O Εμμανουήλ Καραλής κέρδισε, χθες το βράδυ, το χάλκινο ολυμπιακό μετάλλιο στο άλμα επί κοντώ. Ένα μετάλλιο που στην περίπτωση αυτού του παιδιού συμπυκνώνει πολλά περισσότερα από τις εξαιρετικές επιδόσεις στο άθλημά του. Ο Μανόλο είναι ένας αθλητής που κατά καιρούς χρησιμοποίησε το δημόσιο βήμα που διαθέτει, για να μιλήσει για πολύ σοβαρά ζητήματα. Μίλησε για τον ρατσισμό που βίωσε ως παιδί λόγω (και) του χρώματός του. Μίλησε για τις κρίσεις πανικού που τον έκαναν να απέχει από την αγωνιστική δράση, προκειμένου να μπορέσει να βρει τον εαυτό του. Μίλησε για τη μάχη του με την κατάθλιψη και το άγχος που τον βύθισαν στο σκοτάδι. Βρήκε το θάρρος να σταματήσει να αγωνίζεται -όταν όλα τα φώτα ήταν στραμμένα πάνω του- για να βρει ξανά το χαμόγελό του. Βρήκε τη δύναμη να κοιτάξει κατάματα τους δαίμονές του και να τους αντιμετωπίσει, δίνοντας, μέσα από τον δημόσιο λόγο του, ορατότητα σε θέματα που ακόμη και σήμερα αποτελούν ταμπού.

Πριν από δύο χρόνια είχε κάνει μια ανάρτηση, στην οποία ανέφερε τα εξής: «Μετά από έναν τραυματισμό που υπέστην κατά τη διάρκεια της σεζόν στον κλειστό στίβο, ακολούθησαν μια σειρά από περιστατικά που κατάφεραν να μειώσουν εντελώς το ηθικό μου.

Για πρώτη φορά φέτος έπαθα μια πλήρη κρίση πανικού που κατά συνέπεια με έκανε να βυθιστώ στο άγχος και την κατάθλιψη για αρκετό καιρό. Πίεσα τον εαυτό μου πολύ σκληρά για να ανατρέψω αυτήν την κατάσταση, αλλά αυτό έκανε τα πράγματα χειρότερα και δυστυχώς ο "κακός" Manolo κυριάρχησε και ανέλαβε.

Ανάγκασα τον εαυτό μου να συνεχίσει τη σεζόν και προσπάθησα να είμαι θετικός και να απολαμβάνω τους αγώνες όπως κάνω, αλλά πάντα ένιωθα χαμένος και χωρίς κίνητρο.

Είμαι κουρασμένος και νιώθω εντελώς εξαντλημένος. Τελειώνω τη σεζόν μου εδώ. Χρειάζομαι λίγη ξεκούραση και πρέπει να επικεντρωθώ στην ψυχική μου υγεία για λίγο. Πρέπει να κάνω ένα διάλειμμα για να ανακτήσω το χαμόγελό μου».

Χθες, το βράδυ, ο Μανόλο χαμογελούσε καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα του και στο τέλος, όταν πια είχε κλειδώσει το ολυμπιακό μετάλλιο, χαμογέλασε ακόμη πιο πλατιά. Ένα χαμόγελο που συνοδευόταν από δάκρυα χαράς. Για όσους γνώριζαν τη μεγαλύτερη μάχη που είχε δώσει προηγουμένως αυτό το παιδί, για να μπορέσει να φτάσει εκεί που έφτασε, το μετάλλιό του απέκτησε μια έξτρα αξία – πολύ σπουδαιότερη από τα 6 (παρά κάτι) μέτρα που κατάφερε να πηδήξει. Το μετάλλιο του Μανόλο είναι, εν τέλει, η απόδειξη πως τα πιο βαθιά σκοτάδια μπορούν να γίνουν φως. Και σε μια εποχή όπου το σκότος τείνει να κυριαρχήσει, αυτό είναι τουλάχιστον ελπιδοφόρο και αισιόδοξο. Ο Μανόλο είναι από χθες χάλκινος ολυμπιονίκης, αλλά είχε ήδη ανέβει πολύ προηγουμένως στο βάθρο των νικητών.

Οι συγκλονιστικές δηλώσεις του μετά την κατάκτηση του μεταλλίου

Μιλώντας στην ΕΡΤ, είπε:

«Τώρα που ηρέμησα, σκέφτομαι ό,τι έχω περάσει ως αθλητής, ως άνθρωπος. Τις δυσκολίες, την κατάθλιψη, τον ρατσισμό, τους τραυματισμούς. Μπορώ να πω ότι όλα αυτά με έκαναν τον άνθρωπο που είμαι τώρα. Δυνατό, με αυτοπεποίθηση, ένας τρίτος ολυμπιονίκης. Δεν είμαι ειδικός, ξεπερνάω στιγμές, θα έχω κι άλλες καλές και κακές. Είμαι 24.

Αυτό που θέλω να πω στα νέα παιδιά, είναι να πιστεύουν στα όνειρά τους. Είναι πάρα πολύ δύσκολος αυτός ο κόσμος, αλλά με επιμονή και με υπομονή, με πίστη στον εαυτό σου, θα κάνεις πράγματα.

Θέλω να ευχαριστιέμαι τον αγώνα, θέλω να μπαίνω με την καρδιά μου και με την ψυχή μου. Ήθελα ένα μετάλλιο, το είχα πει στην οικογένειά μου. Το πίστευα και όταν βλέπεις γύρω σου τους ανθρώπους σου να πιστεύουν σε εσένα, όλα γίνονται αληθινά. Τα κατάφερα, έβαλα τα κλάματα με τους γονείς μου, τους ευχαρίστησα για την πίστη και για την ενέργεια που μου έχουν δώσει όλα αυτά τα χρόνια. Δεν το έχω καταλάβει ακόμα, δεν έχω καταλάβει τι έχω κάνει, μόλις πάω στο Ολυμπιακό Χωριό θα μου το δώσουν να το καταλάβω.

Ήθελα να αφήσω το 5.95, είπα να πάω όλα για όλα, να προσπαθήσω στα έξι μέτρα. Όταν μου είπαν ότι ήμουν τρίτος, συγκινήθηκα, αλλά έπρεπε να κάνω τα άλματα για το ασημένιο μετάλλιο. Θέλω να βλέπω τα έξι μέτρα, θα το κάνω σύντομα, φέτος ή του χρόνου. Είναι στα άμεσα πλάνα μου και των προπονητών μου. Αυτό το μετάλλιο μου δίνει κίνητρο για ακόμη περισσότερα. Αν πηδήξεις έξι μέτρα, μπαίνεις στο Πάνθεον. Είναι κάτι ιστορικό. Είμαι έτοιμος. Ξέρω ότι θα το κάνω, είμαι 100% σίγουρος. Όλα είναι θέμα χρόνου, ενέργειας, συνθηκών, να είναι όλα καλά.

Ευχαριστώ όλους πάρα πολύ. Όχι μόνο για εμένα, για όλους τους αθλητές που είμαστε πάνω από 100 στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Είναι κάτι πάρα πολύ δύσκολο να φτάσεις εδώ, να είμαστε όλοι οι Έλληνες ένα. Να συνεχίσετε να υποστηρίζετε τις προσπάθειες των αθλητών, αναμένουμε κι άλλα μετάλλια. Η αγάπη που έχω λάβει από τον κόσμο δεν υπάρχει, τους ευχαριστώ πάρα πολύ όλους».