Από τη Θέκλα Γεωργίου

 

Το ντοκιμαντέρ με τίτλο «Empousa», της Kύπριας σκηνοθέτριας Έλενας Αλωνεύτη, αφορά βασικά στην κατανάλωση αλκοόλ από έφηβους και την εύκολη πρόσβασή τους σε αυτό. Φέρνει στο προσκήνιο ένα ζήτημα που μας αφορά όλους. Δημιουργήθηκε για να σε αφυπνίσει και να σε προβληματίσει.

Η Ευθυμία Ζίττη, ο Χρήστος Χαραλάμπους, η Άντρεα Ζουμίδου και ο Χρυσόστομος Ψηλογένης, είναι τέσσερα έφηβα παιδιά που πρωταγωνιστούν σε αυτό και στην ουσία αντιπροσωπεύουν τη νεολαία της Κύπρου. Μέσα από πλάνα που τραβήχτηκαν από τους ίδιους, βλέπουμε την καθημερινότητα και τον τρόπο ζωής ενός έφηβου σήμερα στην Κύπρο.

Ψάξαμε και βρήκαμε αυτά τα παιδιά, συναντηθήκαμε και μιλήσαμε με το καθένα ξεχωριστά. Προσγειωμένοι, ευγενικοί και ώριμοι έφηβοι. Τέσσερις ενδιαφέρουσες προσωπικές συνεντεύξεις, τις οποίες αξίζει να διαβάσεις. Ένας πολύ καλός τρόπος να γίνει ευρέως γνωστό το πώς αντιλαμβάνονται οι ίδιοι οι έφηβοι ένα πρόβλημα που τους αφορά.

Το κάθε ένα από τα παιδιά είχε κάτι να πει. Σε εμένα, σε εσένα, αλλά κυρίως στους συνομήλικούς τους.

Θυμάμαι όταν διοργάνωσαν party σε club κάποιοι συμμαθητές μου από το σχολείο, και ήταν open bar, οι περισσότερες κοπέλες είχαν μεθύσει, χόρευαν προκλητικά ή ήταν λιπόθυμες στις σκάλες.

Η Ευθυμία Ζίττη είναι 17 χρονών, ενώ στο ντοκιμαντέρ ήταν 15. Είναι από τη Λευκωσία, αγαπά τη μουσική και τον χορό. Ιδιαίτερα της αρέσουν τα έντεχνα ελληνικά ακούσματα. Της αρέσει το τραγούδι, θα έμπαινε μάλιστα και σε ένα συγκρότημα.

Ο Χρήστος Χαραλάμπους είναι σήμερα είναι 17 χρόνων και όταν ξεκίνησε το ντοκιμαντέρ ήταν 15. Αυτήν την στιγμή είναι τελειόφοιτος στην Τεχνική Σχολή και ασχολείται με τη μαγειρική, ενώ παράλληλα εργάζεται στην κουζίνα ενός ξενοδοχείου στη Λεμεσό. Του αρέσει η μουσική, παίζει κιθάρα, μπάσο και λατρεύει το mountain biking καθώς και το skate. Το όραμά του για το μέλλον είναι να γίνει executive σεφ και να ανοίξει το δικό του εστιατόριο με θέα τη θάλασσα.

Η Άντρεα Ζουμίδου όταν ξεκίνησε το ντοκιμαντέρ ήταν 13-14 χρονών. Σήμερα βρίσκεται στα 16 της χρόνια. Ασχολείται με τον καλλιτεχνικό χορό. Πηγαίνει μπαλέτο, σύγχρονους χορούς, παίζει πιάνο, κάνει φωνητική και γενικώς δεν επαναπαύεται.

Ο Χρυσόστομος Ψηλογένης είναι σήμερα 19 ετών και είναι στρατιώτης, ενώ όποτε έχει την δυνατότητα εργάζεται. Στο μέλλον θέλει να σπουδάσει κτηνίατρος ή μηχανικός. Αυτά είναι τα δύο πράγματα που τον ενδιαφέρουν και θα ήθελε να ασχοληθεί αν και ακόμη δεν έχει αποφασίσει πιο από τα δύο θα ακολουθήσει. Το σημαντικό, πάντως, είναι πως δεν επαναπαύεται και έχει σχέδια για το μέλλον του.

Δεν μου ζητούσαν πάντα ταυτότητα, φαινόμουν πιο μεγάλος και γνώριζα τους ανθρώπους εκεί, άρα δεν είχα ποτέ θέμα. Δεν ενδιαφέρει τους μαγαζάτορες, αυτό που σκέφτονται είναι τα λεφτά και το κέρδος. Πρέπει να παρθούν περισσότερα μέτρα και οι γονείς να γίνουν πιο αυστηροί.

EMPOUSA from Elena Alonefti on Vimeo.

Πόσο καταναλώνεις συνήθως στις βραδινές σου εξόδους;

Χ.Χ. Τώρα τελευταία δεν βγαίνω πολύ, λόγω δουλειάς, όταν το κάνω όμως πίνω 1-2 μπύρες το πολύ. Καμιά φορά όταν βγαίνω με τον μπαμπά μου για φαγητό, μόνοι μας, ίσως πιώ ένα ποτό μαζί του. Δεν πίνω για να μεθύσω, δεν θέλω να με ελέγχει το σώμα μου.

Χ.Ψ. Όταν είχε ξεκινήσει το ντοκιμαντέρ έπινα περισσότερο ποτό σε σχέση με αυτό που πίνω σήμερα.

Θυμάμαι την κακή εντύπωση που μου έκανε μια 14χρονη που ήταν προκλητικά ντυμένη και χόρευε άσεμνα. 

Για ποιο λόγο πίνεις αλκοόλ συνήθως;

Ε.Ζ. Επειδή πίνει όλη η παρέα.

Χ.Χ. Αυτό που με έκανε να πίνω ποτό παλαιότερα, ήταν το άγχος που μπορούσε να έχει ένας έφηβος 15 χρόνων. Έπινα γιατί έπινε και η παρέα. Τώρα ωρίμασα και σκέφτομαι πιο καθαρά. Βρίσκω την χαρά σε άλλα πράγματα.

Χ.Ψ. Όταν ήμουν 17 έπινα ποτό λόγω ανωριμότητας, πίστευα πως με αυτόν τον τρόπο διασκέδαζα. Τώρα, καταλαβαίνω πως δεν χρειάζεται να πιεις για να περάσεις καλά.

Πού συχνάζεις συνήθως με την παρέα σου;

Χ.Χ. Τώρα δεν πολυβγαίνω. Τότε έβγαινα περισσότερο τη νύχτα αλλά δεν προτιμούσα τα κλαμπ, ήθελα να αναδείξω εναλλακτικούς τρόπους για να περάσει κάποιος καλά. Να αλλάξω τον τρόπο που σκέφτονται οι Κύπριοι. Να είμαι εκείνο το 5% που δεν κάνει το ίδιο πράγμα με όλους. Ήθελα και θέλω να είμαι κάτι διαφορετικό. Είμαι κάτι διαφορετικό. Υπάρχουν και άλλοι τρόποι να περνάς καλά χωρίς να πιείς ποτό.

Να πίνουν ως στο σημείο που θέλουν να πιουν, με όριο, και όχι να το κάνουν επειδή το κάνουν όλοι. Δεν το θεωρώ φυσιολογικό κάποιος να μεθάει για να περάσει καλά.

Νιώθεις ότι έχεις τον έλεγχο όταν βγαίνεις για να πιεις, ότι μπορείς να βάλεις όρια στον εαυτό σου;

Ε.Ζ. Ναι, τις περισσότερες φορές μπορεί να μην πιω και καθόλου. Αν και η παρέα μου πίνει ποτό ξέρει πολύ καλά πως δεν μπορεί να με επηρεάσει σε αυτό το θέμα και να με μεταπείσει. Όταν θέλω εγώ να πιω ποτό θα το κάνω.

Χ.Χ. Πάντα έχω τον έλεγχο. Όταν δεν τον έχεις, δεν μπορείς να καταφέρεις εκείνο που θέλεις στη ζωή σου. Ναι, έχω τον απόλυτο έλεγχο. Στα 15 έπινα περισσότερο ποτό σε σχέση με τώρα και το σταμάτησα γιατί κατάλαβα πως δεν μου προσφέρει κάτι και δεν ήθελα να με ελέγχει μία άλλη ουσία.

Α.Ζ. Ναι, φυσικά και μπορώ να βάλω όρια. Καταρχάς ασχολούμαι με τον χορό, τον αθλητισμό, παίζω πιάνο, τραγουδάω και όλα αυτά δεν μου επιτρέπουν να κάνω οποιαδήποτε κατάχρηση.  Πολλές φορές μάλιστα είμαι εγώ εκείνη που θα παροτρύνω την παρέα μου να μην πιούμε αλκοόλ.

Έχεις βιώσει κάποια άσχημη εμπειρία που να σχετίζεται με το αλκοόλ;

Α.Ζ. Ναι, έχω δει άσχημες εικόνες. Θυμάμαι συγκεκριμένα όταν διοργάνωσαν party κάποιοι συμμαθητές μου από το σχολείο σε club και ήταν open bar. Οι περισσότερες κοπέλες είχαν μεθύσει χόρευαν προκλητικά ή ήταν λιπόθυμες στις σκάλες.

Χ.Ψ. Θυμάμαι την κακή εντύπωση που μου έκανε μια 14χρονή που ήταν προκλητικά ντυμένη και χόρευε άσεμνα. Αυτή ήταν μία άσχημη εικόνα για εμένα γιατί μεγάλωσα με αρχές.

Ε.Ζ. Είχα πάει στην Αγία Νάπα με τις φίλες μου, ενώ βρισκόταν και η μεγαλύτερη αδελφή μου στην περιοχή, και μία από τις φίλες μου είχε πιεί πάρα πολύ χωρίς να ακούσει εμένα που την συμβούλευα από την αρχή να μην πιει. Την έχασα και την βρήκα σε μία εκκλησία λιπόθυμη. Αναγκάστηκα να πω ψέματα της μητέρας μου μέχρι να τη βρω, ενώ εννοείται πως μετά τα έμαθε όλα. Χρειάστηκε να την σηκώσουν από το αυτοκίνητο για να την μεταφέρουμε σπίτι μου. Εγώ έκλαιγα γιατί φοβήθηκα και η μητέρα μου ανησύχησε γιατί είχε ευθύνη για τη φίλη μου.

Δεν πιστεύω σε κανένα πολιτικό που λέει ότι θα κάνει τα καλύτερα, απλώς για να ψηφιστεί από τον λαό και τελικά δεν κάνει ποτέ τίποτα. Πιστεύω, όμως, σε ανθρώπους όπως η κυρία Έλενα οι οποίοι κάνουν ουσιαστικά πράγματα.

Όταν βγαίνεις για ποτό, σε ρωτούν για την ηλικία σου; Σου ζήτησαν ποτέ ταυτότητα;

Ε.Ζ. Επειδή φαίνομαι πιο μεγάλη, δεν χρειάστηκε ποτέ. Δεν γινόταν κάποιος έλεγχος, ούτε έφοδοι από την αστυνομία.

Α.Ζ. Όχι, μόνο σε λίγο πιο σοβαρά club. Χαρακτηριστικά θυμάμαι σε ένα συγκεκριμένο που είχαμε πάρει για να κάνουμε κράτηση, αλλά δεν τα καταφέραμε γιατί δέχονταν κόσμο πάνω από 23 χρονών. Παρόλα αυτά ξέρω πολλούς φίλους μου που πήγαν σε εκείνο το club χωρίς κανένα πρόβλημα επειδή φαίνονταν μεγαλύτεροι. Ειδικά για τις κοπέλες είναι πολύ εύκολο να μπουν κάπου χωρίς να χρειαστεί η ταυτότητα.

Χ.Ψ. Όχι πάντα. Φαινόμουν πιο μεγάλος και γνώριζα τους ανθρώπους εκεί, άρα δεν είχα ποτέ θέμα. Δεν ενδιαφέρει τους καταστηματάρχες, αυτό που σκέφτονται είναι τα λεφτά και το κέρδος. Πρέπει να παρθούν περισσότερα μέτρα και οι γονείς να γίνουν πιο αυστηροί.

Σερβίρουν ποτό στους ανήλικους και το μόνο που βλέπουν είναι έναν πελάτη και όχι ένα παιδί.

Θεωρείς πως είναι σωστό να σερβίρουν αλκοόλ στους ανήλικους σε ένα μαγαζί;

Χ.Ψ. Από τη μία θεωρώ πως χρειάζεται μετά τα 15 τους να έχουν μία επαφή με το αλκοόλ για να ξέρουν τι ακριβώς είναι. Από την άλλη όμως διαφωνώ, γιατί ένας έφηβος δεν μπορεί να ελέγξει τον εαυτό του.

Ε.Ζ. Δεν είναι σωστό, αλλά και να μην το κάνουν οι ανήλικοι θα βρίσκουν κάποιον τρόπο να έρθουν σε επαφή με το αλκοόλ.

Χ.Χ. Όχι, και είμαι κάθετος σε αυτό. Μπορεί κάποιες φορές να πίνω αλλά το θέμα αυτό θέλει προσοχή. Σερβίρουν ποτό στους ανήλικους και το μόνο που βλέπουν είναι έναν πελάτη και όχι ένα παιδί.

Α.Ζ. Όχι δεν συμφωνώ αλλά παρόλα αυτά είναι κάτι που γίνεται και γίνεται επειδή τους το επιτρέπει το γεγονός πως δεν τηρείται η νομοθεσία όπως πρέπει. Δεν νοιάζει τους ιδιοκτήτες η ηλικία παρά μόνο να πάρουν λεφτά.

Πολλά παιδιά της ηλικίας μου δεν είχαν καταλάβει την ουσία του ντοκιμαντέρ από το τρέιλερ που παίχτηκε και θεώρησαν πως επιλέχθηκα επειδή πίνω πολύ ποτό.

Ποιος, πιστεύεις, ευθύνεται για την κατάσταση που επικρατεί με το αλκοόλ;

Ε.Ζ. Ο καθένας ευθύνεται για τον εαυτό του. Από τη στιγμή που ξέρω ποιος είμαι και σέβομαι τον εαυτό μου, δεν γίνεται να τον εκθέτω με τέτοιο τρόπο.

Όταν σας έδωσαν τις κάμερες, τι σας είπαν αρχικά; Γνωρίζατε πως το υλικό θα χρησιμοποιηθεί για το ντοκιμαντέρ;

Χ.Χ. Ναι, γνωρίζαμε πως από αυτά που τραβούσαμε μερικά κομμάτια θα επιλέγονταν για το ντοκιμαντέρ.

Α.Ζ. Γνωρίζαμε πως το υλικό θα συμπεριλαμβανόταν στα πλάνα του ντοκιμαντέρ. Υπόγραψαν μάλιστα οι γονείς μας εφόσον εμείς ήμασταν ανήλικοι.

Χ.Ψ. Ναι, μια φορά τον μήνα, μάλιστα, μας έλεγαν τι να κάνουμε. Μας έδιναν έναν τίτλο, για παράδειγμα «Πώς διασκεδάζει η νεολαία μας» και έπρεπε να κινηθούμε σε αυτό το πλαίσιο.

Ο αδελφός μου δούλευε ως μπάρμαν και μου έλεγε για ανήλικα κορίτσια που ντύνονταν απρεπώς και συμπεριφέρονταν άσεμνα.

Πώς ήταν η εμπειρία να τραβάτε βίντεο χωρίς να είναι κάποιος ενήλικας «παρών»; Λειτουργούσατε πιο άνετα, με ελευθερία και αυθόρμητα;

Χ.Χ. Λειτουργούσατε πιο άνετα, με ελευθερία και αυθόρμητα;

Οι φίλοι μου και εγώ είμαστε συνηθισμένοι να τραβάμε βίντεο τους εαυτούς μας γιατί ασχολούμαστε με το skate, αλλά σίγουρα αν υπήρχε κάποιος ενήλικας να μας τραβάει δεν θα δείχναμε το 100% του εαυτού μας.

Α.Ζ. Εννοείται, ήμασταν πολύ πιο άνετοι. Μια φορά θυμάμαι που είχε έρθει η κυρία Έλενα να μας τραβήξει μερικά πλάνα, εγώ με τη φίλη μου δεν κάναμε τίποτα, καθόμασταν και βλέπαμε η μία την άλλη. Βιντεοσκοπούσα τα πάρτι, τις νυχτερινές εξόδους, στιγμές με την οικογένεια και τους φίλους μου, γενικότερα το lifestyle. Όταν ήμασταν σπίτι ήταν πολύ εύκολο, τοποθετούσα την κάμερα σε ένα σημείο και μετά συμπεριφερόμασταν φυσιολογικά, ξεχνούσαμε πως μας κατέγραφε η κάμερα. Ήταν δύσκολο όταν βγαίναμε έξω. Δεν μπορούσαμε να κρατούμε την κάμερα και προσπαθούσαμε να τραβήξουμε πλάνα από το κινητό.

Χ.Ψ. Σίγουρα ήταν πιο εύκολο για εμάς να ανοιχτούμε. Αν μας τραβούσε κάποιος άλλος, πιστεύω θα δυσκολευόμασταν.

Έπινα γιατί έπινε και η παρέα. Τώρα ωρίμασα και σκέφτομαι πιο καθαρά. Βρίσκω τη χαρά σε άλλα πράγματα.

Γιατί δέχτηκες να λάβεις μέρος στο ντοκιμαντέρ;

Χ.Ψ. Με παρότρυνε ένας φίλος. Ήμουν ο μόνος στην παρέα που έπινε περισσότερο ποτό. Όμως δεν μετάνιωσα γιατί με αυτόν τον τρόπο μπορώ να βοηθήσω τη νεολαία για να βρει τον σωστό δρόμο. Ήμουν ατίθασος, το ντοκιμαντέρ ήταν μία πολύ καλή ευκαιρία για εμένα να προσφέρω με τον δικό μου τρόπο και να βοηθήσω άτομα της ηλικίας μου.

Α.Ζ. Ο αδελφός μου δούλευε ως μπάρμαν και μου έλεγε για ανήλικα κορίτσια που ντύνονταν απρεπώς και συμπεριφέρονταν άσεμνα. Οπότε, πέραν από τον αρχικό ενθουσιασμό, έλαβα μέρος γιατί ένιωθα πως είχα πολλά πράγματα να πω.

Ε.Ζ. Ήμουν στην τρίτη τάξη του γυμνασίου όταν ήρθε η Κυρία Έλενα στο σχολείο να μας μιλήσει σχετικά με το αλκοόλ και τους ανήλικους. Όταν άκουσε για το ντοκιμαντέρ μια φίλη μου, μου πρότεινε να λάβουμε μέρος. Εγώ, χωρίς να το πολυσκεφτώ, δέχτηκα. Στην αρχή δεν γνώριζα τι ήταν όλο αυτό και για αυτό ήταν και η μητέρα μου επιφυλακτική. Όταν κατάλαβα, μου άρεσε που συμμετείχα, μου άρεσε το μήνυμα που έστελνε. Η αλήθεια όμως είναι ότι πολλά παιδιά της ηλικίας μου δεν είχαν καταλάβει την ουσία του ντοκιμαντέρ από το τρέιλερ που παίχτηκε και θεώρησαν πως επιλέχθηκα επειδή πίνω πολύ ποτό, ενώ κάτι τέτοιο δεν ισχύει.

Χ.Χ. Δήλωσα συμμετοχή γιατί είχα βαρεθεί να βλέπω 14χρονά να πίνουν αλκοόλ και να μπαίνουν στα κλαμπ. Θέλω να βλέπω νέους να κάνουν πράγματα που αρμόζουν στην ηλικία τους.

Έκλαιγα γιατί φοβήθηκα και η μητέρα μου ανησύχησε γιατί είχε ευθύνη για τη φίλη μου.

Τι άποψη έχεις για την προσπάθεια που κάνει η Ελένα Αλωνεύτη μέσω αυτού το ντοκιμαντέρ για να αλλάξει τα πράγματα;

Χ.Ψ. Αν και εγώ άργησα να ανοιχτώ, όταν το έκανα, αφού στο ντοκιμαντέρ έπρεπε να δείξω τον πραγματικό μου εαυτό, δημιούργησα πολύ καλές σχέσεις με την κ. Έλενα. Μαγκιά της που το κάνει όλο αυτό χωρίς να έχει προσωπικό όφελος. Το κάνει για τη νεολαία και τον τόπο μας. Είμαι περήφανος που συμμετείχα γιατί μέσω του έργου της πρόσφερα κι εγώ στο θέμα αυτό με το αλκοόλ. Θεωρώ επίσης πως πρέπει να γίνει κάτι παρόμοιο και για τα ναρκωτικά.

Μετά τη συμμετοχή σου, άλλαξε η άποψη σου για το ποτό; Μείωσες την κατανάλωση; Άλλαξαν γενικά κάποιες απόψεις σου;

Χ.Ψ. Μέχρι την τελευταία μέρα που τραβούσαμε το υλικό για το ντοκιμαντέρ, όχι. Έπειτα, όμως, όταν είδα το τρέιλερ και μας μίλησαν ειδικοί για το θέμα κατάλαβα πως το αλκοόλ πρέπει να καταναλώνεται με μέτρο. Πίνεις ποτό όταν είσαι καλά, όταν δεν είσαι καλά, όταν πονάς όταν δεν πονάς και στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κανένα αποτέλεσμα. Παλαιότερα πίστευα πως το να πίνεις πολύ πότο είναι καλό, λογική του εφήβου, τώρα δεν το πιστεύω καθόλου αυτό.

Ε.Ζ. Άλλαξε η άποψη που είχα σχετικά με τη νυχτερινή ζωή της Αγίας Νάπας, είδα τα πράγματα από μία άλλη οπτική. Θυμάμαι, είχαμε πάει για το ντοκιμαντέρ με την κυρία Έλενα, δεν ήμασταν μόνοι μας, για αυτό δεν είχαμε πιει καθόλου. Είχα πάει και με τα παιδιά από τη γειτονιά μου και εκεί είδα τα πράγματα εντελώς διαφορετικά. Έβλεπα 14χρονα να μεθούν. Προτιμώ να έρχεται και ο πατέρας μου όταν πηγαίνω εκεί, να κάθεται κάπου που θα ξέρω ότι αν συμβεί κάτι θα μπορέσω να πάω σε εκείνον.

Χ.Χ. Κατάλαβα πως υπάρχουν άνθρωποι που όντως ενδιαφέρονται να αλλάξουν κάποια πράγματα. Δεν πιστεύω σε κανέναν πολιτικό που λέει ότι θα κάνει τα καλύτερα απλά για να ψηφιστεί από τον λαό και τελικά δεν κάνει ποτέ τίποτα. Πιστεύω όμως σε ανθρώπους όπως η κυρία Έλενα οι οποίοι κάνουν ουσιαστικά πράγματα. Κάνει ένα βήμα για να αλλάξει κάτι. Για να βγει ένα καλό αποτέλεσμα απαιτεί χρόνο και αφοσίωση σε κάτι και αυτό ακριβώς έκανε η κυρία Έλενα.

Τι θα συμβούλευες εσύ προσωπικά τους σημερινούς έφηβους σε σχέση με την κατανάλωση αλκοόλ;

Ε.Ζ. Δεν χρειάζεται να πιεις για να διασκεδάσεις. Όταν υπάρχει καλή παρέα και ωραίοι τόποι, μπορείς να περάσεις πολύ καλά και να τα θυμάσαι όλα την επόμενη μέρα, όχι όπως συμβαίνει με το ποτό. Να πίνουν ως στο σημείο που θέλουν να πιουν, με όριο, και όχι να το κάνουν επειδή το κάνουν όλοι. Δεν το θεωρώ φυσιολογικό κάποιος να μεθάει για να περάσει καλά. Αυτό που θα έλεγα σε έναν έφηβο σαν και εμένα είναι να μην ντρέπεται επειδή δεν πίνει, δεν υπάρχει κάτι για να μην νιώθει καλά.

Χ.Χ. Να δοκιμάζουν καινούρια πράγματα αλλά ποτέ να μην χάνουν τον έλεγχο. Να γεμίζουν το πρόγραμμα τους με δραστηριότητες. Το ξέρω και από εμένα, όταν δεν έχεις κάτι να κάνεις είναι πιο εύκολο να παρασυρθείς. Να φέρονται έξυπνα και να συνειδητοποιήσουν τι συμβαίνει πριν να είναι αργά.     

Α.Ζ. Να έχουν στόχους, να ασχολούνται με διάφορες δραστηριότητες έτσι ώστε να μην ξεφεύγουν. Να σκέφτονται τις επιπτώσεις που έχει η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ και να προσέχουν την εικόνα τους. Φταίνε και τα λάθος πρότυπα που προβάλει η τηλεόραση και το γεγονός πως υπάρχει νομοθεσία αλλά όχι αρμόδιοι να την επιβάλουν. Δεν χρειάζεσαι εξαρτησιογόνες ουσίες για να περάσεις καλά.

Χ.Ψ. Να πίνουν με μέτρο. Να ξέρουν που πρέπει να σταματήσουν. Να έχουν τον έλεγχο, να μπορούν να ξέρουν τι συμβαίνει γύρω τους. Δεν είναι μαγκιά να πίνεις πολύ. Καλύτερα να αφοσιωθούν στον αθλητισμό που αναπτύσσει τον οργανισμό παρά στο ποτό που τον καταστρέφει.

Από τη στιγμή που ξέρω ποιος είμαι και σέβομαι τον εαυτό μου, δεν γίνεται να τον εκθέτω με τέτοιο τρόπο.

Εν κατακλείδι θα λέγαμε πως αυτό που προσπαθεί να κάνει η Έλενα Αλωνεύτη είναι αξιοθαύμαστο. Τα μηνύματα που θέλει να περάσει μέσω αυτού του ντοκιμαντέρ είναι πολλά. Τα παιδιά τη θαυμάζουν και υποστηρίζουν τη δουλειά που έχει κάνει. Είναι ωραίο να ανακαλύπτεις πως υπάρχουν άνθρωποι σε τούτο τον τόπο που νοιάζονται και προσπαθούν για ένα καλύτερο αύριο χωρίς να περιμένουν κάτι ως αντάλλαγμα. Ας στηρίξουμε λοιπόν αυτήν της την προσπάθεια έτσι ώστε να τελειώσει αυτό που έχει αρχίσει, αλλά και για να ξεκινήσουν κι άλλες τέτοιες υπέροχες δουλειές.

Μπορείς κι εσύ να βοηθήσεις στο ντοκιμαντέρ!

Η Έλενα Αλωνεύτη ετοιμάζει τα τελευταία τρία χρόνια, μαζί μια εξαιρετική ομάδα συνεργατών, το ντοκιμαντέρ «Έμπουσα», με θέμα τους έφηβους και το αλκοόλ. Πριν από μερικές βδομάδες ξεκίνησε μια εκστρατεία μέσω της πλατφόρμας του Indiegogo, με στόχο να μαζευτεί το υπόλοιπο ποσό που χρειάζεται για να τελειώσει το φιλμ και να προβληθεί στην Κύπρο και το εξωτερικό. Χρειάζονται ακόμα 30,000 ευρώ περίπου και ο καθένας από εμάς μπορεί να γίνεται χορηγός, ξεκινώντας με 10 δολάρια (το crowdfuning στην Κύπρο είναι μόνο σε δολάρια).

Στο Indiegogo (πατώντας εδώ) θα βρεις πληροφορίες για το φιλμ, μπορείς να δεις τα δύο τρέιλερ που ετοίμασε, τι έχουν καταφέρει μέχρι σήμερα και τις επιλογές αν θέλεις να τους στηρίξεις. Η διαδικασία του donation είναι πανεύκολη και ασφαλής.

https://igg.me/at/empousa

«Θα είμαστε ευγνώμονες για την συνεισφορά σας. Μπορείτε επίσης να βοηθήσετε προωθώντας το πιο πάνω link σε φίλους και γνωστούς. Σας ευχαριστώ πολύ-πολύ και εγώ και η ‘Έμπουσα’, και η ομάδα παραγωγής και όλοι όσοι θα επωφεληθούν από την ταινία!», αναφέρει χαρακτηριστικά η ίδια η σκηνοθέτρια.

*Όλες οι φωτογραφίες του άρθρου παραχωρήθηκαν στη CITY από τη σκηνοθέτρια του ντοκιμαντέρ, Έλενα Αλωνεύτη.