Άγαρμπες δηλώσεις και ατσούμπαλα ερωτήματα σαν και αυτά, που καθημερινά ξεστομίζονται από νεαρούς και, κατά τ’ άλλα, δεκτικούς στη διαφορετικότητα, ανθρώπους, αποτελούν τον βασικότερο λόγο γιατί το Φεστιβάλ Περηφάνειας και ουσία έχει και πρέπει να γίνεται.

Στο κάτω-κάτω, μεσανατολικού και φαλλοκρατικού ταπεραμέντου απόψεις και θέσεις, όπως αυτές του πιο χωριάτη και μουστακαλή, μα τουλάχιστον και πιο αρρενωπού μας βουλευτή, μόνο χιουμοριστικά πρέπει πια να αντιμετωπίζονται.

Και αυτό γιατί ευτυχώς, ακόμη και εντός του ντεμοντέ αυτού καφενείου που ονομάζουμε κυπριακή βουλή, αποτελούν γραφική μειοψηφία και σύντομα και μαθηματικά θα μπουν στο χρονοντούλαπο.

Σε ό,τι αφορά δε τις κυρίες Σοφίες, Μαρούλες, Χαρούλες κλπ, που η δύσμοιρη η Γωγώ αντιμετωπίζει συχνά, έγνοια σας ρε παιδιά, μεγάλες, αμόρφωτες γυναίκες είναι, τόσα έχουν ζήσει, τόσα ξέρουν, άστες τες στην ησυχία τους να μας συνετίζουν και να μας δείχνουν τον σωστό, μη αμαρτωλό, δρόμο, στα υστερινά τους θα τους αλλάξουμε μυαλά, δε βαριέσαι.

Ας αρχίσουμε, ωστόσο, και επιτέλους να συγκεντρωνόμαστε στο μέλλον.

Και οι νέοι άνθρωποι αυτού και του κάθε τόπου είναι το μέλλον. Αυτοί πρέπει να μας ενδιαφέρουν, και για το κυπριακό, και για την οικονομία, και για την κοινωνία. Για όλα. Η παιδεία είναι η πανάκεια, η παιδεία είναι το φάρμακο για όλα τα κακά.

Παρόλο, συνεπώς, που τα νέα σε ό,τι αφορά την αποδοχή των ΛΟΑΤΙ ανάμεσα στους νέους στη χώρα μας είναι ήδη αρκετά ευχάριστα, όπως πρόσφατα φανέρωσε δημοσκόπηση της Σημερινής, υπάρχει ακόμη, όπως αποδεικνύουν οι πιο πάνω ξεχειλωμένες ατάκες, δρόμος κάμποσος και μακρύς.

Αν πιστεύουμε, λοιπόν, πως

έχουμε ξεπεράσει τα νοσηρά σύνδρομα μιας κοινωνίας πουριτανής,

έχουμε αποκτήσει τη στοιχειώδη αντίληψη πως «νορμάλ» δεν είναι μόνος αυτή ή αυτός που «δεν του/της φαίνεται»

αν η αισθητική μας δεν ενοχλείται από χάδια και φιλιά ερωτικά,

αν κατανοούμε γιατί οι ετεροφυλόφιλοι, ως τέτοιοι, δεν χρειάζεται να μπουν σε καμιά διαδικασία διεκδίκησης των δίκιων τους,

και αν συμφωνούμε πως η χρόνια καταπίεση που σταδιακά αφήνεται ελεύθερη δεν είναι μόδα (!) μα ούτε και επιλογή (εάν είναι δυνατό να μπορούσαμε να ελέγξουμε το τι μας…καβλώνει..!)

τότε οφείλουμε, αυτό το Σάββατο, 6 Ιουνίου, στις 5 το απόγευμα να βρεθούμε στον Δημοτικό Κήπο Λευκωσίας.

Οι δραστηριότητες στον Κήπο θα ξεκινήσουν στις 3 το απόγευμα, με ξυλοπόδαρο, face-painting και rainbow hair-painting, ενώ μετά την ολοκλήρωση της πιο ειρηνικής και χρωματιστής πορείας, θα ακολουθήσει εορταστικό πρόγραμμα με Άρη Πλασκασοβίτη, Άλεξ Οικονόμου, DJ Twisted, Cotsios o Pikatillis και Deep’a & Biri.

Για όλες τις παράλληλες εκδηλώσεις του φετινού, δεύτερου Φεστιβάλ Υπερηφάνειας Κύπρου επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του ΕΔΩ.