Πλάνα ενός χταποδιού που καβαλάει έναν καρχαρία έχουν κινήσει την περιέργεια των επιστημόνων και δημιουργήσει ένα κύμα ενθουσιασμού στους λάτρεις των θαλάσσιων ζώων.

Οι ερευνητές εντόπισαν τυχαία το πορτοκαλί χταπόδι Μαορί να προσκολλάται στην πλάτη ενός μεγάλου καρχαρία Μακό στον κόλπο Hauraki στα ανοικτά των βόρειων ακτών της Νέας Ζηλανδίας τον Δεκέμβριο του 2023. Η ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου του Όκλαντ, που έκανε έρευνες στην περιοχή, απαθανάτισε το ιδιαίτερο συμβάν.

Η επιστήμονας Υδάτινου Περιβάλλοντος Ροσέλ Κόνσταντιν αρχικά δεν ήταν σίγουρη για το τι ακριβώς έβλεπε, καθώς νόμιζε ότι το πορτοκαλί σχήμα στο κεφάλι του καρχαρία μπορεί να ήταν κάποιο τραύμα.

«Στην αρχή, σκέφτηκα: ''Είναι σημαδούρα; Μήπως έχει μπλεχτεί σε αλιευτικά εργαλεία ή πρόκειται για ένα μεγάλο δάγκωμα;''», δήλωσε στους New York Times.

Ένας τεχνικός έστησε τότε ένα drone για να παρακολουθήσουν το θέαμα από κοντινότερα απόσταση. Καθώς πλησίαζαν, είδαν πλοκάμια, ανακαλύπτοντας έτσι το πρώτο «sharktopus», όπως το χαρακτήρισε η Κόνσταντιν. Πρόκειται για έναν συνδυασμό τον αγγλικών λέξεων για τον καρχαρία (shark) και το χταπόδι (octopus).

Το χταπόδι Μαορί είναι το μεγαλύτερο χταπόδι στο νότιο ημισφαίριο. «Μπορείτε να δείτε ότι καταλαμβάνει αρκετή έκταση στο κεφάλι του καρχαρία», εξηγεί η Κόνσταντιν.

Τα χταπόδια βρίσκονται συνήθως στον βυθό της θάλασσας, τον οποίο σπάνια επισκέπτονται οι καρχαρίες μακό, κάνοντας το περιστατικό ακόμη πιο παράξενο.

«Προχωρήσαμε μετά από 10 λεπτά, οπότε δεν μπορώ να σας πω τι συνέβη στη συνέχεια», είπε η Κόνσταντιν στο Oceanographic. «Το χταπόδι όμως μπορεί να έζησε μεγάλη εμπειρία, αφού το ταχύτερο είδος καρχαρία στον κόσμο μπορεί να φτάσει τα 50 χιλιόμετρα την ώρα».

Η ίδια δήλωσε ότι η ασυνήθιστη συνάντηση είναι ένα ακόμη παράδειγμα του πόσο μεγάλο μέρος του ωκεανού και της θαλάσσιας ζωής είναι ακόμη άγνωστο, συμπεριλαμβανομένου του κρίσιμου και ποικίλου ρόλου που παίζουν οι καρχαρίες στο θαλάσσιο οικοσύστημα.

«Η συνάντηση με το ''sharktopus'' είναι μια υπενθύμιση των θαυμάτων του ωκεανού», δήλωσε η Κόνσταντιν. «Ένα από τα καλύτερα πράγματα του να είσαι επιστήμονας Υδάτινου Περιβάλλοντος είναι ότι ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συναντήσεις στη θάλασσα. Υποστηρίζοντας τις πρωτοβουλίες διατήρησης, μπορούμε να συμβάλουμε στο να διασφαλίσουμε ότι τέτοιες εξαιρετικές στιγμές θα συνεχίσουν να συμβαίνουν».

Με πληροφορίες από Guardian, Lifo