Ο Γουστάβος Άιφελ ήταν «αντικείμενο γενικής ζήλιας» από τους Παριζιάνους κατά τη διάρκεια της ζωής του και αυτό όχι επειδή σχεδίασε ένα από τα πιο διάσημα μνημεία της ιστορίας. Αντίθετα, ήταν επειδή είχε ένα προσωπικό διαμέρισμα στην κορυφή του πύργου -και σχεδόν κανείς άλλος δεν είχε πρόσβαση σε αυτό.

Στο βιβλίο του «La Tour Eiffel de Trois Cent Métres», ο συγγραφέας Ανρί Τζιράρντ εξηγεί ότι Παριζιάνοι θα έδιναν μια μικρή περιουσία για να νοικιάσουν τον χώρο για μία και μόνη νύχτα, αλλά ο Άιφελ αρνιόταν πεισματικά. Ωστόσο, περιστασιακά δεχόταν επιφανείς επισκέπτες (χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Τόμας Έντισον).

Αντίθετα με το επιστημονικό θαύμα από ατσάλι και «σκληρές» γραμμές στο οποίο βρίσκεται, το pied a terre είναι φιλόξενο και ρομαντικό- με ταπετσαρία, ξύλινα έπιπλα και ελαιογραφίες. Συνολικά, καθόλου άσχημο μέρος για να δει κανείς το Παρίσι, από το καλύτερο σημείο με θέα της πόλης.

Αν και στους επισκέπτες του Πύργου του Άιφελ δεν επιτρεπόταν η πρόσβαση στο διαμέρισμα (όπως θα ήθελε και ο ίδιος ο κ. Άιφελ, αναμφίβολα), ανακοινώθηκε πρόσφατα ότι ο εν λόγω χώρος ανοίγει τελικά για το κοινό.