Μία άκρως ταλαντούχα καλλιτέχνιδα, με ένα ιδιαίτερο και πολύ χαρακτηριστικό στιλ, που σήμερα ζει και εργάζεται στη Λευκωσία.

Απ’ το Καϊμακλί, όπου και στεγάζεται το στούντιό της, συνεχίζει τις πολύ ενδιαφέρουσες συνεργασίες της με εκλεκτούς συνεργάτες απ’ όλο τον κόσμο. 

Η πιο ομαλή και εύκολη συνεργασία που είχα ήταν με το περιοδικό της «Telegraph», λόγω του ότι υπήρχε σεβασμός στα ενδιαφέροντα και τον χαρακτήρα της δουλειάς μου, ενώ πρόσφατα συνεργάστηκα με μία εταιρεία τσαγιού στα δυτικά Βουνά της Κίνας, κοντά στο Λάος.

Ποιο συναίσθημα σου προκάλεσε η βράβευση απ' το V&A; 

Θα έλεγα ένα συναίσθημα αυτοπεποίθησης. Τα V&A Illustration Awards διοργανώνονται κάθε χρόνο και βραβεύουν τις καλύτερες πρωτότυπες εικονογραφήσεις της χρονιάς που έχουν εκδοθεί σε βιβλία, εξώφυλλα βιβλίων και περιοδικά. Για μένα ήταν κάτι το αναπάντεχο, δεν το περίμενα μπορώ να πω, γιατί γνώριζα πως το επίπεδο των υπόλοιπων συμμετοχών ήταν πολύ υψηλό.

 

No Thing, V&A Student Illustrator of the Year 2015

Ποια διαδικασία ακολούθησες μέχρι να φτάσεις ως εκεί;

Είχα λάβει μέρος στον διαγωνισμό, αποστέλλοντας την συμμετοχή μου και λίγες βδομάδες αργότερα έλαβα ένα μέιλ από τον συντονιστή. Ουσιαστικά, στο μέιλ αυτό με ενημέρωνε ότι είχα κερδίσει αλλά κι ότι δεν μπορούσα να το ανακοινώσω σε κανέναν λόγω του ότι θα πραγματοποιείτο τελετή όπου και θα ανακοίνωναν τον νικητή στο Μουσείο. Για ένα μήνα τουλάχιστον δεν μπορούσα να μοιραστώ το νέο αυτό με κανέναν λοιπόν, παρά μόνο το μαρτύρησα στους γονείς μου και δύο καθηγητές μου στο Πανεπιστήμιο.

 

Η τελετή στο Μουσείο πως ήταν;

Ήταν ωραία όλη η διαδικασία λόγω του ότι εκτέθηκαν τα έργα των συμμετεχόντων στο Μουσείο V&A, το οποίο είναι πανέμορφο και πέραν αυτού αποτελεί γενικότερα μία τεράστια πηγή έμπνευσης. Όλοι οι νικητές έλαβαν ένα τρισδιάστατο κύβο με τα αρχικά του Μουσείου για βραβείο μαζί με ένα αξιόλογο ποσό, πράγμα πολύ σημαντικό για τους νέους καλλιτέχνες.

Η πιο ομαλή συνεργασία που είχα ήταν με το περιοδικό της «Telegraph», λόγω του ότι υπήρχε σεβασμός στα ενδιαφέροντα και τον χαρακτήρα της δουλειάς μου

Από πότε ασχολείσαι με την Τέχνη;

Από πολύ νεαρή ηλικία κι αυτό λόγω του ότι η μητέρα μου είναι textile designer. Όταν ήμουν μικρή χρησιμοποιούσα τα υλικά της για να κάνω κολλάζ και να ζωγραφίζω. Η ίδια πάντοτε με ωθούσε και μου έδινε συμβουλές, γεγονός που με έκανε να θέλω να ασχοληθώ, όλο και περισσότερο, με την Τέχνη.

 

Είχες κάποια πρότυπα καλλιτεχνών τότε ή σήμερα;

Υπάρχουν πάρα πολλοί ταλαντούχοι καλλιτέχνες που με εμπνέουν. Ένας από τους αγαπημένους μου εικονογράφους είναι ο Brecht Evens. Μου αρέσει ιδιαίτερα γιατί χρησιμοποιεί μελάνια και νερομπογιές με ένα ξεχωριστό τρόπο αποφεύγοντας τη χρήση περιγράμματος. Τα χρώματά του είναι λαμπερά, κάποτε έντονα και κάποτε διαφανή. Γενικά η δουλειά του είναι πολύ μοναδική και προσωπική.

Αντιλαμβανόμαστε πως στα δικά σου έργα είναι έντονο το στοιχείο της αρχαίας τέχνης της Ανατολής. Πώς προκύπτει αυτό;

Στο Λονδίνο περνούσα αρκετή ώρα στην βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου και σε μουσεία και γενικότερα με ενθουσιάζει η παλιά παραδοσιακή Ανατολίτικη τέχνη με τους συμβολισμούς της και την σχέση της με την φιλοσοφία και πνευματικότητα. Πολλές βουδιστικές εικόνες περιέχουν ιστορίες και ηθικά διδάγματα που διηγούνται μέσω διαγραμμάτων. Επιπλέον μου αρέσουν τα στοιχεία και η προοπτική της τέχνης αυτής.

Μία απ’ τις πιο πρόσφατές μου συνεργασίες ήταν με μία εταιρεία τσαγιού στα δυτικά Βουνά της Κίνας κοντά στο Λάος.

Παρόλα αυτά η δουλειά σου διατηρεί το μοντέρνο ή το σύγχρονο, καλύτερα, χαρακτήρα.

Ναι, γιατί οι συμβολισμοί και τα διδάγματα μπορούν να συνδυαστούν εύκολα με σημερινές καταστάσεις και στοιχεία. Όπως και στις αρχαίες Βουδιστικές εικόνες υπήρχαν σκηνές από την καθημερινότητα στα χωράφια ή στους ποταμούς, σήμερα μπορούν να αντικατασταθούν με το πλύσιμο ρούχων στο πλυντήριο, για παράδειγμα. Η ουσία είναι η ίδια, λόγω του ότι η συγκεκριμένη φιλοσοφία είναι διαχρονική και σχετίζεται με ανθρώπινα συναισθήματα και σκέψεις.

 

Eastern Leaves Pattern

Παρόλο που μόλις πριν από μία διετία αποφοίτησες, έχεις κιόλας συνεργαστεί με εφημερίδες και περιοδικά έτσι;  

Ναι, έχω συνεργαστεί με περιοδικά όπως τα «Telegraph», «Focus Spezial», «Management Today Magazine», «Human Resource Magazine» και με την εφημερίδα «Πολίτης» στην Κύπρο.

 

Focus Spezial - Fiction

Ποια θεωρείς την σημαντικότερή σου συνεργασία μέχρι σήμερα και γιατί;

Χμ, δεν είμαι σίγουρη γιατί όλες ήταν ενδιαφέρουσες. Παρόλα αυτά, σίγουρα, κάθε συνεργασία κουβαλά κάποιες δυσκολίες ή κάποιες επιτυχίες… Θα έλεγα πως η πιο ομαλή και εύκολη συνεργασία που είχα ήταν με το περιοδικό της «Telegraph», λόγω του ότι υπήρχε σεβασμός στα ενδιαφέροντα και τον χαρακτήρα της δουλειάς μου και με άφησαν ελεύθερη να δημιουργήσω το ζώδιο του Αιγόκερου.

 

The Telegraph - Sagittarius

Τι είδους συνεργασίες ονειρεύεσαι για το μέλλον;

Θα ήθελα να συνεργαστώ με εταιρίες που ασχολούνται με είδη ρουχισμού ώστε να σχεδιάσω μοτίβα που θα τυπώνονταν πάνω σε υφάσματα που προορίζονται για ένδυση. Μου αρέσει πολύ η ιδέα να σχεδιάζω για ρούχα ή και χρηστικά αντικείμενα.

 

The Four Prisons of the Self

Με τι ασχολείσαι αυτό το διάστημα;

Διατηρώ το στούντιό μου στο Καϊμακλί, εκεί όπου βρίσκεται και το εργαστήρι υφαντικής της μητέρας μου. Εκείνη είναι στον κάτω όροφο κι εγώ στον πάνω. Το κτίριο είναι στην οικογένεια εδώ και έξι γενεές, οπότε έχει κάποια πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία. Με βάση το Καϊμακλί δουλεύω αυτή τη στιγμή πάνω σε διάφορα πρότζεκτ. Μία απ’ τις πιο πρόσφατές μου συνεργασίες ήταν με μία εταιρεία τσαγιού στα δυτικά Βουνά της Κίνας κοντά στο Λάος. Επιπλέον ασχολούμαι με την δημιουργία και διακόσμηση κάποιων κεραμικών αγγείων για μία γκαλερί στο Λονδίνο καθώς και μοτίβα για υφάσματα που θα μπουν στο πορτφόλιό μου ώστε να μπορώ να τα προωθήσω σε εταιρίες στο μέλλον.

Περισσότερη δουλειά της Δάφνης Χριστοφόρου μπορείς να δεις εδώ.