Αυτές ήταν οι οδηγίες που δώσαμε σε όλους όσοι ζητήσαμε να μας γράψουν για κάτι που αγαπούν να κάνουν το καλοκαίρι, για κάτι που όποτε το θυμηθούν (ή ακόμα καλύτερα, όποτε το κάνουν) νοιώθουν την απόλυτη ευτυχία!

Διάβασε παρακάτω, λοιπόν, πώς περνάνε οι μέρες του Ιούλη και του Αυγούστου για 10 CITYzens και σίγουρα όλο και κάποια από τις «εικόνες» μας θα σου προσφέρει μια ωραία ιδέα για τις μέρες που έρχονται!

Έτσι οι μέρες περνούν!

Η Στέλλα ονειρεύεται συνεχώς τον Πωμό

Ένα μέρος ονειρεύομαι καθ’ όλη τη διάρκεια του χειμώνα και περιμένω με αγωνία το καλοκαίρι που θα με οδηγήσει εκεί. Τον αγαπημένο Πωμό και τις παραλίες του. Να χαθώ στο μαγικό τοπίο, όπου το βουνό χάνεται στη θάλασσα. Κατά προτίμηση, Ιούλιο και τέλη Αυγούστου όπου όλα είναι πιο ήσυχα και γαλήνια. Τελειώνοντας το μπάνιο μου, θα κατευθυνθώ προς Γυαλιά και στο Val’s Place, όπου θα απολαύσω το δροσερό μου κοκτέιλ, βλέποντας το μαγευτικό ηλιοβασίλεμα. Όταν θα παραγγείλω το φαγητό μου, που φτιάχνεται από τα φρέσκα λαχανικά του κήπου τους, δεν θα με δουν περίεργα όταν πω πως είμαι vegan, ενώ η μητέρα του θα μου φέρει τους λαχταριστούς ανθούς της. Θα συνεχίσω με κοκτέιλ και θα απολαύσω τις μουσικές του Βαλεντίνου, που είναι πάντα ταξιδιάρικες!

Η Κατερίνα, ως νησιώτισσα, απολαμβάνει φρέσκο ψάρι

Κάθε καλοκαίρι, την εβδομάδα του Δεκαπενταύγουστου, πάμε διακοπές στην Πάφο. Μια συνήθεια που λατρεύω και που την τιμώ κάθε χρόνο, είναι να επισκέπτομαι την ψαροταβέρνα του «Φιλιώτη» στο χωριό Τίμη. Είναι ακριβώς πάνω στο κύμα και το ψάρι της είναι ολόφρεσκο. Συνήθως, παραγγέλνουμε μεζέδες και πάμε εκεί την ώρα που δύει ο ήλιος για να απολαύσουμε τη μαγευτική θέα. Για φτάσεις ως εκεί, πάρε τον δρόμο που οδηγεί στο αεροδρόμιο Πάφου και στα αριστερά σου θα δεις μια ταμπέλα που σε οδηγεί στην ψαροταβέρνα.

Η Τάνια πιστεύει πως… όλα είναι δρόμος

Ένα πράγμα που καθόρισε τα καλοκαίρια μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, είναι ο αυτοκινητόδρομος. Οι αναμνήσεις της διαδρομής, βέβαια, είχαν περισσότερο να κάνουν με τα κομμάτια που έπαιζαν στο (τότε) κασετόφωνο, παρά με τις εικόνες που χάνονταν στις υψηλές ταχύτητες του αυτοκινήτου. Αν έχεις ένα φρέντο, ένα usb με διάφορες μουσικές διαθέσεις και βενζίνη για να κινείται η μηχανή, φέτος είναι η ευκαιρία σου να γνωρίσεις την Κύπρο. Στην Πάφο θα πας για το πρώτο μπάνιο της ημέρας (γύρω στις 6:00 το πρωί) στα Μπάνια, στη Λεωφόρο Ποσειδώνος. Στη Λεμεσό μην παραλείψεις να περάσεις από το Draught στο Κάστρο, για την chicken salad στην πιο θεϊκή της εκδοχή, λίγο πριν κάνεις τη βραδινή σου βόλτα στον Μόλο. Από τα αγαπημένα μου σημεία στη Λεμεσό, είναι επίσης η παραλία του Αγίου Ερμογένη στο Κούριο, όπου συνήθως απολαμβάνω τις βουτιές στα βαθιά νερά και το φρέσκο ψάρι που σερβίρουν τα ταβερνάκια. Στις Πλάτρες μια βόλτα στους καταρράκτες του Μιλλομέρη είναι ικανή να σε κάνει να αποβάλεις κάθε αρνητική σκέψη. Για τις ημέρες που μένω στη Λευκωσία, δεν αλλάζω με τίποτα τις βόλτες για παγωτό στη Φανερωμένη, τα ρεμπέτικα τις Κυριακές στο Καφενείο Βαλίτσα, στην Παλιά Πόλη και τα απογευματινά κοκτέιλ, σε lounge ρυθμούς, στο The Gym, στην Ονασαγόρου.

Ο Νεόφυτος τρώει παγωτό στον παραλιακό

Το κάθε καλοκαίρι είναι διαφορετικό, με ξεχωριστές στιγμές αλλά και αναμνήσεις κάθε φορά. Αυτό που μου αρέσει όμως τα καλοκαίρια είναι κάποιες μικρές συνήθειες που δεν αλλάζουν ποτέ, όπως πχ η νυχτερινή βόλτα στο παραλιακό μέτωπο της Λεμεσού, καταλήγοντας στo  τέλος στην αθάνατη παγωταρία «Danish» με το δανέζικο παγωτό! Επίσης, κάθε καλοκαίρι ανυπομονώ φυσικά για το μοναδικό πάρτι ΙV (Immature Veterans) στο Guaba. που μας ξυπνά παλιές καλοκαιρινές αναμνήσεις.

Η Έλενα ενθουσιάζεται με τις ανακαλύψεις της σε Πάφο και Λεμεσό

Αχ αυτό το καλοκαίρι… Τελικά, έχει πολλά πράγματα να κάνεις στην Κύπρο. Θα μιλήσωβ για αυτά που έπαθα κόλλημα φέτος το καλοκαίρι. Τυρόπιτα από το Antreas Snack στην Πάφο, πραγματικά απίθανη. Κόλλησα με τα τσάγια του Bion που είναι και κυπριακά και οργανικά -ειδικά το τριαντάφυλλο-, ενώ αν τα δοκιμάσεις παγωμένα είναι ακόμα πιο ωραία. Απολαμβάνω το μεσημεριανό στο Ouzeri του Almyra, με μεζεδάκια και με τη φωνή του Αλέξη στην κιθάρα. Απόγευμα, εννοείται, μια βουτιά στο Coral Bay, όπου μαζί με τις φίλες μου γίναμε expert στο SUP. Μετά τη θάλασσα, στο Oniro by the sea για ένα early drink. Προτείνω το Secret Garden, όπου είναι αυτό που λέει. Πίνοντάς το, ανακαλύπτεις έναν κρυφό κήπο. Επίσης, τώρα άνοιξε το Kikas Secret Garden, στην Καλλέπεια, με κυπριακά προϊόντα δικής της καλλιέργειας, που πραγματικά αποτελεί έναν κρυμμένο παράδεισο για τους λίγους. Και για το βράδυ, εννοείται, σταθερά απολαμβάνω οτιδήποτε στο Gin Garden, του Library στη Λεμεσό. Μεγάλο κόλλημα! Επίσης, φέτος, ανακάλυψη είναι και τα gin στο Eauzone του Almyra, όπου το κάνεις με τα δικά σου γούστα!

Η Πόπη επιμένει (να μένει) Λευκωσία

Κι εκεί που όλοι φεύγουν, εγώ μένω. Επιμένω να ζω την πόλη μου με όλες τις ομορφιές και ασχήμιες που έχει. Τη Λευκωσία, με τα παλιά της αρχοντικά και την παραμελημένη αρχοντιά της! Η φυγή των πλείστων αφήνει χώρο και δίνει άνεση στις κινήσεις μου. ΣΚΕΤΗ ΑΠΟΛΑΥΣΗ! Θα πάρω τον πεζόδρομο του Πεδιαίου κι αυτός θα με βγάλει πίσω από το Γιώρκειο και το παλιό Νοσοκομείο. Και μετά διασχίζω Μουσείο, παλιό ΘΟΚ, Δημόσιο Κήπο και μπαίνω στην παλιά πόλη δια μέσου της πετρόκτιστης Πύλης Πάφου. Και εκεί ξεκινά η περιπλάνηση. Κι έχω μια δίψα να την περιεργαστώ…

Η Γιώτα τρώει σάντουιτς με θέα

Τουλάχιστον μια φορά τον χρόνο πάω για μπάνιο στον Πωμό και συγκεκριμένα στην παραλία «Κανάλι». Είτε πηγαίνοντας είτε φεύγοντας από την παραλία, κάνω στάση στο σαντουϊτσίδικο της Κούλλας και τρώω ένα από τα γευστικότατα σάντουιτς που προσφέρει σε πολύ χαμηλές τιμές. Το σάντουιτς το συνοδεύω με ελιές και ξιδάτα από το μικρό μπουφέ του μαγαζιού. Θα το βρεις λίγο πριν την είσοδο του Πωμού, σε μία στροφή, με τη θέα της θάλασσας να είναι μαγική.

Ο Ανδρέας μένει ως τo χάραμα στο Governor’s

Βραδινά μπάνια, γενικά, είναι από τις αγαπημένες συνήθειες του καλοκαιριού. Αλλά, ειδικά οι βραδινές εξορμήσεις στη θάλασσα στο Governor’s. Βασικά, σχεδόν μια φορά τη βδομάδα, όσο ήμουν Λεμεσό τουλάχιστον, γεμίζαμε τις παγωνιέρες και πηγαίναμε σε κάποιο από τους κόλπους στο Governor’s Beach και φεύγαμε ξημερώματα, την ώρα της ανατολής. Είναι εξαιρετικό το σημείο εκεί.

Η Θεώνη δροσίζεται με μαχαλεπί

Θα ήταν κλισέ και κοινότοπο να πω ότι αγαπώ τη Λεμεσό και λατρεύω τις παραλίες της και τις επιλογές διασκέδασής της. Γι’ αυτό θα πω ότι αγαπώ τους ρυθμούς της, τον παραλιακό της, αλλά και την παλιά πόλη, με τα πολλά κρυμμένα μυστικά! Ένα τέτοιο είναι και το παραδοσιακό καφενείο Μάλλον Γλυκύς κοντά στη Σαριπόλου, που αποπνέει μεν έναν αέρα από το παρελθόν, έχει ωστόσο σύγχρονη φιλοσοφία, αλλά και παρεΐστικη διάθεση. Εδώ λοιπόν τα καλοκαίρια, αναζητώ μια γεύση δροσιάς και παράδοσης απολαμβάνοντας παγωμένο μαχαλεπί. Τι άλλο να ζητήσω;

Ο Μιχάλης προτιμά το σούρουπο

Αν προσπαθήσω να θυμηθώ καλοκαιρινές εικόνες, ή αν ανατρέξω σε φωτογραφίες που τραβήχτηκαν Ιούλιο ή Αύγουστο, πάντοτε σταματώ σε απογευματινές στιγμές. Σταματώ στην ώρα που χάνεται ο ήλιος, στην ώρα που πέφτουν εντελώς οι ρυθμοί, στην ώρα που η θάλασσα είναι «λάδι», στην ώρα που επέρχεται η πλήρης ηρεμία -το λες και αποχαύνωση. Αν και συνήθως απολαμβάνω απίστευτα αυτή τη στιγμή της ημέρας όντας στην αγαπημένη μου παραλία που είναι ένα μικρό κολπάκι στον Πρωταρά, αυτή τη φορά θα κάνω την ανατροπή και θα πάω δυτικά, στην άλλη πλευρά του νησιού, για να μιλήσω για μια όμορφη (πολύ) πρόσφατη ανάμνηση. Στις 5 το απόγευμα (λίγο πριν κατεβάσουν ρολά) απολαύσαμε φρέσκους σκάρους και ούζο στο εστιατόριο του Γιαννάκη, στο Λατσί, και αμέσως μετά κατεβήκαμε για μπάνιο στα κρυστάλλινα και πολύ δροσερά νερά, κάτω ακριβώς από το μαγαζί. Δεν με νοιάζει αν ακουστεί ποιητικό ή κούκου, αλλά θυμάμαι μόνο πως ο ουρανός ήταν πορτοκαλοκόκκινος και πως κανείς μας δεν έκανε κέφι να βγει από το νερό. Καμιά άλλη σκέψη δεν γυρόφερνε στο μυαλό μου. Η απόλυτη ευτυχία!

Η Χριστίνα ανοίγει τα αυτιά… στις Σειρήνες

Μου αρέσει κάθε καλοκαίρι να εξερευνώ παραλίες στο νησί που να μην είναι γνωστές. Η Κύπρος είναι γεμάτη κρυμμένους παραδείσους και έβαλα στόχο να γνωρίσω όσο περισσότερους μπορώ. Φέτος, ανακάλυψα την παραλία Σειρήνες στη Σωτήρα.

Η Άντρια και το καλοκαίρι… θέλουν κήπο

Τα ζεστά καλοκαιρινά βράδια η αυλή της -ιστορικής πλέον- New Division είναι από τα καλύτερά μου. Στο κέντρο της πρωτεύουσας, σε ένα υπέροχο περιβάλλον με χαμηλό φωτισμό και εναλλακτική μουσική. Ο χώρος εμπνέει πολύωρες συζητήσεις, παρέα με κρύα μπίρα, κατά προτίμηση Hoegaarden, ή κάποιο κοκτέιλ -έτσι για αλλαγή! Αγαπημένη καλοκαιρινή συνήθεια και, φυσικά, από τα αγαπημένα καλοκαιρινά στέκια για όλους εμάς που αρνιόμαστε πεισματικά να εγκαταλείψουμε την πρωτεύουσα, ακόμη και τον Αύγουστο!