Αν είσαι απ’ αυτούς που το χειμώνα που μας πέρασε τον πέρασες σε μία αίθουσα γυμναστηρίου, έστω αραιά και πού, σίγουρα θα έχεις εντοπίσει κάποιες περιπτώσεις ανθρώπων που συμπεριφέρονται λίγο παράξενα.

Και δεν εννοούμε αυτούς που σηκώνουν την μπλούζα μπροστά στον καθρέφτη και θαυμάζουν τους κοιλιακούς τους κοιτάζοντας δεξιά αριστερά για να βεβαιωθούν ότι τους είδαν και όλοι οι υπόλοιπο ούτε καν αυτούς που βγάζουν άναρθρες κραυγές κάθε φορά που σηκώνουν 10 κιλά περισσότερα από την προηγούμενη φορά.

Λέμε για τους άλλους, τους πιο περίεργους, που ξεχνούν να κάνουν μπάνιο, ή που απαιτούν όλοι οι γυμναστές και το γυμναστήριο να είναι στις υπηρεσίες τους, ενόσω βρίσκονται αυτοί εκεί.

Τέτοια και πολύ χειρότερα περιστατικά, διηγούνται στη CITY 6 γυμναστές αναφέροντας, σε κάποιες περιπτώσεις, γαργαλιστικές περιπτώσεις.  

Χρίστος Χρυσάφης: Ήθελε να χάσει 10 κιλά σε ένα μηνά, χωρίς καμία απολύτως προσπάθεια

Η πιο περίεργη ιστορία που θυμάμαι είναι με μία κοπέλα γύρω στα 30, που ήρθε μια μέρα το γυμναστήριο και ήθελε να χάσει 7 με 10 κιλά μέσα σε 1 μήνα. Η αλήθεια ότι δεν ήθελε τόσα κιλά, αλλά πολύ λιγότερα, ωστόσο της είπα ότι κάτι τέτοιο παρότι αρκετά δύσκολο δεν είναι ανέφικτο και με σκληρή δουλειά και μικρούς εβδομαδιαίους στόχους θα φτάσουμε κοντά στο στόχο μας. Πριν προλάβω να ολοκληρώσω με διακόπτει για να μου τονίσει ότι κάθε δύο μέρες πάει κομμωτήριο, άρα δεν ήθελε με τίποτα να ιδρώνει από τις ασκήσεις και ότι ούτε διατροφή μπορεί να κάνει γιατί σχεδόν καθημερινά βγαίνει για ποτό και τσιμπήματα με τις φίλες της και δεν θα μπορεί να αντισταθεί στους πειρασμούς.

Την κοιτάω αποσβωλομένος, αλλά πάω με τα νερά της αφού ήθελα να δω μέχρι πού θα το πάει. Πάμε για ζέσταμα και τη ρωτάω με τι θέλει να αρχίσει. Αφού απορρίπτει όλα τα αερόβια μηχανήματα, καταλήγουμε στο διάδρομο, όπου ήθελε να έχει τηλεόραση για να περάσει η ώρα, να κάνει αργό περπάτημα γιατί πονάει τα πόδια της και φυσικά το ζέσταμα να διαρκέσει μόνο 5 λεπτά. Νομίζω ήταν τα πιο βασανιστικά 5 λεπτά της ζωής μου, αφού περπατούσε πιο αργά και από βρέφος που μπουσουλάει.

Τελειώνουμε και τις λέω ότι πρέπει να κάνει και κάποια τεντώματα πριν αρχίσουμε. Σε κάθε άσκηση «νιαούριζε» και παραπονιόταν ότι πονάει πολύ και ζητούσε να κάνουμε κάτι άλλο. Να μην σου τα πολυλογώ, κάναμε κάποιες ασκήσεις και γυρνάει και μου λέει «με τα τεντώματα που κάναμε στην αρχή, δεν χάνω θερμίδες; Αυτά θέλω». Εν τέλει, την επόμενη μέρα που επέστρεψε στο γυμναστήριο, ταλαιπωρημένη και διαλυμένη από την άσκηση της προηγούμενης ημέρας, ζήτησε τα λεφτά της πίσω γιατί δεν έχασε ούτε ένα κιλό.

Μάριος Ιωάννου: Ήθελε το γυμναστήριο για τον εαυτό του και έκανε τα πάντα για να το πετύχει

Τώρα χτύπησες φλέβα. Λοιπόν, έχω μια πολύ δυνατή ιστορία, που όσο απίστευτη και αν ακούγεται, έγινε στ’ αλήθεια. Είχαμε, που λες έναν τύπο ο οποίος δεν ήθελε να έχει πολυκοσμία στο γυμναστήριο και αντί να επιλέξει ώρες με λίγο κόσμο, αποφάσισε να διώχνει τον κόσμο που γυμναζόταν για να μένει μόνος του.

Αρχικά, πήγαινε δίπλα από άτομα που γυμνάζονταν με βάρη, και υπήρχε χώρος και έριχνε τα βάρη στο πάτωμα για να τους ενοχλεί, μέχρι να φύγουν. Αν αυτό δεν έπιανε, ξεκινούσε να βγάζει κραυγές, δυνατές κραυγές τύπου –σηκώνω πολλά κιλά- για να τους σπάσει τα νεύρα. Αν δεν έφευγαν και απλώς μετακινούνταν στα μηχανήματα με αερόβιο, πήγαινε πίσω τους, δήθεν για να κάνει και αυτός, αλλά στην ουσία αεριζόταν αδιάκοπα. Μιλάω πολύ σοβαρά. Τέλος, αν είχε πάρα πολύ κόσμο και δεν μπορούσε να εφαρμόσει τα κόλπα του, έβγαινε έξω από το γυμναστήριο και έκλεινε τους γενικούς διακόπτες του κλιματιστικού ή πήγαινε στις τουαλέτες και ουρούσε έξω από τις πόρτες για να μην μπορεί κάποιος άλλος να τις χρησιμοποιήσει.

Παύλος Παπαδόπουλος: Αντί να κάνει ποδήλατο, έβλεπε ταινία

Η αλήθεια είναι ότι όσο καιρό κάνω αυτό το επάγγελμα, δεν είχα πολύ κακές εμπειρίες από πελάτες. Ίσως ήμουν τυχερός. Ωστόσο, ένα πράγμα που θυμάμαι έντονα, και γελώ ακόμα και σήμερα, ήταν όταν ένας πελάτης κάθισε πάνω σε ένα ποδήλατο και έβαλε ταινία να δει. Ως εδώ μια χαρά. Το θέμα είναι ότι είχε περάσει μισή ώρα, αυτός είχε προσηλωθεί στην ταινία, αλλά ποδήλατο δεν έκανε ούτε μισό λεπτό. Δεν ξέρω, ίσως νόμιζε ότι θα έκανε από μόνο του χωρίς προσπάθεια.

Μαρία Νικολάου: Μετρόυσε πόσο πολύ γυμναζόταν με την ποσότητα του ιδρώτα που έβγαζε η μπλούζα του στο πάτωμα

Το χειρότερο πράγμα που έκανε πελάτης στο γυμναστήριο και συνάμα το πιο αηδιαστικό, ήταν να τρέχει 1 ώρα στο διάδρομο και ξαφνικά να σταμάτα, να βγάζει την ιδρωμένη μπλούζα του και να την σφίγγει για να φύγει ο ιδρώτας και να πάει φυσικά στο πάτωμα. Αν η ποσότητα του ιδρώτα δεν ήταν αρκετή, ανέβαινε ξανά για τρέξιμο μέχρι να μαζέψει μπόλικο ιδρώτα η μπλούζα. Όταν του υποδείξαμε ότι αυτό απαγορεύεται, δεν μπορούσε να το καταλάβει και απαίτησε να του φέρουμε ένα καλάθι σκουπιδιών για να το κάνει εκεί. Αφού αρνηθήκαμε και αυτός επέμενε, τον διώξαμε από το γυμναστήριο.

Παναγιώτης Γεωργιάδης: Αντί να μας κάνει επίδειξη, μας έκανε εμετό

Τη χειρότερη εμπειρία που θυμάμαι, ήταν με έναν τύπο, απ’ αυτούς που ονομάζουμε gym freaks. Πολύ μανιακός με τη γυμναστική, είχε έρθει μια μέρα και φώναξε όλο το γυμναστήριο για να τον παρακολουθήσει που έκανε μια εντυπωσιακή άσκηση με το σκοινάκι. Έπειτα από αρκετή ώρα και προσπάθεια, αφού υπερέβαλε εαυτόν για να μας αποδείξει πόσο καλός είναι, έπεσε στο πάτωμα και άρχισε να κάνει εμετό πάνω του και μπροστά μας. Δεν ξέραμε αν έπρεπε να τον χειροκροτήσουμε για την προσπάθεια ή να τον λυπηθούμε.

Νικόλας Σωτηρίου: Κατά φαντασία γυμνάστρια

Είχαμε κάποτε μια πελάτισσα, που ήταν γυμνάστρια κατά φαντασία. Ήταν ζωγράφος και είχε μπόλικο χρόνο στη διάθεσή της και ερχόταν με τις ώρες στο γυμναστήριο. Περίμενε, λοιπόν, τους γυμναστές ή τις γυμνάστριες να δείξουν κάποια άσκηση σε άλλο μέλος του γυμναστηρίου και μόλις απομακρυνόταν ο γυμναστής, πλησίαζε τον άλλο πελάτη και του έλεγε ότι εμείς δεν ξέρουμε τι κάνουμε, και καλύτερα να του δείξει αυτή πώς γίνονται σωστά οι ασκήσεις. Εννοείται ότι τους έδειχνε άσχετα πράγματα, απλώς και μόνο για να μην κάνουν σωστά την άσκηση.