Δεν είσαι η τυπική περίπτωση στυλίστριας. Πως θα χαρακτήριζες το στυλ σου και πως αποτυπώνεται στη δουλειά σου;

Δεν θα έλεγα πως έχω συγκεκριμένο στυλ. Συνδυάζω δημιουργικά τις ικανότητες μου και ενημερώνομαι συνεχώς για το τι συμβαίνει στον ευρύ χώρο της μόδας και της τέχνης, με αποτέλεσμα να δημιουργώ κάτι καινούργιο, στα μέτρα της σύγχρονης αναζήτησης που διέπει ένα νέο καλλιτέχνη.

Χωρίς να βρεις την ουσία μιας ιστορίας και τον λόγο ύπαρξης ενός χαρακτήρα είναι αδύνατο να τη μεταδώσεις στο κοινό;

Είσαι επίσης και σκηνογράφος. Ποιες προκλήσεις αντιμετωπίζεις κάθε φορά;

Κάθε θεατρικό και κάθε σκηνοθέτης έχει άλλες απαιτήσεις. Νομίζω ότι το ποιο σημαντικό στοιχείο είναι η πρόκληση σε προϋπάρχοντα δεδομένα, να κτίσεις μια νέα πραγματικότητα συμβατή με το κείμενο. Λατρεύω την ανάλυση κειμένου και περνώ άπειρες ώρες αντλώντας πληροφορίες και εικόνες που βοηθούν όχι μόνο εμένα αλλά και τους συνεργάτες μου, να καταλάβουμε και να ζήσουμε τον κόσμο που δημιούργησε ο συγκεκριμένος συγγραφέας. Χωρίς να βρεις την ουσία μιας ιστορίας και τον λόγο ύπαρξης ενός χαρακτήρα είναι αδύνατο να τη μεταδώσεις στο κοινό; Άλλωστε η μαγεία του θεάτρου δεν είναι μόνο να διασκεδάσει τον θεατή αλλά να νιώσει, να προβληματιστεί και να ταξιδέψει…

Έχεις πρότυπα;

Σέβομαι τις ομάδες θεάτρου που πειραματίζονται και παίρνουν ρίσκα, αισθητικά και δραματουργικά, με στόχο όχι μόνο την επιτυχία αλλά την εξέλιξη και την δημιουργία καινούριων εμπειριών προς το κοινό. Η πιο πρόσφατη παράσταση που είδα και με συνεπήρε είναι το «John» των DV8 Theatre Company στο National Theatre του Λονδίνου. Ο καλλιτεχνικός διευθυντής των DV8, Lloyd Newson, πήρε συνεντεύξεις από 50 άντρες ζητώντας τους να του μιλήσουν για την αγάπη και το sex. Ένας από αυτούς ήταν ο John. Με καθήλωσε το γεγονός ότι όλη η παράσταση βασίστηκε στη συγκλονιστική , αληθινή ιστορία ενός ατόμου, με ενέπνευσε το ευρηματικό σκηνικό της Anna Fleischle και με εντυπωσίασε το παίξιμο και η κινησιολογία των εκτελεστών, ιδιαίτερα του πρωταγωνιστή Hannes Langolf.

Το «True West» είναι ένα καταπληκτικό έργο, ανθρώπινο, έντονο, με αναφορές στη ζωή του ίδιου του συγγραφέα, της γενιάς του αλλά και μιας Αμερικής που προσπαθεί να ορθοποδήσει.

Η αφίσα του «True West» 

 

Με ποιο project ασχολείσαι αυτή τη στιγμή;

Στις 13 Ιανουαρίου είχε πρεμιέρα ακόμη μια παραγωγή της Open Arts, το «True West» του Sam Shepard, όπου δημιούργησα τα σκηνικά και κουστούμια της παράστασης. Είναι ένα καταπληκτικό έργο, ανθρώπινο, έντονο. Ένα έργο με αναφορές στη ζωή του ίδιου του συγγραφέα, της γενιάς του αλλά και μιας Αμερικής που προσπαθεί να ορθοποδήσει. Μια δυσλειτουργική οικογένεια, που κουβαλά τις αμαρτίες και τα τραύματα των προγόνων της. Ένας πατέρας που επιστρέφει από τον πόλεμο, με εφιάλτες, και με μόνη σωτηρία το ποτό και μια μητέρα που προσπαθεί να βάλει τάξη σε αυτή την ανισόρροπη κατάσταση. Μια αναπόφευκτη πτώση που καταλήγει σε έναν αγώνα για να βρεθεί αυτή η ανεκπλήρωτη αγάπη και η προσωπική αυθεντική ταυτότητα. Στις σκηνοθετικές και σκηνογραφικές οδηγίες του, ο Sam Shepard απαιτούσε λεπτομέρεια και ρεαλισμό. Έτσι μαζί με την Αθηνά Κάσιου και την υπόλοιπη δημιουργική ομάδα φτιάξαμε ένα «Hyper realistic» κόσμο όπου ο θεατής μπορεί να μπει στην πραγματικότητα αυτής της οικογένειας και να ζήσει τον αγώνα και την αγωνία αυτών των χαρακτήρων. Η παράσταση παίζεται από Τρίτη μέχρι Παρασκευή. μέχρι τις 6 Φεβρουαρίου, στον καινούριο χώρο «Space» της Open Arts. Κοπιάστε να την δείτε!

Μαγικό συστατικό επιτυχίας; Υπάρχει;

Πιστεύω πολύ στην ομαδικότητα και συγκεκριμένα σε αυτό το χώρο είναι πάρα πολύ σημαντική για να βγει ένα άριστο αποτέλεσμα.

Ποιους Κύπριους ηθοποιούς θαυμάζεις;

Θαυμάζω γενικά το επάγγελμα του ηθοποιού. Είναι συναρπαστικό αλλά και συγχρόνως πολύ απαιτητικό επάγγελμα. Είναι αρκετά δύσκολο να αφήνεις πίσω τις προσωπικές σου ανησυχίες και να αναγκάζεσαι να βιώνεις ένα ή και πολλούς διαφορετικούς χαρακτήρες που μπορεί να είναι και κόντρα στο δικό σου, πόσο άλλωστε να είσαι εκτεθειμένος καθημερινά μπροστά στο κοινό. Στην παρούσα  θεατρική παράσταση, True West, είχα την τιμή να δουλέψω με δύο υπέροχα και ταλαντούχα άτομα, την Λένια Σορόκου και τον Σπύρο Σταυρινίδη. Θεωρώ ότι και οι δύο είναι πρότυπα ηθοποιών που αντλούν δύναμη από το θέατρο και παράλληλα δίνουν θετική ενέργεια και γνώση σε όλη την ομάδα. Είναι και οι δύο αξιοθαύμαστοι. Το ποιο σημαντικό στοιχείο για ένα καλλιτέχνη ή οποιοδήποτε επαγγελματία είναι να δίνει όλο του τον εαυτό σε αυτό που κάνει και να το αγαπά πραγματικά. Αν όλοι οι ηθοποιοί αλλά και συντελεστές λειτουργούν με αυτό το τρόπο πιστεύω θα ανθίσει το θέατρο στην Κύπρο.

H Λένια Σορόκου, εκ των πρωταγωνιστών στο «True West»

Με απωθεί και βρίσκω σχεδόν αντιαισθητική τη μετριότητα.

Πέραν του θεάτρου, τι άλλο σου κινεί το ενδιαφέρον ως καλλιτέχνη;

Ο κινηματογράφος είναι μια άλλη μορφή τέχνης που με συναρπάζει αφού εμπερικλείει, όπως και το θέατρο, όλες τις μορφές τέχνης και έκφρασης. Έχω δουλέψει σε διάφορες μικρού και μεγάλου μήκους ταινίες ως ενδυματολόγος και σκηνογράφος και θα συνεργαστώ με άλλες δύο παραγωγές αυτή τη χρονιά. Ο τομέας του κινηματογράφου ήδη άρχισε να εξελίσσεται με γοργούς ρυθμούς στην Κύπρο. Όλο και κάποιος σκηνοθέτης θα βρεθεί με παρόμοια αισθητική και τρέλα.

Από που αντλείς έμπνευση και ώθηση για να προχωρήσεις παρακάτω και να εξελιχθείς;

Σίγουρα, η μουσική, τα ταξίδια, οι εκθέσεις, τα βιβλία και γενικά τα καθημερινά βιώματα είναι ιδιαίτερα σημαντικά για ένα καλλιτέχνη να αντλήσει ερεθίσματα για να τον βοηθήσουν να συμβιβάσει την, χωρίς όρια, φαντασία με την πραγματικότητα. Παρόλα αυτά για μένα η πιο μεγάλη πηγή έμπνευσης είναι οι συνεργάτες μου και οι φίλοι μου. Είναι υπέροχο να σε περιβάλουν δημιουργικά, ενεργά άτομα που μοιράζονται τις ίδιες ανησυχίες και όραμα. Νοιώθω πραγματικά τυχερή! Με απωθεί και βρίσκω σχεδόν αντιαισθητική τη μετριότητα. Οτιδήποτε δημιουργείς πρέπει να επιδιώκεις να έχει ουσία.

 

Μάθε περισσότερα για το έργο και την Λυδία Μανδρίδου ΕΔΩ.

Fashion editorial για το HAIR ETC (φωτογραφία: Στέλίος Καλλινίκου)

CHERRY ORCHARD (Anton Chekhov) / OPEN ARTS (φωτογραφία: Στέλιος Καλλινίκου) 

 

KRAPP'S LAST TAPE (Samuel Beckett) / OPEN ARTS (φωτογραφία: Στέλιος Καλλινίκου)