Δεν υπάρχει χώρος σε αυτή τη χώρα για δημιουργικούς ανθρώπους. Είναι κρίμα να ζεις κάπου όπου όταν κάνεις καλά τη δουλειά σου σε έχουν για πέταμα ενώ μετριότητες, γλύφτες και φελλοί επιπλέουν.
Είναι κρίμα και λυπάμαι τα πιο νέα παιδιά που ξεκινούν με όνειρα σε αυτή τη χώρα για να καταλήξουν στο τέλος να κάνουν πράγματα που δεν τους εκφράζουν γιατί το κατεστημένο δεν τους επιτρέπει να προχωρήσουν μπροστά.
Μια συμβουλή από μένα προς αυτούς. ΦΥΓΕΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ, ΜΗΝ ΜΕΝΕΤΕ ΕΔΩ.
Σε φίλους που έχουν φύγει εδώ και καιρό να τους πω ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ και πόσο θαυμάζω την τόλμη και το κουράγιο τους να πάνε έξω και να την ψάξουν σε χώρες που αγκαλιάζουν και επιβραβεύουν την δημιουργία και το ταλέντο.
Εμείς που μείναμε εδώ απλά σε λίγο καιρό we will wither and die».
Το πιο πάνω γράφτηκε και ανέβηκε στο facebook από έναν Κύπριο σκηνοθέτη. Λίγη σημασία έχει, θεωρώ, να αναφερθώ στο όνομά του, αφού αυτό θα μπορούσε να είχε γραφτεί από οποιονδήποτε καλλιτέχνη, από οποιονδήποτε ενσυνείδητο νέο συμπατριώτη μας.
Εννοείται πως την άποψη αυτή, ότι δηλαδή θα πρέπει να φύγουμε από την Κύπρο, δεν την ενστερνίζονται όλοι οι νέοι του νησιού, σίγουρα όμως ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων και δη επιστημόνων και καλλιτεχνών νοιώθουν τουλάχιστον απογοητευμένοι από την εδώ κατάσταση όπως έχει διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια -ίσως και όπως ανέκαθεν ήταν.
Με αφορμή το πιο πάνω post θυμάμαι ξανά τα λόγια του προέδρου του Οργανισμού Νεολαίας Κύπρου, Παναγιώτη Σεντώνα, από μια πιο παλιά συνέντευξη στη CITY, αναφορικά με τις ικανότητες των νέων της Κύπρου αλλά και τις συνθήκες στις οποίες καλούνται να δράσουν ή/και να δημιουργήσουν. Τα παραθέτω αυτολεξεί:
«Οι νέοι της Κύπρου από πλευράς γνώσεων, ικανοτήτων, ταλέντων δεν υστερούν σε τίποτα από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους. Αν σε κάτι υστερούμε αυτό είναι το ευρύτερο περιβάλλον που αυτή η κοινωνία διαμόρφωσε για τους νέους της. Διάβαζα πρόσφατα μια δήλωση του εξαίρετου σκηνοθέτη Κώστα Γαβρά, ο οποίος ανέφερε: ‘Ξέρετε, ακούω συχνά ότι ‘ο Έλληνας πετυχαίνει μόνο στο εξωτερικό’ και το θεωρώ άδικο. Ο Έλληνας ή ο οποιοσδήποτε πετυχαίνει όταν πάει σε ένα μέρος που του παρέχει τις συνθήκες να εξελιχθεί’. Εδώ βρίσκεται η ουσία, εδώ και το μεγάλο στοίχημα: πώς δημιουργούμε τις συνθήκες στον τόπο μας για να μπορέσουν οι νέοι να δημιουργήσουν και να εξελιχθούν».
Φωτογραφία: Petros Karadjias / το υπό κατοχή αεροδρόμιο της Λευκωσίας
