την επισκεφθούμε. Αλλά δεδομένης της κατάστασης, το να «εισβάλεις στη Νεκρή Ζώνη», δεν ξέρουμε αν θεωρείται παράνομο, αλλά σίγουρα είναι ασυνήθιστο και περίεργο. «Δεν έχω κάτι να φοβηθώ, πάω για μια εκδρομή στην Πράσινη Γραμμή. Όταν με είχαν συλλάβει την πρώτη φορά, μου είπαν πως αν το ξανακάνω θα έχω πρόστιμο 250 ευρώ. Θα τα πληρώσω, αλλά θα κάνω αυτό που νιώθω».



 

Δεν φοβάσαι για τις συνέπειες;

Την προηγούμενη βδομάδα, δύο συνεχόμενα πρωινά ξύπνησα και ενημερώθηκα από το Facebook για το θάνατο δύο δικών μου ανθρώπων. Στη θέση τους μπορούσε να είμαι εγώ ή εσύ. Αυτό που θέλω να πω είναι πως η ζωή είναι πολύ μικρή και δεν έχω σκοπό να τη ζήσω ακολουθώντας τις προσταγές και τις διαταγές τρίτων και μια ημέρα έτσι απλά, να ανακοινώσει κάποιος το θάνατο μου μέσα από το Facebook. Θα ζήσω αυτή τη ζωή, όπως θέλω.

Μετά την ανάρτηση στο Facebook πολλοί ήταν εκείνοι που έσπευσαν να τους δώσουν συγχαρητήρια και να δηλώσουν ενδιαφέρον για να συμμετέχουν και αυτοί στην κατασκήνωση, τόσο Ελληνοκύπριοι όσο και Τουρκοκύπριοι, ενώ όπως ανακοίνωσε λίγο αργότερα ο Ορέστης, για το camping σύντομα θα δημιουργηθεί event με σχετικές πληροφορίες για όσους ενδιαφέρονται.