Γιατί έχει πάρει φόρα.

Δεν είναι δύσκολο να το διαπιστώσει κανείς. Η Ελένη είναι τρένο και ενώ ξεκίνησε χαμηλά στα στοιχήματα -ας όψονται οι μπανάνες και οι ανανάδες που στο τέλος όμως πλήρωσαν και για το άψογο αποτέλεσμα που βλέπουμε, για να λέμε τα πράγματα με τ' όνομα τους- και με αποπροσανατολιστικά σχόλια για την καταγωγή της -λες και έχει οποιαδήποτε σχέση με τη μουσική αυτό- απογειώθηκε. Αν στοιχημάτιζες στην Ελένη €1 αρχές Απριλίου τότε όλοι οι bookmakers θα σου έλεγαν «πεταμένα λεφτά», με απόδοση 80/1. Κακώς δεν το έκανες τότε. Η Φού πάτησε Λισαβόνα στην 20η θέση στα στοιχήματα και από πρόβα σε πρόβα σκαρφάλωνε τις θέσεις μέχρι που έφτασε στην πρώτη θέση. Και μπορεί το Ισραήλ να είναι το φαβορί, αλλά χάνει έδαφος. Το μομέντουμ, το 'χει η Κύπρος. Θυμάσαι τι έγινε πέρυσι με τον Ιταλό;

Γιατί το θέλει.

Και το' χει δείξει. Είναι έτοιμη γι' αυτό χρόνια τώρα και απλά περίμενε την ευκαιρία της. Ξέρει πως είναι η στιγμή της να λάμψει. Αν μη τι άλλο, ακόμη και οι μεγαλύτεροι αμφισβητίες της, της πιστώνουν τον επαγγελματισμό της. Και τι δεν κάνει ένας επαγγελματίας. Δεν αφήνει τα πράγματα στην τύχη τους και δε χάνει στιγμή την προσήλωση του από τον μεγάλο στόχο. Η Φουρέιρα φαίνεται πως έχει λιώσει στην πρόβα, γεμίζει την σκηνή και αυτό όταν συνοδεύεται με οργάνωση και σωστές κινήσεις σού βγαίνει.

Γιατί μπορεί.

Και το' χει αποδείξει. Δεν θυμάμαι στα χρονικά της ελληνικής μουσικής/σόουμπιζ άλλη τραγουδίστρια να χορεύει και να τραγουδά τόοοοσο άρτια, ταυτόχρονα. Και όταν λέμε να χορεύει, να χορεύει, όχι «λίγο χέρι πάνω, δεξί πόδι, κοφτή κίνηση». Η Φουρέιρα κάνει παπάδες στην σκηνή, πάντα έκανε και έχει και καλή ποπ φωνή, όσο και να χτυπιούνται οι κακές γλώσσες. Τραγουδάει ναι, εδώ και 10 χρόνια!

Γιατί η φάση θυμίζει Παπαρίζου 2005.

Από την πρώτη στιγμή θύμιζε. Ethnic τραγούδι, η σωστή τραγουδίστρια τη σωστή στιγμή που δεν ξεκίνησε καλά στα στοιχήματα και με το που πάτησε πόδι στη σκηνή, ανέβαινε τις θέσεις λες και τα προγνωστικά ήταν ασανσέρ. Και αυτό που έλεγαν όλοι για την Παπαρίζου στο τέλος ήταν πως «μπήκε μέσα με αέρα νικήτριας και το πήρε γιατί το ήθελε». Κάτι μου λέει πως σε 5 χρόνια αυτό θα λέμε και για τη Φουρέιρα.

Γιατί κάποτε θα γίνει κι αυτό.

Γιατί η Κύπρος είναι πια η χώρα με τα περισσότερα χρόνια συμμετοχής που δεν έχει κερδίσει τον διαγωνισμό. Και με τις τελευταίες μας συμμετοχές, δείχνουμε ότι το θέλουμε περισσότερο. Ότι δεν πάμε απλώς για τη συμμετοχή, τόσο από πλευράς οργάνωσης όσο και με τις επιλογές μας, το πάμε ένα βήμα παραπέρα, πιο επαγγελματικά. Γι' αυτό και φορά με τη φορά, τα αποτελέσματα είναι καλύτερα. Και ναι, ήρθε η ώρα να πέσει και αυτό το κάστρο και να κλείσει και το debate για το «και πού θα το κάνουμε ρε συ;». Ας γίνει και θα βρούμε και χώρο.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΑ: Το «who is who» της Ελένης Φουρέιρα