Το ερώτημα (του τίτλου) έθεσε για πρώτη φορά μια συνάδελφος η οποία έλαβε από το τέκνο της, μόλις τη δεύτερη μέρα της νέας σχολικής χρονιάς, ένα έντυπο μέσω του οποίου το σχολείο ζητούσε από τους γονείς να συμπληρώσουν διάφορα προσωπικά στοιχεία του μαθητή, μεταξύ αυτών και το θρήσκευμά του.

Το επίσημο αυτό κυβερνητικό έγγραφο, όπως αναφέρει στην εισαγωγή του, θεωρείται απαραίτητο για την ορθή συμπλήρωση των βιβλίων κάθε σχολείου για δεδομένα προσωπικά, οικογενειακά και ιατρικά, ούτως ώστε η διεύθυνση κάθε σχολείου να μπορεί να παρέχει την καλύτερη δυνατή εκπαίδευση σε κάθε παιδί και να το αντιμετωπίζει στη βάση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του.

Ξεκαθαρίζεται, παράλληλα, ότι το έντυπο θα τύχει διαχείρισης μόνο από το σχολείο με κάθε εμπιστευτικότητα και σύμφωνα με τις πρόνοιες του Περί Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Νόμου.

Τι γίνεται, όμως, με το σημείο που ζητείται το θρήσκευμα του μαθητή;

Γιατί αυτό θεωρείται απαραίτητο και τι εξυπηρετεί; Αν κάποιος μαθητής δηλώσει άθεος, δεν θα στοχοποιηθεί; Για να πάρουμε απαντήσεις στα πιο πάνω ερωτήματα, επικοινωνήσαμε με τον Διευθυντή Δημοτικής κ. Χρίστο Χατζηαθανασίου, ο οποίος μίλησε στη CITY ξεκαθαρίζοντας το τοπίο. 

Σχετική –μακροσκελή- ανάρτηση, με διάφορα παρόμοια ερωτήματα, έκανε και η Τατιάνα Ηρακλέους, μητέρα τριών παιδιών (τα δύο εκ των οποίων στη Δημοτική Εκπαίδευση) η οποία εύλογα αναρωτιέται κατά πόσο αυτό το ατομικό δελτίο είναι νόμιμο και αν δεν παραβιάζει τα προσωπικά δεδομένα του κάθε παιδιού.

Γράφει η Τατιάνα Ηρακλέους: Με την έναρξη της σχολικής χρονιάς, τα παιδιά μου που φοιτούν στη Στ’ και Δ’ τάξη του Δημοτικού, έφεραν στο σπίτι για συμπλήρωση το έντυπο ΥΠΠ1, Ατομικό Δελτίο Μαθητή/Μαθήτριας. Στο εν λόγω έντυπο στην 1η σελίδα ζητούν να αναγραφεί το θρήσκευμα των παιδιών, πληροφορία την οποία θεωρώ αχρείαστη για το σχολείο. Είναι κάτι προσωπικό που ούτε αφορά το σχολικό ίδρυμα ούτε σχετίζεται με κάποιο τρόπο με τις υπόλοιπες πληροφορίες που ζητούνται για τα παιδιά. Με την αποκάλυψη του θρησκεύματος των παιδιών παραβιάζεται ξεκάθαρα το δικαίωμα που έχουν να μην αποκαλύπτουν το θρήσκευμά τους. Είναι βρε παιδί μου, λες και σε όλα τα κυβερνητικά έντυπα θα μπορούσαν να ζητούν να αναγράφεται ποιο κόμμα υποστηρίζεις/ψηφίζεις… Δεν αφορά ΚΑΝΕΝΑΝ, ούτε το θρήσκευμα, ούτε οι πολιτικές πεποιθήσεις, ούτε πολλά άλλα!

 

Στην 5η σελίδα επίσης αναγράφεται: «Αν ο/η μαθητής/μαθήτρια δεν είναι Χριστιανός/η Ορθόδοξος/η δικαιούται, μετά από σχετικό γραπτό αίτημά σας προς τον/την Διευθυντή/Διευθύντρια του σχολείου, να μην συμμετέχει στο μάθημα των Θρησκευτικών. Κατά τη διάρκεια του μαθήματος ο/η μαθητής/μαθήτρια που εγκρίθηκε να μην συμμετέχει στο μάθημα, θα μεταβαίνει σε άλλο τμήμα να παρακολουθεί το μάθημα του τμήματος και θα επιστρέφει στην τάξη του/της με τη λήξη του μαθήματος των Θρησκευτικών.»

Δυστυχώς, το μάθημα των θρησκευτικών, είτε κάποιοι θέλουν να το αποδεχτούν είτε όχι, γίνεται πιο πολύ ως κατήχηση (και αυτό είναι κάτι που επηρεάζει όχι μόνο τα παιδιά με άλλο θρήσκευμα, αλλά και τα παιδιά των οποίων οι γονείς είναι είτε άθεοι είτε οτιδήποτε άλλο), παρά με σεβασμό προς τις αρχές της ουδετερότητας, του πλουραλισμού και της αμεροληψίας και πραγματικά δεν κατανοώ πως το να φεύγει ένα παιδί από την τάξη την ώρα του μαθήματος, να πηγαίνει σε μια άλλη τάξη και να επιστρέφει μετά, μπορεί να γίνει με οποιονδήποτε «διακριτικό» τρόπο, που να μην έχει ως τελικό αποτέλεσμα την στοχοποίηση ενός παιδιού! Παράλληλα, το θεωρώ λίγο «δώρον άδωρον», αφού όπως αναφέρεται και στη ΘΕΣΗ ΕΠΙΤΡΟΠΟΥ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΧΟΛΕΙΟ (Νοέμβριο 2012 )«Στη Δημοτική Εκπαίδευση δεν προβλέπεται δυνατότητα απαλλαγής μαθητών/μαθητριών από τη συμμετοχή σε εκδηλώσεις του σχολείου για λόγους θρησκευτικούς». Άρα προς τι η απαλλαγή από το μάθημα τη στιγμή που είναι αναγκαστική η παρουσία τους σε εκκλησιασμούς, αγιασμούς και εξομολογήσεις; [Διαβάστε ολόκληρη την ανάρτηση ΕΔΩ.]

 

Η κυρία Ηρακλέους, μάλιστα, σημειώνει ότι ήδη έχει υποβάλει παράπονο στις Επιτρόπους Προστασίας των Δικαιωμάτων του Παιδιού και Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα για το σχετικό.

Απαντήσεις στα ερωτήματά της Τατιάνας Ηρακλέους και στα δικά μας, κλήθηκε να δώσει ο Διευθυντής Δημοτικής κος Χρίστος Χατζηαθανασίου, ο οποίος ξεκαθάρισε το τοπίο, ως προς τι χρησιμότητα της εν λόγω πληροφορίας.

 

Αν δεν υπάρχει αυτή η ενημέρωση, τότε δεν μπορεί να γίνει χρήση της πρόνοιας για εξαίρεση από το μάθημα των θρησκευτικών

Όπως, λοιπόν, αναφέρει στη CITY ο κύριος Χατζηαθανασίου, σύμφωνα με τους ισχύοντες νόμους κάθε διευθυντής δημοτικής έχει το δικαίωμα να απαλλάξει από το μάθημα των θρησκευτικών μαθητές οι οποίοι δεν είναι χριστιανοί ορθόδοξοι, αφότου πρώτα λάβει γραπτή αίτηση από τον κηδεμόνα του παιδιού και ενημερώσει τη Διεύθυνση Δημοτικής. «Ο σκοπός του ΥΠΠ1, του εντύπου στο οποίο έχετε αναφερθεί, είναι ακριβώς αυτή. Να ενημερώσει το σχολείο για τις ιδιαιτερότητες του κάθε μαθητή και αυτό να το χειριστεί αναλόγως, έχοντας και τη γραπτή έγκριση των κηδεμόνων. Αν δεν υπάρχει αυτή η ενημέρωση, τότε δεν μπορεί να γίνει χρήση της πρόνοιας για εξαίρεση από το μάθημα των θρησκευτικών, αφού το σχολείο δεν θα γνωρίζει».

Ο κος Χατζηαθανασίου ξεκαθαρίζει παράλληλα πως δεν τίθεται καμία παραβίαση προσωπικών δεδομένων του παιδιού, καθώς το εν λόγω δελτίο έχει προκύψει έπειτα από συνεννόηση και συνεργασία με την Επίτροπο Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα. «Δεν έχουμε λειτουργήσει αυθαίρετα ούτε και ξυπνήσαμε ένα πρωί και αποφασίσαμε ότι θέλουμε να κάνουμε κουτσομπολιό με τα προσωπικά στοιχεία του κάθε μαθητή. Το έγγραφο έχει τη μορφή του εμπιστευτικού και χρησιμοποιείται μόνο το διάστημα που εξυπηρετεί τις ανάγκες του μαθητή, έπειτα καταστρέφεται. Το συγκεκριμένο έγγραφο, είναι η βελτιωμένη έκδοση αυτών που προϋπήρχαν και όντως είχαν στρεβλώσεις, όπως για παράδειγμα το θρήσκευμα των γονέων, το οποίο έπειτα από παραίνεση της Επιτρόπου έχει αφαιρεθεί. Πλέον, το ατομικό δελτίο περιλαμβάνει μέσα μόνο ότι χρειάζεται προς όφελος του παιδιού.

 

Δεν είναι υποχρεωτική η συμπλήρωσή του

Σε αντίθεση με τα όσα μπορεί να θεωρούν κάποιοι, το συγκεκριμένο δελτίο δεν είναι υποχρεωτικό. Αν οι γονείς δεν το επιθυμούν, μπορούν να μην το συμπληρώσουν ή μπορεί να αφήσουν κενά όσα θεωρούν περιττά. Αυτό βέβαια σημαίνει ότι αν το σχολείο δεν γνωρίζει κάποια δεδομένα, δεν θα μπορεί να τους δώσει τη βαρύτητα και τη σημασία που ίσως τους αρμόζει, συνεχίζει ο κ. Χατζηαθανασίου. «Είναι ξεκάθαρο θεωρώ σε όλους, ότι για να ασκήσεις ένα δικαίωμα, πρέπει πρώτα να δηλώσεις ότι εμπίπτεις στην κατηγορία αυτή».

Η στοχοποίηση των μη Χριστιανών Ορθόδοξων

Στην 5η σελίδα του εντύπου, όπως μπορείτε να δείτε πιο πάνω, αναφέρεται ότι όποιο παιδί δεν είναι Χριστιανός Ορθόδοξος έχει το δικαίωμα την ώρα της διδασκαλίας των θρησκευτικών να παρακολουθήσει κάποιο άλλο μάθημα σε άλλη τάξη και να επιστρέψει αργότερα. Αυτή, όμως, η πρακτική –του να βγάζω ένα παιδί από την τάξη σε συγκεκριμένο μάθημα- δεν στοχοποιεί και περιθωριοποιεί τον μαθητή έναντι των άλλων συμμαθητών του;

Ο κος Χατζηαθανασίου είναι κάθετος «Εμείς είμαστε που δημιουργούμε το πρόβλημα και οι υπερβολές μας. Ξέρετε, στο σχολικό περιβάλλον κάποια πράγματα γίνονται φυσικά, χωρίς κανείς να τους δίνει σημασία. Σε κάθε διδακτική ώρα πολλά παιδιά φεύγουν από την τάξη για διάφορους λόγους. Κανένα παιδί δεν αναρωτιέται το γιατί, αφού όλο αυτό είναι στην καθημερινότητά τους, άρα δεν τους κάνει εντύπωση. Αν, όμως, εμείς αυτό το αναγάγουμε σε μείζον ζήτημα και το αναδείξουμε, τότε φυσικά και θα στοχοποιηθούν άτομα αφού θα στρέψουμε τα βλέμματα πάνω τους. Αυτό δεν είναι ένα θέμα που πρέπει να δοθεί σημασία και προσοχή, γιατί μόνο αντίθετα αποτελέσματα μπορεί να επιφέρει.