Τις επόμενες ημέρες ακολούθησε ένα ντόμινο δηλώσεων, κυρίως από τον συγκεκριμένο βουλευτή, ο οποίος προσπαθούσε να μετριάσει τις αντιδράσεις, με ατυχή τρόπο, αφού σε δηλώσεις του την Πέμπτη στην εκπομπή Πρωτοσέλιδο του Σίγμα, μίλησε για τις αιμομικτικές τάσεις των αγρινών, τις ασθένειες που δημιουργούνται και τον πιθανό κίνδυνο μετάδοσής τους στον άνθρωπο.

Όπως ήταν αναμενόμενο, οι αντιδράσεις που ακολούθησαν, τόσο οι πιο σοβαρές όσο και οι πιο χιουμοριστικές-καυστικές, κατέκλυσαν το διαδίκτυο, ενώ ακούστηκαν και γράφτηκαν πολλά σχετικά.

Επειδή όμως το πρόβλημα υπάρχει, και δεν είναι ο υπερπληθυσμός των αγρινών, αλλά η πρόταση για πιθανή νομιμοποίηση του κυνηγιού τους, θελήσαμε να μάθουμε τι πραγματικά συμβαίνει με το Κυπριακό Αγρινό, αν όντως δημιουργεί πρόβλημα και ποιες είναι οι λύσεις που προτείνονται από τους ειδικούς, εκτός από τη θανάτωση και τη βρώση τους.

Πρώτα πρέπει να δούμε σε τι βαθμό υπάρχει το πρόβλημα και μετά να συζητήσουμε για τη λύση του. Πόσω μάλλον για έλεγχο του πληθυσμού.

Η Παναγιώτα Κουτσόφτα, Λειτουργός Έρευνας στο Ίδρυμα Terra Cypria και ο Λειτουργός της Υπηρεσίας Θήρας Νίκος Κασίνης, βρέθηκαν το μεσημέρι της Παρασκευής ως καλεσμένοι στην εκπομπή Μεσημέρι και Κάτι με τη Γωγώ Αλεξανδρινού, ξεκαθαρίζοντας όλες τις σκιές γύρω από το ζήτημα του Αγρινού. Όπως ανέφεραν, για να συζητάμε για λύση ενός προβλήματος, αρχικά πρέπει να εντοπίσουμε ποιο είναι το πρόβλημα.

«Ακόμη και σήμερα που συζητάμε για το πρόβλημα που δημιουργούν τα αγρινά σε καλλιέργειες και σε περιουσίες, το κάνουμε με βάση δηλώσεις και αναφορές των κατοίκων της περιοχής, αφού δεν έχουν γίνει ούτε εμπεριστατωμένες έρευνες, ούτε καταγραφή των ζημιών, εάν υπάρχουν. Άρα, πρώτα πρέπει να δούμε σε τι βαθμό υπάρχει το πρόβλημα και μετά να συζητήσουμε για τη λύση του, πόσω μάλλον για έλεγχο του πληθυσμού», αναφέρει η κ. Κουτσόφτα.

Παράλληλα, η κυρία Κουτσόφτα ανέφερε πώς σχέδιο διαχείρισης του Αγρινού υπάρχει κατατεθειμένο από το 2011, και είναι και πολύ αξιόλογο και πλήρες, ενώ το Υπουργείο Γεωργίας στον προϋπολογισμό του διαθέτει κονδύλι για περιφράξεις καλλιεργειών.

Παρόλα αυτά, τα κονδύλια δεν απορροφούνται από τις επηρεαζόμενες κοινότητες, γιατί υπάρχουν μεγάλοι περιορισμοί από την Πολεδομία, που εμποδίζουν την εφαρμογή κατάλληλης περίφραξης για τα χωράφια, κάτι που θα μπορούσε να εμποδίσει την είσοδο των αγρινών και άρα τις όποιες καταστροφές.

Τα άγρια ζώα κάποτε θα πεθάνουν και λόγω της φύσης τους, μπορείς να τα βρεις είτε στο δρόμο, είτε σε φαράγγι, είτε σε κάποιο χωράφι, χωρίς αυτό να αποτελεί κάτι που πρέπει να προκαλεί ανησυχία.

«Αν δεν λυθεί αυτό το πρόβλημα με την Πολεδομία, που όντως θέτει σημαντικά εμπόδια, αυτόματα αποκλείουμε ένα βασικό και αποτελεσματικό τρόπο προφύλαξης». Η κυρία Κουτσόφτα αναλύοντας περαιτέρω το σχέδιο διαχείρισης, μίλησε και για άλλα βήματα που μπορούν να γίνουν ώστε να ελέγξουμε το όποιο πρόβλημα.

«Πρέπει επίσης να δούμε και τη δυνατότητα που έχει το δάσος της Πάφου να φιλοξενεί τον υφιστάμενο ή μεγαλύτερο αριθμό αγρινών, και έπειτα να αυξήσουμε τη διαθέσιμη τροφή. Επίσης, μπορεί να δημιουργηθεί μια νέα κοινότητα αγρινών στο δάσος του Τροόοδους. Να γίνει μια μετακίνηση πληθυσμού, δηλαδή».

Σχετικά με τα όσα ακούστηκαν για αιμομικτικές σχέσεις μεταξύ των αγρινών, ο Λειτουργός του Τμήματος Θήρας, διευκρίνισε πώς κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί μόνο σε πολύ μικρούς πληθυσμούς αγρινών που είναι περιορισμένες οι επιλογές για αναπαραγωγή.

«Στην Κύπρο δεν υφίσταται κάτι τέτοιο και όσον αφορά τις ασθένειες που έχουμε καταγράψει είναι αρρώστιες των ζώων, οι οποίες δεν μεταδίδονται στον άνθρωπο. Δεν υπάρχουν αποδείξεις για κάτι άλλο, και είναι καλό να προσέχουμε τι διαδίδουμε για να μη σπέρνουμε τον πανικό χωρίς λόγο».

Δεν γίνεται κάθε φορά που θεωρούμε πως μια ομάδα ζώων μάς δημιουργεί πρόβλημα να καταφεύγουμε στη θήρευση ή το φόνο.

Ο κ. Κασίνης αναφέρθηκε και στα ψόφια ζώα που βρέθηκαν στον δρόμο, ξεκαθαρίζοντας πώς τα άγρια ζώα κάποτε θα πεθάνουν και λόγω της φύσης τους μπορείς να τα βρεις είτε στο δρόμο, είτε σε φαράγγι, είτε σε κάποιο χωράφι, χωρίς αυτό να αποτελεί κάτι που πρέπει να προκαλεί ανησυχία.

Τέλος, η κ. Κουτσόφτα θέλησε να τονίσει πώς αντίστοιχα προβλήματα υπάρχουν και με άλλα είδη όπως οι θαλάσσιες χελώνες, τα κορακοειδή, οι αλεπούδες κτλ. «Δεν γίνεται κάθε φορά που θεωρούμε πως μια ομάδα ζώων μάς δημιουργεί πρόβλημα να καταφεύγουμε στη θήρευση ή το φόνο. Υπάρχουν κι άλλες λύσεις που αν εφαρμοστούν, μπορούν να έχουν ένα επιθυμητό αποτέλεσμα για όλες τις πλευρές».