Μπορώ να το μαρτυρήσω: την τελευταία μέρα του φετινού Μάη έζησα για πρώτη φορά στην Κύπρο, τουλάχιστον τόσο μαζικά, ουσιαστικό πολιτισμό.

Το μεσημέρι στο κέντρο της Λευκωσίας ήταν φυσικά ζεστό. Ένα ηλιόλουστο, τυπικό, Σάββατο μεσημέρι με τους συνηθισμένους, χαλαρούς, κυπριακούς ρυθμούς. 

Η χαλαρότητα στους δικούς μου, ίσως, ρυθμούς, δεν ταράχτηκε και ιδιαίτερα, όταν περπατώντας προς το roundabout του ΟΧΙ, λίγα λεπτά μετά τις τρεις, διέκρινα από μακριά κάμποσα πανό, παρατεταγμένα το ένα δίπλα στο άλλο και με λίγους αστυνομικούς μπροστά.

«ΟΠΟΙΟΣ ΜΕΤΑΝΙΩΝΕΙ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΤΟΥ ΠΤΩΣΗ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙ ΤΗ ΛΥΤΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ» ανέγραφε το πρώτο που συνάντησα. 

Οι δύο τύποι που το κρατούσαν δέχτηκαν με αρκετή προθυμία να το τεντώσουν για να το φωτογραφήσω και .. χαμογελώντας προχώρησα πιο κάτω, όπου πίσω από ασφαλιστικά κιγκλιδώματα που είχαν τοποθετηθεί από την Αστυνομία, βρίσκονταν σύσσωμοι οι πολίτες, καμιά τριανταριά περίπου άτομα, κυρίως παπάδες της εκκλησίας και συνταξιούχοι, μέλη του ΠΑ.ΧΟ.Κ (Παγκύπριο Χριστιανικό Ορθόδοξο Κίνημα), που είχαν μαζευτεί για να διαδηλώσουν «για τα Σόδομα και τα Γόμορρα που θα μας κάψουν».

 «ΑΝ ΑΝΕΧΤΟΥΜΕ ΤΕΤΟΙΑΝ ΠΑΝΩΛΗ ΚΙΝΔΥΝΕΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΑΠΟ ΘΕΙΟ ΒΙΤΡΙΟΛΙ, ΕΚΤΟΣ ΚΙ ΑΝ ΜΕΤΑΝΟΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙΝ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΜΕ ΣΤΟΥ ΘΕΟΥ ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ» «ρίμαρε» ένα άλλο πανό με κεφαλαία, ασφαλώς, γράμματα. 

Μια ώρα μετά και μισό χιλιόμετρο δυτικά

Οι πιο κυνικοί ίσως και να το αμφισβητήσουν αλλά πιστεύω είναι θέμα Φυσικής (της επιστήμης) και τετραγωνισμένης λογικής: η θετική αύρα και ενέργεια είναι καταστάσεις αντικειμενικές και όταν βρίσκεσαι σε ένα χώρο που κυριαρχούν δεν μπορείς παρά να τις νιώσεις.

Σε μια τέτοια κατάσταση προφανώς βρέθηκαν και οι σχεδόν πέντε χιλιάδες πολίτες που με την παρουσία τους τίμησαν το πρώτο στην ιστορία της Κύπρου γκέι parade που έγινε ποτέ και που ξεκίνησε στις 5 το απόγευμα από την Πλατεία Ελευθερίας.

Στην πλατεία Ελευθερίας ο κόσμος χειροκρότησε ζεστά και αυθόρμητα, γιατί άκουσε λόγους αληθινούς και όχι ξύλινους. Άνθρωποι όλων των ηλικιών και από όλα τα φάσματα της κοινωνίας, ακτιβιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων, πολιτικοί εκπρόσωποι και βουλευτές από τα μεγαλύτερα κόμματα, καλλιτέχνες και απλοί πολίτες, ΛΟΑΤ και μη άτομα, καθώς και οικογένειες με μικρά παιδιά απέδειξαν πως η κοινωνία της Κύπρου έχει ωριμάσει πολύ περισσότερο απ' ότι έδειχναν οι μέχρι τώρα αποκαρδιωτικές στατιστικές.

Τα έντονα και χαρούμενα χρώματα, τα χαμόγελα και η αισιοδοξία κυριάρχησαν καθόλη τη διάρκεια της μέρας που ο ουρανός της Λευκωσίας για πρώτη φορά γινόταν πολύχρωμος. Η «παρέλαση των πολλών ουράνιων τόξων» πέρασε από την πλατεία Σολωμού, προχώρησε προς τα φώτα του Πέτρος Σπόρτς και κατέληξε στον Δημοτικό Κήπο πίσω από τη Βουλή. Εκεί πραγματοποιήθηκε ένα απίθανο πάρτι, με χαρούμενες μουσικές από ντόπιους και ταλαντούχους DJ’s «σελέμπριτις», σύντομες προσφωνήσεις από άτομα που είχαν πράγματι κάτι να πουν και μια queer παράσταση από τον χαρισματικό Κύπριο περφόρμερ A Man to Pet.

Η τελευταία μέρα του φετινού Μάη στην Κύπρο ήταν, συνεπώς, για κάθε νηφάλια, λογικά και πολιτισμένα σκεπτόμενο άτομο, πανέμορφη. Η απρόβλεπτα μαζική και φοβερά ευχάριστη προσέλευση των πολιτών στο πρώτο γκέι parade της Κύπρου, που δεν αφορά μόνο και δεν περιορίζεται στα ΛΟΑΤ άτομα, αλλά έχει να κάνει με την αποδοχή, τον σεβασμό και την ορατότητα στην κάθε διαφορετικότητα που δεν είναι επιλογή, μπορεί και θα γίνει σημείο αναφοράς ως η πρώτη καταγεγραμμένη μαρτυρία στη σύγχρονή μας ιστορία που αποδεικνύει πως το επίπεδο πολιτισμού της κοινωνίας μας έχει πλέον ανέβει απτά, πρακτικά και αισθητά.

Για περισσότερες φωτογραφίες από τη μέρα που ο ουρανός της Λευκωσίας έγινε πολύχρωμος πατήστε εδώ