«Ήταν λίγο παράξενο, αλλά δέσαμε αμέσως», ανέφερε στο ΚΥΠΕ η Ήρα Γεωργιάδου που δεν είχε πριν επαφές με Τ/κ.

Για την Εργκιούλ Αντίρ, που έχει πολλές φορές επισκεφθεί διάφορες πόλεις στις ελεύθερες περιοχές και έχει επαφές με Ε/κ, ήταν ανυπομονησία για την περιπέτεια του ενός μηνός.

«Διερωτώμασταν αν θα μπορούσαμε να μείνουμε με εκείνη την οικογένεια των Αμερικανών, αφού έχουμε πολύ διαφορετική κουλτούρα. Αλλά από την πρώτη ημέρα νιώσαμε άνετα με την οικογένεια που μας φιλοξενούσε».

Η 16χρονη Ήρα, από την Πάφο, και η 15χρονη Εργκιούλ, από τη Λευκωσία, καλούν τους δύο ηγέτες να ακούσουν το λαό τους, να ακούσουν τον κόσμο της Κύπρου.

Κρατούν η μια το χέρι της άλλης και τις περισσότερες φορές αλληλοσυμπληρώνονται περιγράφοντας στο ΚΥΠΕ τον ένα μήνα που πέρασαν μαζί στις ΗΠΑ.

«Ήξερα αλλά επιβεβαίωσα πόσο πολύ μοιάζουμε», αναφέρει η Εργκιούλ, ενώ η Ήρα που – όπως είπε – δεν ήξερε πολλά για τους Τ/κ, έμαθε, αλλά αναθεώρησε και κάποια που νόμιζε ότι ήξερε. «Δεν ξέρουμε αρκετά για το τι συνέβη το 1974, πριν και μετά, τα σχολικά βιβλία δεν έχουν πολλά στοιχεία ούτε για την τ/κ κοινότητα», ανέφερε η Ήρα που πάει σε δημόσιο σχολείο και πρόσθεσε ότι εκείνα τα γεγονότα συζήτησε με την Εργκιούλ και τους άλλους Τ/κ έφηβους.

«Τα σχολικά βιβλία έχουν μόνο τη μια άποψη», συμπλήρωσε η Εργκιούλ, σημειώνοντας ότι ειδικά στα δημοτικά σχολεία διαμορφώνονται συνειδήσεις στα παιδιά.

Οι Κύπριοι θέλουμε να ζήσουμε μαζί.

Η 16χρονη Ήρα, από την Πάφο, και η 15χρονη Εργκιούλ, από τη Λευκωσία, καλούν τους δύο ηγέτες να ακούσουν το λαό τους, να ακούσουν τον κόσμο της Κύπρου, να ακούσουν τις ίδιες, και όχι τους ξένους, γιατί «οι Κύπριοι θέλουμε να ζήσουμε μαζί».

Στις ΗΠΑ, συμμετείχαν σε πολλά εργαστήρια, σεμινάρια, εκδρομές και επισκέψεις σε κατασκηνώσεις ειρήνης μαζί με τα άλλα ζευγάρια παιδιών που έμεναν σε αμερικανικές οικογένειες στην ίδια πολιτεία.

Επισκέφθηκαν και τη Νέα Υόρκη. Αυτό που έμεινε ως αίσθηση και στα δύο κορίτσια στο τέλος του μήνα ήταν πόσα πράγματα μπορούν να κάνουν, πόσο ταιριάζουν και πόσο θα τους λείψει αυτή η εμπειρία.

Την επαφή πάντως, ανέφεραν, την κράτησαν, τόσο με τις οικογένειες που τους φιλοξενούσαν όσο και μεταξύ τους.

Η διαφορά του προγράμματος αυτού είναι ότι αν και είναι μερικά χιλιόμετρα η μια μακριά από την άλλη, όταν βρέθηκαν σε ένα πολύ διαφορετικό περιβάλλον που αφορούσε τη δημιουργία συνθηκών ειρήνης, σε αντίθεση με την Κύπρο που είναι όλα είναι χωρισμένα, αντιλήφθηκαν στις διαφορές.

Σε ερώτηση εάν νιώθουν ασφαλείς στην Κύπρο και οι δύο απάντησαν αρχικά ναι, για να προσθέσουν ότι «είμαστε ασφαλείς, αλλά απομονωμένες η κάθε μια στο δικό της μέρος», ανέφερε η Εργκιούλ.

Υπάρχει όμως και η περιέργεια για το μέλλον, πρόσθεσε η Ήρα, «ότι κάτι καλύτερο μπορεί να έρθει και να αλλάξει τις ζωές μας προς το καλύτερο».

Δεν ξέρουμε αρκετά για το τι συνέβη το 1974, πριν και μετά, τα σχολικά βιβλία δεν έχουν πολλά στοιχεία ούτε για την τ/κ κοινότητα, αναφέρει η Ήρα. 

Ερωτηθείσες για τους πολιτικούς που δηλώνουν ότι ανησυχούν για το μέλλον των νέων σε αυτόν τον τόπο και οι δύο το αμφισβητούν. «Δεν ακούν, δεν προσπαθούν καν να ακούσουν, δεν ρωτούν.

«Μιλούν για το τι αυτοί θεωρούν καλύτερο για τη χώρα, που είναι διαφορετικό στις δύο πλευρές», ανέφερε η Ήρα, που θεωρεί πολύ σημαντικό την εκπαίδευση γιατί – εξηγεί – όταν δεν εκπαιδεύεις ένα άτομο σωστά, θα αναπτύξει τα δικά του πιστεύω αλλά δεν θα μάθει να ακούει πέρα από αυτά.

Εκτός από τις δύο πλευρές στην Κύπρο, την ε/κ και την τ/κ, υπάρχουν και οι ξένοι, οι Βρετανοί, οι Τούρκοι, οι Έλληνες, η ΕΕ, συμπλήρωσε. «Όμως νομίζω ότι εδώ κάνουν ένα λάθος (οι ηγέτες). Ακούν τους ξένους και δεν ακούν τους δικούς τους ανθρώπους, τη δική τους πατρίδα. Γιατί ο δικός τους λαός θέλει λύση» πρόσθεσε η Ήρα.

Το μεγαλύτερο λάθος που κάνουν οι πολιτικοί είναι να επηρεάζονται από άλλες χώρες, ανέφερε η Εργκιούλ, ενώ – είπε - η Κύπρος είναι η πιο αδύναμη.

«Δεν μπορείς να ικανοποιήσεις τα πιο πλούσια κράτη που θέλουν τη δική σου χώρα μοιρασμένη και ταυτόχρονα να προσπαθείς για να επικρατήσει η ειρήνη. Γι’ αυτό πρέπει να αποφασίσουν, να κάνουν κάτι. Μπορεί κάτι να έγινε στη Γενεύη, αλλά εμείς δεν ξέρουμε. Ας κάνουν κάτι, να καταλήξουν σε ένα σχέδιο».

«Οι Κύπριοι θέλουμε να ζήσουμε μαζί», ανέφεραν μαζί η Ήρα και η Εργκιούλ που αμέσως μετά έκαναν σχέδια να επισκεφθούν τα μέρη που στη μοιρασμένη τους πατρίδα δεν έχουν ακόμη δει.